Τα φυτά μούρων θα εκτελέσουν δύο λειτουργίες στον κήπο σας ταυτόχρονα - θα προσελκύσουν και θα ταΐσουν ωδικά πτηνά και θα διακοσμήσουν επίσης τον κήπο σας - την άνοιξη με ανθοφορία και το φθινόπωρο και το χειμώνα με φωτεινά μούρα και φύλλωμα. Αυτή η επιλογή δεν θα αφήσει κανέναν ασυγκίνητο, μην τη χάσετε!
Viburnum κοινό
Το Viburnum viburnum (Viburnum ópulus) είναι ένας όμορφος θάμνος με φύλλα σε σχήμα σφενδάμου, που καλύπτονται με λευκά άνθη την άνοιξη και ευχάριστο στο μάτι με πλούσια διακόσμηση το φθινόπωρο. Καφέ κοριτσάκια, κηροί κέδρου και άλλα πουλιά θα γλεντούν με τον θάμνο σας όλο το χειμώνα. Ο θάμνος viburnum μεγαλώνει σε ύψος και πλάτος μέχρι 2,5-3,7 m, αλλά το μέγεθός του μπορεί να ελεγχθεί με κλάδεμα. Ζώνες αντίστασης παγετού: 2-7
Derain
Χάρη στα έντονα κόκκινα κλαδιά του, ο χλοοτάπητας (Cornus stolonifera) ξεχωρίζει απέναντι στη μονόχρωμη λευκή κουβέρτα του χειμώνα. Αλλά εκτός από αυτό, τα αρωματικά λευκά λουλούδια ανθίζουν στον θάμνο του ντερέιν την άνοιξη, τα σκούρα μοβ φύλλα τον διακοσμούν το φθινόπωρο και οι συστάδες λευκών μούρων ωριμάζουν στον θάμνο. Το deren μεγαλώνει μέχρι 1,8 m σε ύψος και η πατρίδα του είναι η Βόρεια Αμερική. Ζώνες αντίστασης παγετού: 2-8
Κόκκινο chokeberry
Η Aronia arbutifolia είναι το αγαπημένο μούρο πολλών ωδικών πτηνών. Το ύψος της μαύρης σορβιάς μπορεί να φτάσει από 1,8 m έως 3 m εάν αναπτύσσεται σε ανοιχτή ηλιόλουστη περιοχή ή σε μερική σκιά. Το Rowan είναι ανεκτικό στην υγρασία και τις περιόδους ξηρασίας. Αυτό το δέντρο της σορβιάς αναπαράγεται με τσίμπημα και μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως θάμνος φράκτη. Όπως το derain, το chokeberry είναι εγγενές στη Βόρεια Αμερική. Ζώνες αντίστασης παγετού: 4-9
Ευώνυμος
Ιθαγενής στη Βόρεια Αμερική, ο μωβ euonymus (Euonymus atropurpureus) αγαπά την υγρασία και τον ήλιο. Το φθινόπωρο, τα φωτεινά κόκκινα μούρα ωριμάζουν στον ευώνυμο και ο θάμνος φαίνεται πολύ κομψός. Το φύλλωμα Euonymus γίνεται κόκκινο το φθινόπωρο και ένας φράκτης euonymus έχει μια πρωτότυπη, άτυπη εμφάνιση. Μπορεί να φτάσει σε ύψος έως και 6 μ. Ζώνες αντοχής στον παγετό: 3-7
Κόκκινος κέδρος
Ο άρκευθος της Βιρτζίνια (Juniperus virginiana) είναι ένα αειθαλές βορειοαμερικανικό δέντρο που μπορεί να φτάσει τα 20 μέτρα σε ύψος. Ο Juniperus virginiana θα προσφέρει στα πουλιά ένα βασιλικό καταφύγιο σε κακές καιρικές συνθήκες και ο θηλυκός θάμνος (δέντρο) θα ταΐσει επίσης μπλε μούρα σε σχήμα κώνου. Είναι καλύτερο να φυτέψετε αυτόν τον άρκευθο στον ήλιο. Ζώνες αντίστασης παγετού: 3-9
Σουμάκ αφράτο
Το Downy sumac (Rhus typhina) είναι ένας ταχέως αναπτυσσόμενος, εύκολος στον πολλαπλασιασμό θάμνος εγγενής στη Βόρεια Αμερική με λεπτό φύλλωμα που μοιάζει με φτέρη που γίνεται έντονο κόκκινο το φθινόπωρο. Συστάδες από αφράτα, σκούρα κόκκινα μούρα ωριμάζουν στο σουμάκ το φθινόπωρο. Αυτά τα μούρα θα μείνουν στον θάμνο όλο το χειμώνα, παρέχοντας τροφή για μια μεγάλη ποικιλία πουλιών. Το χνουδωτό μπορεί να φτάσει τα 4,5 μ. Ζώνες ανθεκτικότητας στον παγετό: 3-8
Σημείωση: Το sumac με πούπουλα μπορεί να είναι πολύ επιθετικό, οπότε να είστε προετοιμασμένοι:
ΕΝΑ). πάλη με νεαρούς βλαστούς, ή
σι). φυτέψτε σουμάκ σε μέρος που ακόμα κι αν αρχίσει να φυτρώνει δεν θα ενοχλεί κανέναν.
Holly (Winterberry)
Συχνά απαρατήρητο στον καλοκαιρινό κήπο, το πουρνάρι (Ilex verticillata) έρχεται στο προσκήνιο αφού έχουν πέσει όλα τα φύλλα... Το καλοκαίρι τελείωσε και ξαφνικά παρατηρείς έναν όμορφο θάμνο διακοσμημένο με ώριμα μούρα. (Το αγγλικό όνομα για το πουρνάρι, παρεμπιπτόντως, σε κυριολεκτική μετάφραση θα ακούγεται σαν "χειμωνιάτικο μούρο") Τα κλαδιά του πουρνάρι σπαρμένα με λαμπερά κόκκινα μούρα θα προσέξουν επίσης τους καλωσορισμένους επισκέπτες του κήπου σας - πολυφωνικά κοροϊδάκια, κοκκινολαίμηδες και άλλα. Αυτό το πουρνάρι, που είναι εγγενές στη Βόρεια Αμερική, χρειάζεται έναν επικονιαστή για να παράγει μούρα, οπότε όταν αγοράζετε πουρνάρι πρέπει να αγοράσετε δύο φυτά ταυτόχρονα - ένα αρσενικό και ένα θηλυκό. Ζώνες αντίστασης παγετού: 3-9
Άγρια μηλιά
Οι περισσότεροι κηπουροί καλλιεργούν άγριες μηλιές (γένος Malus) για τις εκπληκτικές ανοιξιάτικες ανθοφορίες τους. Όσο για τους καρπούς, αυτές οι μηλιές θα γεννήσουν μικρά μήλα. Τέτοια φρούτα είναι ακατάλληλα για τον άνθρωπο, αλλά τα πουλιά τα απολαμβάνουν με ευχαρίστηση. Επιλέξτε ποικιλίες με μικρούς καρπούς που θα μείνουν στα κλαδιά όλο το χειμώνα. Ζώνες αντίστασης παγετού: 4-8
Μύρτιλλο βατόμουρο
Η γάτα Mockingbird λατρεύει να φωλιάζει σε θάμνους βατόμουρου (Vaccinum corymbosum). Αυτός ο θαμνώδης θάμνος μεγαλώνει σε ύψος 1,8-3,6 m και παράγει νόστιμα μούρα που προστίθενται σε κουάκερ, μάφιν και πίτες με βατόμουρα. Οι Robins και πολλά άλλα ωδικά πτηνά τρέφονται επίσης με μεγάλη ευχαρίστηση με θάμνους βατόμουρου. Το φθινόπωρο, το φύλλωμα αυτού του ντόπιου της Βόρειας Αμερικής αποκτά ένα έντονο κόκκινο-πορτοκαλί χρώμα. Τα βατόμουρα πρέπει να φυτεύονται σε ηλιόλουστη ή μερική σκιά. Τα βατόμουρα αγαπούν το καλά στραγγιζόμενο, όξινο έδαφος.
Krasivokrudnik
Οι θεαματικές συστάδες μωβ μούρων κάνουν το διπλό διχαλωτό λουλούδι (Callicarpa dichotoma) ελκυστικό τόσο από την άποψη του τοπίου (και, παρεμπιπτόντως, της ανθοκομίας) όσο και για τα πουλιά. Τα μούρα στα κλαδιά του όμορφου οπωροφόρου δέντρου διαρκούν για πολύ καιρό (τόσο στον κήπο όσο και σε ένα βάζο) και μπορούν να αποτελέσουν εξαιρετική πηγή τροφής και υγρασίας για τα πουλιά το χειμώνα. Ο όμορφος καρπός αναπτύσσεται καλά σε ανοιχτόχρωμη σκιά, αλλά για να αποκτήσει μεγαλύτερη συγκομιδή θα πρέπει να φυτευτεί στον ήλιο. Ο όμορφος καρπός μπορεί να φτάσει σε ύψος έως και 1,2 μ. Ζώνες ανθεκτικότητας στον παγετό: 6-8
Irga
Οι κοκκινολαίμηδες, οι τσίχλες και άλλα πουλιά δεν θα σας κρατήσουν σε αναμονή για πολύ, εάν έχετε μούρα (γένος Amelanchier) που φυτρώνει στον κήπο σας - ένα μικρό δέντρο ή θάμνο που απλώνεται, ανάλογα με την ποικιλία. Διαφορετικές ποικιλίες έχουν επίσης διαφορετικά ύψη - το serviceberry μπορεί να φτάσει από 1,2 m έως 7,6 m σε ύψος, όλες οι ποικιλίες ανθίζουν όμορφα την άνοιξη και έχουν εντυπωσιακή φθινοπωρινή διακόσμηση. Ζώνες αντοχής στον παγετό: 4-9, ανάλογα με την ποικιλία. Τα περισσότερα είδη σέρβις είναι εγγενή στη Βόρεια Αμερική.
Dogwood
Το Dogwood (Cornus canadensis) είναι ένα όμορφο μικρό εδαφοκάλυμμα εγγενές στη Βόρεια Αμερική που έχει φύλλα, λουλούδια και μούρα εξίσου όμορφα με αυτά του ξαδέλφου του, της Φλόριντα. Το καναδικό σκυλόξυλο λατρεύει τις υγρές, σκιερές περιοχές και μεγαλώνει σε ύψος 10-15 εκ. Αυτό το σκυλόξυλο θα ταιριάζει τέλεια και θα αισθάνεται υπέροχα σε ένα τοπίο όπως αυτό, και την άνοιξη θα καλύπτεται με λευκά αστέρια λουλούδια και το φθινόπωρο , τα έντονα κόκκινα μούρα θα ωριμάσουν στη θέση τους - τα αγαπημένα σας μούρα vireo birds. Το Dogwood δεν είναι χωροκατακτητικό φυτό. Ζώνες αντίστασης παγετού: 2-7
Βιβούρνο οδοντωτό
Το Viburnum dentatum είναι ένα ιδιαίτερα καλό καταφύγιο για τα πουλιά. Το σκληραγωγημένο και προσαρμόσιμο, οδοντωτό viburnum μεγαλώνει σε ύψος 2,5-3,7 m και ανθίζει με όμορφα κρεμώδη λευκά άνθη στις αρχές του καλοκαιριού. Στα τέλη του καλοκαιριού και το φθινόπωρο, τα σκούρα μπλε μούρα ωριμάζουν σε οδοντωτό βίβουρνο. Σας συμβουλεύουμε να φυτέψετε οδοντωτό viburnum κοντά σε άλλα viburnum, κάτι που θα εξασφαλίσει καλή διασταυρούμενη επικονίαση. Το Viburnum viburnum είναι εγγενές στη Βόρεια Αμερική. Ζώνες αντίστασης παγετού: 3-8
Εναλλακτικά φύλλα σκυλόξυλο
Πολλά πουλιά θα προσελκυστούν στον κήπο σας από τον μαύρο καρπό του σκυλόξυλου της Βόρειας Αμερικής (Cornus alternifolia). Αυτός ο χλοοτάπητας είναι ένα μικρό δέντρο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε φράχτη, δασώδη κήπο ή ημισκιερή περιοχή. Το σκυλόξυλο με εναλλακτικά φύλλα αναπτύσσει όμορφα οριζόντια κλαδιά, με κρεμώδη λευκά άνθη να ανθίζουν πάνω από το φύλλωμα. Ζώνες αντίστασης παγετού: 4-8
Viburnum καναδικό
Αυτός ο ανθεκτικός θάμνος ή μικρό δέντρο που ονομάζεται Viburnum lentago έχει λαμπερό, σκούρο πράσινο φύλλωμα και στολισμένο με κρεμαστά σμήνη μούρων στις αρχές του φθινοπώρου. Το Canadian pride μπορεί να φτάσει σε ύψος έως και 3 m· λατρεύει τον ήλιο ή τη μερική σκιά. Το Viburnum viburnum μπορεί να κοπεί και να διαμορφωθεί σε φράκτη ή να χρησιμοποιηθεί στο φόντο ενός περιγράμματος. Τα ώριμα μούρα από το καναδικό viburnum, χρωματισμένα σκούρο μπλε, παραμένουν στον θάμνο όλο το χειμώνα και θα είναι μια καλή βοήθεια για τα πουλιά που διαχειμάζουν. Κατάγεται από τη Serena America. Ζώνες αντίστασης παγετού: 2-8
Μεγαλύτερος
Ο μαύρος σαμπούκος (Sambucus nigra) είναι ένας ανθεκτικός θάμνος που μπορεί να φτάσει σε ύψος έως και 3,6 μέτρα, λατρεύοντας την υγρασία (που σημαίνει ότι θα αναπτυχθεί καλά σε υγρότοπο), τον ήλιο ή την ελαφριά σκιά. Τα πυκνά σαμπούκου είναι το όνειρο κάθε ωδικού πτηνού· εδώ μπορείς να κρυφτείς από τους εχθρούς και να φτιάξεις μια φωλιά. Ο σαμπούκος ανθίζει με τεράστια κρεμώδη άνθη το καλοκαίρι και προσφέρει μοβ μούρα στα πουλιά το φθινόπωρο. Ζώνες αντίστασης παγετού: 4-9
Nandina domestica
Η Nandina domestica είναι ένας από τους πιο συνηθισμένους θάμνους στη Βόρεια Αμερική χάρη στο κομψό φύλλωμα που μοιάζει με φτερό, τις συστάδες λευκών λουλουδιών και τα έντονα κόκκινα μούρα. Εκτός από την οπτική του απήχηση από άποψη τοπίου, έχει επίσης πρακτική ελκυστικότητα - προσελκύει άγρια πτηνά. Τα μούρα Nandina δεν πέφτουν και παραμένουν στον θάμνο μέχρι την άνοιξη, υποστηρίζοντας τα πουλιά σε δύσκολες στιγμές. Ζώνες αντίστασης παγετού: 6-9
Σημείωση: Σε ορισμένες περιοχές, το nandina domestica θεωρείται χωροκατακτητικό φυτό και επομένως, για παν ενδεχόμενο, σας συμβουλεύουμε να ελέγξετε εάν υπάρχουν περιορισμοί στην καλλιέργειά του στην περιοχή σας.
Μετάφραση: Άννα Ζουρμπένκο
ειδικά για τη διαδικτυακή πύλη
κέντρο κήπου "Ο κήπος σας"
Ανάμεσα στις αμέτρητες ποικιλίες και υβρίδια γλυκών πιπεριών, υπάρχουν και αυτές, όπως η πιπεριά Ramiro, της οποίας η δημοτικότητα είναι κυριολεκτικά παγκόσμια. Και αν τα περισσότερα λαχανικά στα ράφια των σούπερ μάρκετ είναι ανώνυμα και είναι σχεδόν αδύνατο να μάθετε για την ποικιλία τους, τότε το όνομα αυτής της πιπεριάς "Ramiro" θα είναι σίγουρα στη συσκευασία. Και, όπως έχει δείξει η εμπειρία μου, αυτή η πιπεριά αξίζει να ενημερώσετε τους άλλους κηπουρούς για αυτό. Σε σχέση με το οποίο γράφτηκε αυτό το άρθρο.
Το φθινόπωρο είναι η εποχή με τα περισσότερα μανιτάρια. Δεν κάνει πια ζέστη και πέφτει βαριά δροσιά τα πρωινά. Δεδομένου ότι η γη είναι ακόμα ζεστή και το φύλλωμα έχει ήδη επιτεθεί από ψηλά, δημιουργώντας ένα εντελώς ιδιαίτερο μικροκλίμα στο στρώμα του εδάφους, τα μανιτάρια είναι πολύ άνετα. Οι μανιταροσυλλέκτες είναι επίσης άνετοι αυτήν την περίοδο, ειδικά τα πρωινά που είναι πιο δροσερό. Ήρθε η ώρα να συναντηθούν και οι δύο. Και, αν δεν έχετε συστηθεί ο ένας στον άλλο, γνωρίστε ο ένας τον άλλον. Σε αυτό το άρθρο θα σας παρουσιάσω εξωτικά, ελάχιστα γνωστά και όχι πάντα βρώσιμα μανιτάρια που μοιάζουν με κοράλλια.
Εάν είστε πολυάσχολο άτομο, αλλά ταυτόχρονα δεν στερείται ρομαντισμού, εάν έχετε τη δική σας πλοκή και είστε προικισμένοι με αισθητική γεύση, τότε εξερευνήστε την ευκαιρία να αγοράσετε αυτόν τον υπέροχο διακοσμητικό θάμνο - καρυοπτέρη ή Nutwing. Είναι επίσης «φτερούδα», «μπλε ομίχλη» και «μπλε γενειάδα». Συνδυάζει πραγματικά πλήρως την ανεπιτήδευτη και την ομορφιά. Η Καρυοπτέρη φτάνει στο απόγειο της διακοσμητικότητάς της στα τέλη του καλοκαιριού και το φθινόπωρο. Είναι αυτή τη στιγμή που ανθίζει.
Πιπέρι ajvar - χαβιάρι λαχανικών ή πηχτή σάλτσα λαχανικών από πιπεριές με μελιτζάνες. Οι πιπεριές αυτής της συνταγής ψήνονται για αρκετή ώρα, μετά μαγειρεύονται επίσης. Στο ajvar προστίθενται κρεμμύδια, ντομάτες και μελιτζάνες. Για την αποθήκευση των αυγών για το χειμώνα, αποστειρώνονται. Αυτή η βαλκανική συνταγή δεν είναι για αυτούς που τους αρέσει να φτιάχνουν ετοιμασίες γρήγορα, κακοψημένες και μισοψημένες - όχι για ajvar. Γενικά, προσεγγίζουμε το θέμα λεπτομερώς. Για τη σάλτσα επιλέγουμε τα πιο ώριμα και κρεατικά λαχανικά της αγοράς.
Παρά τις απλές ονομασίες ("κολλώδες" ή "σφενδάμι εσωτερικού χώρου") και την κατάσταση ενός σύγχρονου υποκατάστατου του ιβίσκου εσωτερικού χώρου, τα αμπουτιλόνια απέχουν πολύ από τα πιο απλά φυτά. Αναπτύσσονται καλά, ανθίζουν άφθονα και παρέχουν μια υγιή όψη πρασίνου μόνο σε βέλτιστες συνθήκες. Σε λεπτά φύλλα, εμφανίζονται γρήγορα τυχόν αποκλίσεις από τον άνετο φωτισμό ή τις θερμοκρασίες και διαταραχές στη φροντίδα. Για να αποκαλύψετε την ομορφιά των abutilons στα δωμάτια, αξίζει να βρείτε το ιδανικό μέρος για αυτά.
Τηγανίτες κολοκυθιού με παρμεζάνα και μανιτάρια - μια νόστιμη συνταγή με φωτογραφίες από τα διαθέσιμα προϊόντα. Οι συνηθισμένες τηγανίτες κολοκυθιού μπορούν εύκολα να μετατραπούν σε ένα μη βαρετό πιάτο προσθέτοντας μερικά αλμυρά υλικά στη ζύμη. Την εποχή του σκουός, περιποιηθείτε την οικογένειά σας με τηγανίτες λαχανικών με άγρια μανιτάρια· δεν είναι μόνο πολύ νόστιμο, αλλά και χορταστικό. Τα κολοκυθάκια είναι ένα καθολικό λαχανικό, είναι κατάλληλο για γέμιση, για παρασκευές, για κύρια πιάτα, ακόμη και για γλυκά υπάρχουν νόστιμες συνταγές - κομπόστες και μαρμελάδα παρασκευάζονται από κολοκυθάκια.
Η ιδέα της καλλιέργειας λαχανικών στο γρασίδι, κάτω από το γρασίδι και στο γρασίδι είναι τρομακτική στην αρχή, μέχρι να εμποτιστείτε με τη φυσικότητα της διαδικασίας: στη φύση, έτσι ακριβώς συμβαίνουν όλα. Με την υποχρεωτική συμμετοχή όλων των ζωντανών πλασμάτων του εδάφους: από βακτήρια και μύκητες μέχρι τυφλοπόντικες και φρύνους. Ο καθένας τους συνεισφέρει. Η παραδοσιακή άροση με σκάψιμο, χαλάρωση, λίπανση και καταπολέμηση όλων αυτών που θεωρούμε παράσιτα καταστρέφει τις βιοκαινώσεις που έχουν δημιουργηθεί εδώ και αιώνες. Επιπλέον, απαιτεί πολλή εργασία και πόρους.
Τι να κάνετε αντί για γκαζόν; Για να μην κιτρινίσει όλη αυτή η ομορφιά, να μην αρρωστήσει και ταυτόχρονα να μοιάζει με γκαζόν... Ελπίζω να χαμογελάει ήδη η έξυπνη και έξυπνη αναγνώστρια. Εξάλλου, η απάντηση υποδηλώνεται από μόνη της - αν δεν κάνετε τίποτα, τίποτα δεν θα συμβεί. Φυσικά, υπάρχουν πολλές λύσεις που μπορούν να χρησιμοποιηθούν και με τη βοήθειά τους μπορείτε να μειώσετε την περιοχή του χλοοτάπητα και επομένως να μειώσετε την ένταση εργασίας της φροντίδας του. Προτείνω να εξετάσουμε εναλλακτικές επιλογές και να συζητήσουμε τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά τους.
Σάλτσα ντομάτας με κρεμμύδια και γλυκές πιπεριές - πηχτή, αρωματική, με κομμάτια λαχανικών. Η σάλτσα ψήνεται γρήγορα και είναι πηχτή γιατί αυτή η συνταγή περιέχει πηκτίνη. Κάντε τέτοιες προετοιμασίες στο τέλος του καλοκαιριού ή του φθινοπώρου, όταν τα λαχανικά έχουν ωριμάσει στον ήλιο στα παρτέρια του κήπου. Οι λαμπερές, κόκκινες ντομάτες θα κάνουν εξίσου λαμπερό σπιτικό κέτσαπ. Αυτή η σάλτσα είναι ένα έτοιμο dressing για μακαρόνια, και μπορείτε επίσης να την απλώσετε απλά σε ψωμί - πολύ νόστιμο. Για καλύτερη διατήρηση, μπορείτε να προσθέσετε λίγο ξύδι.
Φέτος παρατηρούσα συχνά μια εικόνα: ανάμεσα στο πολυτελές πράσινο στέμμα των δέντρων και των θάμνων, εδώ κι εκεί, σαν κεριά, οι λευκασμένες κορυφές των βλαστών «καίγονται». Αυτό είναι χλώρωση. Οι περισσότεροι από εμάς γνωρίζουμε για τη χλώρωση από τα μαθήματα της σχολικής βιολογίας. Θυμάμαι ότι αυτό είναι έλλειψη σιδήρου... Αλλά η χλώρωση είναι μια διφορούμενη έννοια. Και το άναμμα του φυλλώματος δεν σημαίνει πάντα έλλειψη σιδήρου. Τι είναι η χλώρωση, τι λείπουν τα φυτά μας κατά τη διάρκεια της χλώρωσης και πώς να τα βοηθήσουμε, θα σας πούμε στο άρθρο.
Κορεάτικα λαχανικά για το χειμώνα - νόστιμη κορεάτικη σαλάτα με ντομάτες και αγγούρια. Η σαλάτα είναι γλυκόξινη, πικάντικη και ελαφρώς πικάντικη γιατί παρασκευάζεται με καρυκεύματα κορεάτικου καρότου. Φροντίστε να ετοιμάσετε μερικά βάζα για το χειμώνα· τον κρύο χειμώνα, αυτό το υγιεινό και αρωματικό σνακ θα σας φανεί χρήσιμο. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε υπερώριμα αγγούρια για τη συνταγή· είναι καλύτερο να μαζέψετε λαχανικά στα τέλη του καλοκαιριού ή στις αρχές του φθινοπώρου, όταν είναι ώριμα στο ανοιχτό έδαφος κάτω από τον ήλιο.
Φθινόπωρο για μένα σημαίνει ντάλιες. Τα δικά μου αρχίζουν να ανθίζουν ήδη από τον Ιούνιο, και όλο το καλοκαίρι οι γείτονες με κρυφοκοιτάζουν πάνω από το φράχτη, υπενθυμίζοντάς τους ότι τους υποσχέθηκα λίγους κόνδυλους ή σπόρους μέχρι το φθινόπωρο. Τον Σεπτέμβριο, μια νότα τάρτας εμφανίζεται στο άρωμα αυτών των λουλουδιών, υπονοώντας το κρύο που πλησιάζει. Αυτό σημαίνει ότι ήρθε η ώρα να ξεκινήσετε την προετοιμασία των φυτών για τον μακρύ, κρύο χειμώνα. Σε αυτό το άρθρο θα μοιραστώ τα μυστικά μου για τη φθινοπωρινή φροντίδα για τις πολυετείς ντάλιες και την προετοιμασία τους για χειμερινή αποθήκευση.
Μέχρι σήμερα, με τις προσπάθειες των κτηνοτρόφων, σύμφωνα με διάφορες πηγές, έχουν εκτραφεί από επτά έως δέκα χιλιάδες (!) ποικιλίες καλλιεργούμενων μηλιών. Αλλά παρά την τεράστια ποικιλομορφία τους, σε ιδιωτικούς κήπους, κατά κανόνα, αναπτύσσονται μόνο μερικές δημοφιλείς και αγαπημένες ποικιλίες. Οι μηλιές είναι μεγάλα δέντρα με απλωμένη κορώνα και δεν μπορείτε να καλλιεργήσετε πολλά από αυτά σε μια περιοχή. Τι θα συμβεί αν προσπαθήσετε να καλλιεργήσετε κιονοειδή ποικιλίες αυτής της καλλιέργειας; Σε αυτό το άρθρο θα σας πω ακριβώς για αυτές τις ποικιλίες μηλιών.
Pinjur - χαβιάρι μελιτζάνας βαλκανικού τύπου με γλυκές πιπεριές, κρεμμύδια και ντομάτες. Χαρακτηριστικό του πιάτου είναι ότι οι μελιτζάνες και οι πιπεριές πρώτα ψήνονται, μετά ξεφλουδίζονται και σιγομαγειρεύονται για αρκετή ώρα σε τηγάνι ψησίματος ή σε τηγάνι με χοντρό πάτο, προσθέτοντας τα υπόλοιπα λαχανικά που αναφέρονται στη συνταγή. Το χαβιάρι αποδεικνύεται πολύ παχύ, με λαμπερή, πλούσια γεύση. Κατά τη γνώμη μου, αυτή η μέθοδος μαγειρέματος είναι η πιο γνωστή. Αν και είναι πιο ενοχλητικό, το αποτέλεσμα αντισταθμίζει το κόστος εργασίας.
Το δεύτερο απαραίτητο συστατικό της τροφής για τα εντομοφάγα πτηνά και για όλα τα ωδικά πτηνά ανεξαιρέτως είναι τα μούρα.
Τα μούρα είναι η πιο σημαντική πηγή βιταμινών, προβιταμινών, ενζύμων και άλλων πολύ απαραίτητων συστατικών της διατροφής των πτηνών. Στη φύση, όλα τα ωδικά πτηνά τρώνε μούρα διαφορετικού βαθμού ωριμότητας, αλλά προτιμούν τα ώριμα μούρα. Οι κηπουροί, οι καλοκαιρινοί κάτοικοι και οι αγρότες το γνωρίζουν πολύ καλά και δεν είναι ευχαριστημένοι με τέτοιες διατροφικές συνήθειες των πτηνών.
Οι καρποί του ροδιού είναι μούρα. Όλα τα ωδικά πτηνά και τα εντομοφάγα πουλιά λατρεύουν να τρώνε ρόδι. Πρέπει να δίνεται χωρίς περιορισμούς. φωτογραφία
Ο συνδυασμός των λέξεων «υποχρεωτικό συστατικό ζωοτροφών» σημαίνει ότι πρέπει να είναι διαθέσιμο καθημερινά, χωρίς περιορισμούς. Πολλοί λάτρεις των ωδικών πτηνών προσπαθούν να ελέγξουν με κάποιο τρόπο την ποσότητα της τροφής που είναι διαθέσιμη στο πουλί. Αυτό είναι ένα λάθος που πηγάζει από τον τρόπο που τα ωδικά και τα εντομοφάγα πουλιά κρατούνται σε στενά κλουβιά όπου η κινητικότητα είναι περιορισμένη. Όταν κρατάτε τα πουλιά ως συντροφιά ή σε μεγάλα περιβλήματα, η ποσότητα της φυσικής τροφής που είναι διαθέσιμη στο πουλί δεν είναι περιορισμένη. Εάν ένα πουλί κινείται πολύ και έχει ποικίλη διατροφή, τότε ένα τέτοιο πουλί δεν θα στραφεί ποτέ σε μονο-δίαιτα (κατά προτίμηση τρώγοντας μόνο ένα είδος τροφής).
Σε τι διαφέρει η διατήρηση πτηνών συντροφιάς από τη διατήρηση διακοσμητικών πτηνών; — Τα πτηνά συντροφιάς ζουν στον ανθρώπινο χώρο, δεν περιορίζονται σε ένα στενό κλουβί και περνούν τον περισσότερο χρόνο τους έξω από το κλουβί σε ένα δωμάτιο ειδικά προσαρμοσμένο για αυτό. Δεν είμαι υποστηρικτής της διατήρησης πουλιών σε αιχμαλωσία, αλλά τίποτα δεν μπορεί να γίνει για τη δημοτικότητα αυτού του είδους χόμπι μεταξύ των ανθρώπων, οπότε το μόνο που μένει είναι να εκπαιδεύσουμε τους ανθρώπους να προσαρμόζουν τη συμπεριφορά τους έτσι ώστε να ικανοποιεί τουλάχιστον ελαφρώς τις ανάγκες των τα πουλία.
Ο κότσυφας τρέφεται με τα μούρα του ταταρικού μελισσόχορτου (Lonicera tatarica). Ο συγγραφέας της φωτογραφίας είναι άγνωστος. Τα μούρα πρέπει να είναι πάντα διαθέσιμα: πριν από την περίοδο αναπαραγωγής, κατά την περίοδο ταΐσματος των νεοσσών και κατά την περίοδο τήξης. Όλα τα μούρα που είναι βρώσιμα για τον άνθρωπο είναι ασφαλή και υγιή για τα πουλιά. Αντίθετα, δεν είναι όλα τα μούρα που είναι βρώσιμα για τα πουλιά ασφαλή και ωφέλιμα για τον άνθρωπο. Επομένως, εάν έχετε μικρά παιδιά, είναι καλύτερα να μην φέρετε μούρα από τη φύση που δεν είστε σίγουροι ότι είναι ασφαλή. Και μπορείς να δώσεις τα πάντα από κατάστημα ή αγορά.
Το Privet περιλαμβάνεται στη δίαιτα πολλών ειδών πτηνών· τα κοτσύφια, τα βυζιά, οι τσούχτρες και οι τσούχτρες τρέφονται με αυτό με ευχαρίστηση. Ο συγγραφέας της φωτογραφίας είναι άγνωστος.
Η καλύτερη επιλογή για την παροχή μούρων σε εντομοφάγα και ωδικά πτηνά είναι να τα προσφέρετε φυσικά, σε κλαδιά. Μην ξεχνάτε ότι η αναζήτηση τροφής είναι σημαντική για όλους τους τύπους κατοικίδιων ζώων. Επομένως, όποτε έχετε την ευκαιρία, κόβετε πάντα κλαδιά με ιπποφαές, τσαμπιά φραγκοστάφυλα, σορβιά, βατόμουρα και άλλα μούρα για πουλιά και τοποθετήστε τα εξ ολοκλήρου σε ένα κλουβί, κλουβί ή σε μια βάση παιχνιδιού.
Τα κεριά είναι τα πιο μούρα που τρώνε. Τρώνε όλα τα είδη μούρων που έχουν στη διάθεσή τους. Στη φωτογραφία ένας κηρώδης τρώει ένα παιχνίδι (pirus). Ο συγγραφέας της φωτογραφίας είναι άγνωστος.
Συγκομιδή μούρων: κατάψυξη, ξήρανση
Ο καλύτερος τρόπος για να παγώσετε τα μούρα σε μια οικιακή κατάψυξη είναι να τοποθετήσετε τα πλυμένα και αποξηραμένα μούρα σε ένα στρώμα σε ένα ταψί και μετά την κατάψυξη, ρίξτε τα σε μια πλαστική σακούλα. Αυτή η μέθοδος κατάψυξης προάγει την ταχεία κατάψυξη και τη μέγιστη διατήρηση των θρεπτικών συστατικών στα μούρα.
Είναι καλύτερο να στεγνώνετε τα μούρα σε ειδικά ηλεκτρικά στεγνωτήρια (δεν είναι ακριβά και εύκολα στη συντήρηση). Τα μούρα πλένονται σε κρύο νερό, απλώνονται σε ένα στρώμα σε ράφια στεγνώματος και, αφού στεγνώσουν, χύνονται σε πάνινες σακούλες, πήλινα ή γυάλινα βάζα. Όταν αποθηκεύετε ξηρά μούρα, ελέγχετε περιοδικά για μούχλα. Τα ξηρά μούρα είναι ένα σημαντικό συστατικό των ξηρών ταΐστρων για τα ωδικά πτηνά.
Θέλω ιδιαίτερα να επισημάνω μούρα όπως το ιπποφαές, το chokeberry, η μουριά (μουριά) - αυτά τα μούρα πρέπει να είναι στη διατροφή όλων των ωδικών πτηνών όσο το δυνατόν συχνότερα. Μπορούμε να τα ονομάσουμε με ασφάλεια το απαραίτητο ελάχιστο από αυτό που πρέπει να υπάρχει στην τροφοδοσία κοτσύφια, αηδόνια, βυζιά, μύνα, κόκκινα σκουφάκια, κορφίδες και άλλα ωδικά πτηνά, εντομοφάγα, διακοσμητικά και εξωτικά πουλιά.
Μούρα, φρούτα και λαχανικά
Τα μούρα Rowan μπορούν να είναι ένα από τα κύρια τρόφιμα για τσίχλες και κεριά. Αυτά τα μούρα τρώγονται πολύ εύκολα από την κολοκύθα, τους μελισσοφάγους, το γροσμπάγκο, το ψαρόνι, τον κοκκινολαίμη, όλες τις τσούχτρες, τις τσούχτρες, τα γαλαζοπράσινα και πολλά άλλα πουλιά. Όλοι τους, εκτός από τα τρία πρώτα, καταπίνουν τα μούρα ολόκληρα.
Ο καρκινοθραύστης, ο μελισσοφάγος και το γκροσμπάγκ τρώνε μόνο τους σπόρους, αφήνοντας πίσω τον πολτό του καρπού. Είναι καλύτερα να μαζεύετε μούρα όταν υπάρχει αρκετός παγετός. Εάν η συγκομιδή είναι μικρή, τότε η συγκομιδή πρέπει να γίνει νωρίτερα, διαφορετικά τα κοτσύφια, και μετά τα κεριά και οι σαρκοφάγοι θα τσιμπήσουν τα πάντα. Τα μούρα μπορούν να στεγνώσουν κρεμώντας τα τσαμπιά τους σε ένα σχοινί σε στεγνό μέρος ή απλώνοντάς τα σε χαρτί σε ένα λεπτό στρώμα. Πρέπει να βεβαιωθείτε ότι τα μούρα δεν σαπίζουν το φθινόπωρο· το χειμώνα θα διατηρηθούν τέλεια στο κρύο.
Η κατεψυγμένη σορβιά δίνεται στα πουλιά φρέσκια, αφού την έχουν προηγουμένως αποψυχθεί. Αποξηραμένο - πρώτα ζεματίστε με βραστό νερό και αφήστε το να σταθεί έτσι ώστε τα μούρα να κρυώσουν και να φουσκώσουν καλά. Μπορείτε, ωστόσο, να δώσετε ξηρή σορβιά· και τα κοτσύφια την τρώνε καλά. Τα σαμπούκους είναι εξίσου σημαντική τροφή με τα μούρα σορβιών. Τους τρώνε οι κοκκινολαίμηδες, οι τσίχλες, τα ψαρόνια, τα αηδόνια, οι γαλαζοθραύστες, οι τσίχλες και οι κορφοί. Οι τσούχτρες, ειδικά η Chernogolovka, προτιμούν τα σαμπούκους από όλα τα άλλα. Το σαμπούκο είναι πολύ παραγωγικό. Τα μούρα που αναπτύσσονται σε ομάδες είναι εύκολο να μαζευτούν. Πρέπει να συλλέγονται νωρίτερα από την τέφρα του βουνού - τον Σεπτέμβριο, αφού μετά τον παγετό αλλοιώνονται και μαυρίζουν. Τα μούρα στεγνώνουν στη σοφίτα, απλώνονται σε μια λεπτή στρώση ή κρεμώντας δέσμες από αυτά σε κορδόνια (θυμηθείτε ότι πέφτουν εύκολα!), ή σε ένα ταψί σε φούρνο σε χαμηλή φωτιά. Πριν από τη σίτιση, τα μούρα ζεματίζονται με βραστό νερό. Οι τσούχτρες τρώνε εύκολα ξηρές τροφές.
Τα μούρα αρκεύθου είναι καλή τροφή για όλα τα πουλιά που καταναλώνουν μούρα, αλλά η συλλογή αυτών των φρούτων είναι πολύ ενοχλητική: μεγαλώνουν μεμονωμένα.
Τα κράνμπερι καταπίνονται ολόκληρα από κοτσύφια, τσούχτρες και κοκκινολαίμηδες. Οι bullfinches τρώνε μόνο μικρούς σπόρους. Όταν συνθλίβουν το μούρο, αυτά τα πουλιά το πιτσιλίζουν πολύ με χυμό. Όταν τους δίνετε αυτό το φαγητό, πρέπει να καλύπτετε καλά το κλουβί τους με χαρτί.
Τα κράνμπερι αποθηκεύονται εύκολα τόσο φρέσκα όσο και κατεψυγμένα.
Τα μούρα κερασιού πουλιών, ή μάλλον οι σπόροι από αυτά, τρώγονται εύκολα μόνο από τα γκρόμπικ.
Οι φράουλες, τα σμέουρα, τα φραγκοστάφυλα και τα φραγκοστάφυλα είναι πάντα επιθυμητά στην καλοκαιρινή διατροφή των πτηνών. Όλες οι τσίχλες, οι τσίχλες και τα ψαρόνια τα χρειάζονται ιδιαίτερα.
Τα κεράσια καταπίνονται ολόκληρα από τα ψαρόνια και τα κοτσύφια. Πολλά σαρκοβόρα πουλιά ραμφίζουν τη σάρκα τους.
Τα κουκούτσια από κερασιά είναι μια λιχουδιά για τα γκρο ράμφος.
Τα μήλα δίνονται στα πουλιά σε θρυμματισμένες ή λεπτές φέτες, οι οποίες μπαίνουν ανάμεσα στις ράβδους του κλουβιού. Τα μήλα, τουλάχιστον περιστασιακά, θα πρέπει να δίνονται κυρίως σε σαρκοβόρα πτηνά που διατηρούνται σε τροφή με σιτηρά. Πρόκειται για ένα είδος πράσινης τροφής που περιέχει βιταμίνες, τις οποίες τα εντομοφάγα πτηνά λαμβάνουν σε αφθονία με τη μορφή καρότων σε μείγμα αηδονιού ή με τη μορφή μούρων σορβιών, σαμπούκου κ.λπ.
Τα καρότα αντικαθιστούν τα μήλα ως τροφή με βιταμίνες. Συνήθως χρησιμοποιείται στο λεγόμενο μείγμα αηδόνι. Ωστόσο, ψαρόνια, κοκκινολαίμηδες, τσίχλες και, προφανώς, πολλά άλλα πουλιά ραμφίζουν επίσης ένα καρότο - τριμμένο ή σε κομμάτια.
Ζωοτροφή
Τα αυγά των μυρμηγκιών, ή μάλλον οι νύμφες κόκκινων μυρμηγκιών του δάσους, αποτελούν τη βάση διατροφής για όλα τα εντομοφάγα πτηνά σε αιχμαλωσία. Τα ξηρά αυγά μυρμηγκιών είναι αναντικατάστατα ως χειμερινή τροφή ζώων. Πριν από τη ντάτσα, παρασκευάζονται με μικρή ποσότητα βραστό νερό και τα πιάτα μαζί τους καλύπτονται με κάτι. Όταν κρυώσουν, το υπόλοιπο νερό στραγγίζεται. Η τροφή χορηγείται σε καθαρή μορφή ή αναμιγνύεται με άλλα.
Τα αυγά μυρμηγκιών πωλούνται σε καταστήματα κατοικίδιων ζώων: ξηρά - το χειμώνα, φρέσκα ή "λεκιασμένα" - το καλοκαίρι. Μπορείτε να τα προμηθευτείτε μόνοι σας από τον Ιούνιο έως τα μέσα Αυγούστου. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να γίνει αυτό. Για οποιοδήποτε από αυτά, θα χρειαστείτε ένα φτυάρι ή δύο (το δεύτερο είναι ένα φτυάρι) και μια φαρδιά, χοντρή τσάντα. Είναι καλύτερο να φοράτε μπότες. Είναι πιο βολικό να συνδυάζετε αυγά.
Μια ηλιόλουστη, ζεστή μέρα, έχοντας βρει μια μυρμηγκοφωλιά, καθαρίζουν μια περιοχή 1x2-3 m όχι μακριά από αυτήν, συνήθως στο δρόμο.Η περιοχή είναι καταπατημένη. Γύρω του τοποθετούνται επίπεδες σανίδες. Έχοντας προετοιμάσει το χώρο, αφαιρέστε το επάνω στρώμα από τη μυρμηγκοφωλιά με ένα φτυάρι. Μόλις εμφανιστούν τα αυγά, τοποθετούνται σε μια τσάντα με ένα φτυάρι μαζί με τα μυρμήγκια και το δομικό υλικό της φωλιάς. Εδώ χρειάζεται ένας βοηθός για να κρατήσει την τσάντα. Όλες οι εργασίες πρέπει να γίνουν γρήγορα, ώστε τα μυρμήγκια να μην έχουν χρόνο να σέρνονται κάτω από τα ρούχα. Ωστόσο, δεν μπορείτε να προστατευθείτε από αυτά. Δεν έχει σημασία αν δαγκώνουν λίγο.
Θηλυκό εστεμμένο περιστέρι στη φωλιά
Η δεμένη σακούλα (για να μην διασκορπιστούν τα μυρμήγκια) μεταφέρεται στην προετοιμασμένη περιοχή και χύνεται σε ένα τετράγωνο που σχηματίζεται από σανίδες. Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι το στρώμα δεν είναι παχύ - όχι περισσότερο από 3-4 εκ. Τώρα πρέπει να περιμένουμε. Εάν η μέρα είναι ζεστή και ο ήλιος λάμπει στην περιοχή, τότε σε λιγότερο από μισή ώρα όλα τα αυγά θα εξαφανιστούν. Σηκώστε έναν από τους πίνακες! Στο ανώμαλο χώμα, σε κάθε τρύπα υπάρχουν αυγά, που τα σέρνουν τα μυρμήγκια στη σκιά κάτω από τις σανίδες.
Για να επιταχύνουν τη δουλειά των μυρμηγκιών, τοποθετούν ένα κλαδί ελάτης στη σκισμένη μυρμηγκοφωλιά. Όταν μπαίνουν έντομα, γίνεται από πράσινο σε καφέ. Πάρτε ένα κλαδί και κουνήστε το πάνω από την πλατφόρμα! Θα φέρεις χιλιάδες νέους εργάτες σε αυτό! Τα αυγά που μεταφέρουν τα μυρμήγκια σκουπίζονται με μια σκούπα σε ένα φτυάρι και χύνονται σε μια μικρή σακούλα, κουτί με καπάκι ή κουβά. Υπάρχουν πολλά μυρμήγκια μαζί με τα αυγά και πρέπει να προσέχετε να μην τα αφαιρέσουν.
Στο σπίτι, για να απαλλαγούμε από τα έντομα, τα αυγά χύνονται σε ένα φύλλο ψησίματος και τοποθετούνται σε όχι πολύ ζεστό φούρνο. Τα μυρμήγκια πεθαίνουν, όπως και η νύμφη στα κουκούλια. Ένα τέτοιο "λεκιασμένο" αυγό διαρκεί λίγο περισσότερο από ένα φρέσκο, και το πιο σημαντικό, η ανάπτυξη του εντόμου σε αυτό σταματά.
Η μέθοδος εξόρυξης με σανίδες είναι η πιο κοινή. Μπορείτε να μαζέψετε εντελώς καθαρά αυγά κάπως πιο γρήγορα χρησιμοποιώντας δύο κουβέρτες. Όχι πολύ μακριά από τη μυρμηγκοφωλιά, ακριβώς πάνω στο γρασίδι, απλώστε μια μεγάλη κουβέρτα (ένα διπλό σεντόνι ή ένα κομμάτι λευκό ύφασμα). Πάνω από το μεσαίο τμήμα ρίχνεται ένα μόνο στρώμα από κλαδιά ελάτου, το οποίο καλύπτεται με μια δεύτερη κουβέρτα (σεντόνι ή πανί) μικρότερου μεγέθους. Από όλες τις πλευρές η κάτω κουβέρτα πρέπει να εξέχει 10-20 εκ. κάτω από την πάνω.Όλο το υλικό από τη μυρμηγκοφωλιά μεταφέρεται στην επάνω κουβέρτα και απλώνεται σε λεπτή στρώση. Τα έντομα αρχίζουν να σέρνουν τα αυγά στο κενό που σχηματίζεται από τα κλαδιά ερυθρελάτης ανάμεσα στις δύο κουβέρτες. Όταν το δομικό υλικό της φωλιάς των μυρμηγκιών είναι καθαρό από αυγά, η κουβέρτα με αυτό αφαιρείται από τις γωνίες και πετιέται. Αφαιρούν γρήγορα τα κλαδιά της ελάτης, τινάζοντας το καθένα από αυτά.
Σηκώστε μια μεγάλη κουβέρτα από τις γωνίες και ρίξτε καθαρά αυγά στα έτοιμα πιάτα.
Τέλος, μπορείτε να κάνετε χωρίς σανίδες και κουβέρτες. Αυτή η μέθοδος είναι πιο εντάσεως εργασίας και λιγότερο παραγωγική, αλλά μερικές φορές είναι αναντικατάστατη. Γύρω από την προετοιμασμένη περιοχή ανοίγονται στρογγυλές τρύπες, με διάμετρο περίπου 10 εκ. και όχι περισσότερο από 5 εκ. Ισοπεδώνονται με τη φτέρνα, γυρίζοντας τη φτέρνα. Η απόσταση μεταξύ των οπών είναι περίπου 50 εκ. Σε καθεμία από αυτές τοποθετούνται μικρά κλαδιά ελάτης, κάτω από τα οποία σχηματίζεται ένα κενό, και ένα συμπαγές μάτσο γρασίδι ή φτέρη. Τα μυρμήγκια μαζεύουν αυγά σε αυτές τις σκιερές τρύπες.
Όταν ένας μεγάλος αριθμός πτηνών κρατήθηκε στον βιολογικό σταθμό Zvenigorod, αποθηκεύτηκαν κιλά αυγών. Για το σκοπό αυτό, το περιεχόμενο των μυρμηγκοφόρων μεταφέρθηκε από το δάσος στον βιολογικό σταθμό με κάρο. Εδώ σκορπίστηκε σε ένα λεπτό στρώμα σε ένα καλά πατημένο αθλητικό γήπεδο. Στο κέντρο του χώρου, ένα φύλλο κόντρα πλακέ τοποθετήθηκε σε πολλά ραβδιά και οι σανίδες απλώθηκαν κατά μήκος των άκρων του (η τοποθεσία σκουπιζόταν προηγουμένως κάτω από αυτά). Τα μυρμήγκια κλέβουν αυγά κάτω από κόντρα πλακέ και σανίδες.
Τα αυγά μπορούν να αποθηκευτούν μόνο σε ένα λεπτό στρώμα στο κελάρι ή στο ψυγείο. Στο δοχείο σχηματίζονται γρήγορα σε συστάδες και αρχίζουν να «καίγονται». Τέτοια αυγά γίνονται μαύρα και όχι μόνο είναι ακατάλληλα για τα πουλιά να τα φάνε, αλλά είναι ακόμη και δηλητηριώδη για αυτά. Η περίσσεια των αυγών θα πρέπει να στεγνώσει το συντομότερο δυνατό για μελλοντική χρήση σε μια όχι πολύ ζεστή κουζίνα, φούρνο ή απλά στον ήλιο.
Τα μυρμήγκια είναι πολύ χρήσιμα έντομα για το δάσος. Σε ορισμένα μέρη, για παράδειγμα στο φυσικό καταφύγιο Voronezh, σε φάρμες φασιανών, μεταφέρονται ακόμη και από μακριά για λόγους αναπαραγωγής. Επομένως, όταν αποκτάτε αυγά μυρμηγκιών, θα πρέπει να ακολουθείτε ορισμένους κανόνες.
1. Μην παίρνετε αυγά όπου υπάρχουν λίγες μυρμηγκοφωλιές.
2. Μην σκάβετε τη μυρμηγκοφωλιά πολύ βαθιά. Μην πάρετε όλες τις κούκλες. Μόλις αρχίσουν να εμφανίζονται προνύμφες και μικρά διαφανή αυγά κάτω από το φτυάρι, σταματήστε να σκάβετε τη φωλιά.
3. Μην συλλέγετε μεγάλα αυγά μυρμηγκιών: αρσενικά και θηλυκά αναπτύσσονται από αυτά.
4. Ρυθμίστε μια πλατφόρμα για την απόκτηση αυγών όχι μακριά από τη μυρμηγκοφωλιά, τότε τα μυρμήγκια θα μεταφέρουν όλα τα υπολείμματα των χρυσαλλίδων στη φωλιά και θα παραμείνουν τα ίδια σε αυτήν. Εάν η τοποθεσία βρίσκεται μακριά από τη μυρμηγκοφωλιά, είναι απαραίτητο να συλλέξετε το οικοδομικό υλικό της σε σκιερό μέρος (εάν υπάρχουν πολλά μεγάλα αυγά σε αυτήν, υπάρχει ελπίδα ότι θα δημιουργηθεί μια νέα μυρμηγκοφωλιά).
5. Στο τέλος της εργασίας, η ανακατωμένη μυρμηγκοφωλιά πρέπει να έχει σχήμα κώνου (αν αφήσετε τη μυρμηγκοφωλιά με βαθούλωμα, η πρώτη δυνατή βροχή θα την καταστρέψει).
Εάν τηρούνται όλοι αυτοί οι κανόνες, τα αυγά μπορούν να ληφθούν από την ίδια μυρμηγκοφωλιά κάθε χρόνο. Υπάρχει μια μυρμηγκοφωλιά στον βιολογικό σταθμό Zvenigorod, από την οποία παίρνουμε αυγά μία ή δύο φορές το χρόνο τα τελευταία πέντε χρόνια. Η συλλογή είναι πολύ άφθονη. Παρόλα αυτά, η μυρμηγκοφωλιά μεγαλώνει και κάθε χρόνο γίνονται περισσότερα.
Το καλύτερο αυγό θεωρείται η "σημύδα" - από τις μυρμηγκοφωλιές που βρίσκονται στο δάσος σημύδων, το χειρότερο είναι το "έλατο". Στο τελευταίο, υπάρχουν συχνά σκληρυμένα σταγονίδια ρητίνης που δεν μπορούν να διαχωριστούν ούτε με κοσκίνισμα. Όταν τα αυγά βράζονται με βραστό νερό, η ρητίνη υγροποιείται και μπαίνει στην τροφή του πουλιού και αυτό μπορεί να το σκοτώσει. Για κάποιο λόγο, τα κουτάλια του κήπου, τα κίτρινα και άλλα μικρά μυρμήγκια θεωρούνται επιβλαβή και ακόμη και δηλητηριώδη. Χωρίς αμφιβολία μπορούν να ταΐσουν όλα τα πουλιά. Η απόκτησή τους όμως είναι πιο δύσκολη, αφού βρίσκονται υπόγεια. Όταν σκάβαμε φωλιές, τις μεταφέραμε στους περιβόλους μαζί με το χώμα. Τα ίδια τα πουλιά επέλεξαν αυγά και στη συνέχεια έφτιαξαν άτομα και μυρμήγκια εργάτες.
Πολλά ρωσικά και γερμανικά εγχειρίδια (D. M. Rossiysky, N. I. Korotnev, Berlepsh, Gennicke) συνιστούν ειδικές φυτεύσεις για την προσέλκυση πουλιών που φωλιάζουν ελεύθερα. Ωστόσο, σε μια έκταση 1 εκταρίου τέτοιων φυτειών, μόνο δύο έως τρεις δωδεκάδες πουλιά μπορούν να φωλιάσουν, χτίζοντας φωλιές σε θάμνους και στο έδαφος. Η προσέλκυση πτηνών με αυτόν τον τρόπο είναι πολύ ακριβή και, από οικονομική άποψη, ασύμφορη.
Η δημιουργία των λεγόμενων πόλεων πτηνών μέσω ειδικών φυτεύσεων μπορεί να γίνει μόνο σε ειδικές περιπτώσεις. Για παράδειγμα, για να προσελκύσετε ένα ζευγάρι αηδόνια κάπου σε ένα πάρκο πολιτισμού και αναψυχής στο κέντρο της πόλης, αξίζει, φυσικά, να διαθέσετε μια ειδική περιοχή και να τη φυτέψετε με θάμνους και άλλα φυτά που έχουν επιλεγεί για αυτό το πουλί. Σε αυτή την περίπτωση, ο σκοπός της προσέλκυσης του αηδονιού δεν καθορίζεται από τη χρήσιμη δραστηριότητά του ως εξολοθρευτής εντόμων, αλλά από αισθητικές εκτιμήσεις.
Ωστόσο, η προσέλκυση πουλιών που φωλιάζουν ελεύθερα με τη φύτευση θάμνων μπορεί και πρέπει να συνιστάται ανεπιφύλακτα όταν γίνεται παράλληλα με την υλοποίηση άλλων οικονομικών εργασιών. Σε αυτή την περίπτωση, είναι απαραίτητο μόνο να πραγματοποιηθούν φυτεύσεις με τη μέγιστη προσοχή στις ανάγκες των πτηνών, τα οποία μπορούν να παρέχουν όχι λιγότερο βολικές θέσεις για τη φωλιά τους από τις ειδικές φυτεύσεις.
Από αυτή την άποψη, θα εξετάσουμε περιπτώσεις πιθανών προσγειώσεων που έγιναν από μαθητές. Διαφορετικοί τύποι δέντρων και θάμνων δεν είναι ισοδύναμοι για τη φωλιά πουλιών. Στη δασική ζώνη της χώρας, μια μεγάλη ομάδα μικρών πουλιών φωλιάζει σε έλατα. Πάνω σε μεγάλα ελατόδεντρα φωλιάζουν οι βασιλιάδες, οι σταυρομύτες, οι σαρκοφάγοι και τα σισκίνια. Chiffchaffs και Wood Accentors φτιάχνουν τις φωλιές τους σε μικρά έλατα. Υπάρχουν περισσότερες τσίχλες όπου υπάρχουν ομάδες από μικρά έλατα. Στην περιοχή της Μόσχας, τουλάχιστον το 70% όλων των φωλιών αυτού του είδους βρίσκονται πάνω τους. Πολλά άλλα πτηνά προτιμούν επίσης το έλατο για τη φωλιά τους, αν και μπορούν να φωλιάσουν σε άλλες συνθήκες.
Στο νότιο τμήμα της χώρας, όλοι οι αγκαθωτοί θάμνοι είναι ιδιαίτερα αγαπημένοι για να φωλιάζουν πουλιά: ελιά, ιπποφαές, κεράσι στέπας, λευκή ακακία, τριανταφυλλιές κ.λπ. Πολλά χρήσιμα πουλιά φωλιάζουν εδώ. Οι τσιρίδες προτιμούν ιδιαίτερα τους αγκαθωτούς θάμνους για φωλιά - τσιράκια και, σε κάποιο βαθμό, μαυρομέτωπες. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ανασηκώνουν το μη φαγωμένο θήραμά τους σε αγκάθια φυτών.
Το ταταρικό μελισσόχορτο, με τις συγκεντρώσεις λεπτών κλαδιών του κατά μήκος της περιφέρειας του θάμνου, παρέχει ιδιαίτερα πολλές βολικές θέσεις για τη φωλιά των τσούκων. Στην περιοχή του Βόλγκογκραντ, μερικά πουλιά φωλιάζουν πρόθυμα σε θαμνώδεις φτελιές και σημύδες.
Τα καλύτερα δέντρα, στα οποία συγκεντρώνεται ο μεγαλύτερος αριθμός φωλιών, είναι οι αγριομηλιές και οι αχλαδιές. Η δρυς και η λευκή ακακία κατοικούν επίσης καλά.
Πολλά πτηνά, ιδιαίτερα τα πρώιμα φωλιά, προτιμούν τα κωνοφόρα δέντρα από τα φυλλοβόλα δέντρα. Τα πεύκα στα νότια της χώρας προσελκύουν πολλά πουλιά. Αυτά είναι η τσούχτρα του μυλωνά, η μαυρομέτωπη τσιρίδα, το ξύλινο περιστέρι, η ωριόλα, η κίσσα και μετά το γεράκι και το κιτρινάκι.
Στο βόρειο μισό της χώρας, αντίθετα, τα πευκοδάση είναι συνήθως λιγότερο κατοικημένα από πουλιά από άλλα. Διάφορες λεύκες, ειδικά ο φασκόμηλο, όπως η λεύκη στο βορρά, είναι σημαντικές για την εγκατάσταση των δρυοκολάπτων, καθώς αυτά τα δέντρα έχουν χαλαρό ξύλο και συχνά αναπτύσσουν σήψη του πυρήνα, χωρίς την οποία ο δρυοκολάπτης δεν μπορεί να ανοίξει κοιλότητες στο δέντρο.
Τα λιγότερο ευνοϊκά δέντρα για τη φωλιά των πουλιών είναι η τέφρα, τα σφενδάμια, ειδικά τα τέφρα, και μεταξύ των θάμνων - η άμορφη, η κίτρινη ακακία και η αλμυρίκια.
Το κλάδεμα των δέντρων και των θάμνων, που δημιουργεί ένα στρόβιλο, είναι σίγουρα ωφέλιμο για τη φωλιά των πτηνών ανοιχτής αναπαραγωγής. Ωστόσο, δεν έχει νόημα να κλαδεύουμε μόνο και μόνο για να προσελκύσουμε τα πουλιά. Επιπλέον, είναι παράλογο να δένουμε τα κλαδιά των θάμνων σε ένα μάτσο για την ευκολία τοποθέτησης της φωλιάς του πουλιού στο πιρούνι που προκύπτει. Το δέσιμο συνιστάται σε όλους σχεδόν τους οδηγούς για την προσέλκυση πτηνών, αλλά είναι ξεκάθαρα παράλογο, όπως έδειξαν τα πειράματά μας. Επιπλέον, είναι μάλλον επιβλαβές, καθώς μια φωλιά σε μια συνδεδεμένη δέσμη κλαδιών γίνεται πολύ αισθητή στα αρπακτικά και είναι καταδικασμένη σε θάνατο.
Στη διατροφή των εντομοφάγων πουλιών το δεύτερο μισό του καλοκαιριού, τα μούρα χρησιμεύουν ως σημαντικό βοήθημα και σχεδόν το μοναδικό τρόφιμο τις κρύες μέρες χωρίς τροφή.
Τα μούρα σε θάμνους και δέντρα λειτουργούν ως δόλωμα για πολλά αποδημητικά πουλιά. Το φαγητό τους κάνει να μένουν στις νότιες δασικές φυτείες. Σε δασικές φυτείες στην Ουκρανία, οι μεταναστευτικές τσίχλες (γκι, γκι, τσίχλα και κότσυφας) τρέφονταν για δύο έως τρεις μήνες και έτρωγαν κυρίως ζωύφια - σιτηροχελώνες που μαζεύονται για το χειμώνα στο δάσος.
Στις δασικές φυτείες του αγροδασοκομικού σημείου Kamyshinsky το 1949, σμήνη μεταναστευτικών τσίχλων διαφόρων ειδών εμφανίστηκαν το δεύτερο δεκαήμερο του Οκτωβρίου. Το δάπεδο του δάσους στις δασικές ζώνες είχε σκιστεί εντελώς από αυτά τα πουλιά, που διάλεγαν έντομα που είχαν φύγει για το χειμώνα. Ξαφνικά χιόνι έπεσε στα μέσα Οκτωβρίου και όλα τα κοτσύφια άλλαξαν φαγητό με μούρα. η συσσώρευση αυτών των πτηνών παρατηρήθηκε κυρίως στο δενδροκομείο σε cotoneaster, hackberry και juniper (τα πουλιά πέρασαν τη νύχτα στο τελευταίο).
Έτσι, τα μούρα αποδείχτηκαν το απόθεμα τροφής που βοήθησε τα πουλιά να αντέξουν εύκολα τις δύσκολες μέρες σίτισης και, αφού έλιωσε το χιόνι, να επιστρέψουν στη διατροφή με έντομα.
Η διαχείμαση είναι δυνατή για τα πουλιά που τρέφονται με μούρα σορβιών κατά τα χρόνια της άφθονης συγκομιδής τους στα βόρεια γεωγραφικά πλάτη. Έτσι, τα κοτσύφια ξεχειμωνιάζουν συχνά κοντά στη Μόσχα και ακόμη βορειότερα.
Επίσης, δεν πρέπει να υποτιμάται ότι τα ωφέλιμα πτηνά προκαλούν συχνά σημαντικές ζημιές στους κήπους κατά τις φθινοπωρινές μεταναστεύσεις τους. Τα ψαρόνια είναι ιδιαίτερα ένοχα για αυτό σε σχέση με τους κερασιόκηπους. Η αφθονία λιγότερο πολύτιμων μούρων, για παράδειγμα κεράσια στέπας, σε καταφύγια δασικών φυτειών θα αποσπάσει την προσοχή των πτηνών από τους κήπους. Το καλοκαίρι, τα μούρα γίνονται επίσης πηγή νερού για τα πουλιά, κάτι που είναι ιδιαίτερα σημαντικό στις ξηρές περιοχές της χώρας.
Η φύτευση δέντρων και θάμνων σε καταφύγια, οι καρποί των οποίων τρώγονται εύκολα από τα πουλιά, βελτιώνει τις συνθήκες διαβίωσης των πουλιών που φωλιάζουν, κυρίως της τσούχτρας. Αυτό καθιστά επίσης δυνατή την κράτηση κοπαδιών μεταναστευτικών πτηνών του φθινοπώρου για σχετικά μεγάλες περιόδους και τη χρήση των τεράστιων μαζών πουλιών του δάσους στις βόρειες περιοχές για την εξόντωση των εντόμων κοντά σε καταφύγια.
Μεταξύ των δέντρων, ο σαμπούκος, ιδιαίτερα ο μαύρος, μπορεί να τοποθετηθεί στην πρώτη θέση όσον αφορά τη σημασία στη ζωή των πτηνών. Τα πλεονεκτήματα του σαμπούκου ως κτηνοτροφικού φυτού περιλαμβάνουν το γεγονός ότι αναπτύσσεται άγρια, καρποφορεί άφθονα και ετησίως και τα μούρα δεν πέφτουν. Αυτός είναι ένας καλός βράχος που σκιάζει και σχηματίζει χώματα. Τα σπουργίτια δεν ραμφίζουν τους σαμπούκους, τουλάχιστον όχι για το χρώμα - αυτό είναι επίσης μια πολύ σημαντική ποιότητα των σαμπούκων. Τέλος, είναι καλός θάμνος που φωλιάζει. Όλα αυτά τοποθετούν το σαμπούκο όσον αφορά τα οφέλη για τα πουλιά σε μια από τις πρώτες θέσεις μεταξύ των δέντρων και των θάμνων των καταφύγιων δασικών φυτειών.
Τα μούρα του ταταρικού μελισσόχορτου έχουν πολύ πικρή γεύση, αλλά παρόλα αυτά τρώγονται εύκολα από πολλά πουλιά, και κυρίως από τσούχτρες.
Το ξωτικό είναι το κύριο φυτό τροφής για τα πουλιά μας. Μόνο η εισαγωγή αυτού του ανθεκτικού στην ξηρασία και αλατιού φυτού στις δασικές φυτείες της περιοχής της Κασπίας και της περιοχής του Βόλγα θα επιτρέψει την ευρεία επέκταση των εργασιών για την εκτροφή πολύτιμων πτηνών θηραμάτων - φασιανού και γκρίζας πέρδικας.
Η Irga παράγει γλυκά μούρα πρώιμης ωρίμανσης που τρώγονται από πολλά πουλιά, συμπεριλαμβανομένων των σπουργιτιών. Το Rowan είναι μια πολύ γνωστή τροφή του φθινοπώρου για τις τσίχλες, η χειμωνιάτικη τροφή για τις τσίχλες και τα κεριά. Το τρώνε και μικρά πουλιά - τσούχτρες, ξημερώματα κ.λπ.
Η πρώιμη ωρίμανση και η πτώση των μούρων μουριάς αγαπούν πολύ τα πουλιά. Τα ψαρόνια επιτίθενται μερικές φορές σε δέντρα με ώριμα μούρα σε τεράστια κοπάδια και καθαρίζουν το δέντρο σε αρκετές επισκέψεις (περιοχή Πολτάβα). Τα σπουργίτια και οι μουριές ραμφίζουν εύκολα.
Οι καρποί του ιπποφαούς είναι πολύ χυμώδεις και σε άνυδρες περιοχές (Kamyshin) ραμφίζονται από πουλιά ήδη τον Σεπτέμβριο.
Οι μικροσκοπικοί καρποί της μηλιάς της Σιβηρίας τρώγονται από τις τσούχτρες, καταπίνουν τα μήλα ολόκληρα, οι σαρκοφάγοι είναι πολύ πρόθυμοι, ακόμη και τα μεγάλα βυζιά τσιμπάνε τα μήλα και βγάζουν τους σπόρους. Προφανώς, άλλα πουλιά τρώνε αυτά τα φρούτα πρόθυμα.
Το Cotoneaster προσελκύει σχετικά λίγα πουλιά. Τουλάχιστον τα μούρα του εξακολουθούν να κρέμονται όταν όλα τα σορβιά, το ιπποφαές, ο άρκευθος και το βατόμουρο έχουν φαγωθεί εντελώς. Στα κτηνοτροφικά φυτά περιλαμβάνονται επίσης ο κράταιγος, το βατόμουρο, το βατόμουρο, το ιπποφαές, ο ευώνυμος, η κερασιά, η τριανταφυλλιά και πολλά άλλα. Τα πουλιά, προφανώς, δεν αγγίζουν ποτέ τα μούρα πριβέ. Στην περιοχή του Βόλγκογκραντ, μέχρι αργά το φθινόπωρο, ξεκάθαρα ορατές μαύρες συστάδες αυτών των μούρων κρέμονταν άθικτοι στους θάμνους, αν και μέχρι τότε τα αποδημητικά πουλιά, κυρίως κοτσύφια, είχαν φάει εντελώς τους καρπούς του ιπποφαούς, της υπερηφάνειας, του σαμπούκου, του σχιστόλιθου και σημαντικά μείωσε τα αποθέματα αρκεύθου, κοτονιέστρου, ακόμη και ιδιαίτερα πολλών κορόιδων εδώ.
- Σε επαφή με 0
- Google+ 0
- Εντάξει 0
- Facebook 0
