Εισαγωγή

Η ανάπαυση είναι μάταιη. Ο δρόμος είναι απότομος.
Η βραδιά είναι υπέροχη. Χτυπάω την πύλη.

Είναι ξένο και αυστηρό στο μακρύ χτύπημα,
Σκορπίζεις μαργαριτάρια τριγύρω.

Ο πύργος είναι ψηλός και η αυγή έχει παγώσει.
Το κόκκινο μυστικό βρισκόταν στην είσοδο.

Ποιος έβαλε φωτιά στον πύργο την αυγή,
Τι έστησε η ίδια η πριγκίπισσα;

Κάθε πατίνι έχει σκάλισμα με σχέδια
Κόκκινες φλόγες πετάγονται προς το μέρος σας.

Ο τρούλος υψώνεται στα γαλάζια ύψη.
Τα μπλε παράθυρα φωτίστηκαν με ένα ρουζ.

Όλες οι καμπάνες χτυπούν.
Η στολή χωρίς ηλιοβασίλεμα πλημμυρίζει άνοιξη.

Με περίμενες στο ηλιοβασίλεμα;
Τον άναψες τον πύργο; Άνοιξες την πύλη;

Βγήκα. Σιγά σιγά κατεβήκαμε
Το λυκόφως του χειμώνα πέφτει στη γη.
Ήσουν νέος τις περασμένες μέρες
Ήρθαν με εμπιστοσύνη από το σκοτάδι...

Ήρθαν και στάθηκαν πίσω μου,
Και τραγούδησαν με τον άνεμο την άνοιξη...
Και περπατούσα με ήσυχα βήματα,
Βλέποντας την αιωνιότητα στα βάθη...

Ω, υπήρχαν καλύτερες μέρες στη ζωή!
Στο τραγούδι σου από τα βάθη
Το σούρουπο έπεσε στη γη
Και τα όνειρα σηκώθηκαν για την αιωνιότητα!..

Ο άνεμος έφερε από μακριά
Τραγούδια της άνοιξης,
Κάπου ανάλαφρα και βαθιά
Ένα κομμάτι ουρανού άνοιξε.

Σε αυτό το απύθμενο γαλάζιο,
Στο λυκόφως της σχεδόν άνοιξης
Οι χειμωνιάτικες καταιγίδες έκλαψαν
Έναστρα όνειρα πετούσαν.

Ντροπαλό, σκοτεινό και βαθύ
Οι χορδές μου έκλαιγαν.
Ο άνεμος έφερε από μακριά
Τα ηχηρά σου τραγούδια.

Ήσυχες βραδινές σκιές
Το χιόνι είναι σε μπλε.
Σωρεία αντιφατικών οραμάτων
Οι στάχτες σας έχουν διαταραχθεί.
κοιμάσαι πέρα ​​από τη μακρινή πεδιάδα,
Κοιμάσαι σε ένα σάβανο χιονιού...
Το κύκνειο άσμα σου
Οι ήχοι μου φάνηκαν.
Μια φωνή που φωνάζει ανήσυχα
Ηχώ στο κρύο χιόνι...
Είναι δυνατόν να αναστηθεί;
Το παρελθόν δεν είναι μόνο σκόνη;
Όχι, από τον οίκο του Κυρίου
Πνεύμα γεμάτο αθανασία
Βγήκαν συγγενείς και φίλοι
Τραγούδια που ταράζουν τα αυτιά μου.
Σωρεία ταφικών οραμάτων,
Οι ήχοι των ζωντανών φωνών...
Ήσυχες βραδινές σκιές
Τα μπλε άγγιξαν το χιόνι.

Η ψυχή είναι σιωπηλή. Στον κρύο ουρανό
Τα ίδια αστέρια λάμπουν ακόμα για εκείνη.
Ολόγυρα για χρυσό ή ψωμί
Οι θορυβώδεις άνθρωποι φωνάζουν...
Είναι σιωπηλή - και ακούει τις κραυγές,
Και βλέπει κόσμους μακρινούς,
Μόνος όμως, διπρόσωπος
Ετοιμάζει υπέροχα δώρα
Ετοιμάζει δώρα για τους θεούς του
Και, χρισμένος, στη σιωπή,
Με ακούραστο αυτί πιάνει
Το μακρινό κάλεσμα μιας άλλης ψυχής...

Τόσο λευκά πουλιά πάνω από τον ωκεανό
Αχώριστες καρδιές
Ηχούν ένα κάλεσμα πέρα ​​από την ομίχλη,
Το καταλαβαίνουν μόνο μέχρι τέλους.

Υποχωρείς στο κόκκινο λυκόφως,
Σε ατελείωτους κύκλους.
Άκουσα μια μικρή ηχώ,
Μακρινά βήματα.

Είσαι κοντά ή μακριά
Χάθηκες στα ύψη;
Πρέπει να περιμένω μια ξαφνική συνάντηση;
Σε αυτή την ηχηρή σιωπή;

Ακούγεται πιο δυνατός στη σιωπή
Μακρινά βήματα
Κλείνεις, φλέγεσαι,
Ατελείωτοι κύκλοι;

Σε μια κρύα μέρα, μια μέρα του φθινοπώρου
Θα ξαναπάω εκεί
Θυμηθείτε αυτόν τον ανοιξιάτικο αναστεναγμό,
Δείτε την προηγούμενη εικόνα.

Θα έρθω και δεν θα πληρώσω,
Να θυμάσαι, δεν θα καώ.
Θα σε συναντήσω με ένα τραγούδι τυχαία
Η αυγή ενός νέου φθινοπώρου.

Οι κακοί νόμοι του χρόνου
Το πένθιμο πνεύμα κοιμήθηκε.
Παρελθόν ουρλιαχτό, περασμένα γκρίνια
Αν δεν με ακούσεις, έχω σβήσει.

Η ίδια η φωτιά είναι τα τυφλά μάτια
Δεν θα καεί με ένα παλιό όνειρο.
Η ίδια η μέρα είναι πιο σκοτεινή από τη νύχτα
Νανουρισμένη από την ψυχή.

Έτσι - σκορπίστηκαν την αυγή.
Α.Β.

Όλα τα γήινα όνειρα πετούν μακριά,
Οι ξένες χώρες πλησιάζουν.
Οι χώρες είναι κρύες, χαζές,
Και χωρίς αγάπη και χωρίς άνοιξη.

Εκεί - μακριά, με τα μάτια ανοιχτά,
Οράματα αγαπημένων προσώπων και συγγενών
Μπείτε σε νέα μπουντρούμια
Και τους κοιτάζουν αδιάφορα.

Εκεί - η μητέρα δεν αναγνωρίζει τον γιο της,
Οι παθιασμένες καρδιές θα σβήσουν...
Εκεί ξεθωριάζει απελπιστικά
Η περιπλάνηση μου είναι ατελείωτη...

Και ξαφνικά, την παραμονή της φυλάκισης,
Θα ακούσω μακρινά βήματα...
Είσαι μόνος - στο βάθος,
Κλείσε τους τελευταίους γύρους...

Πριν το ηλιοβασίλεμα
Ανάμεσα στα αιωνόβια δέντρα
Λατρεύω τις άπιστες ομορφιές
Τα μάτια σου και τα λόγια σου.

Αντίο, έρχεται η σκιά της νύχτας,
Η νύχτα είναι σύντομη, σαν ανοιξιάτικο όνειρο,
Αλλά ξέρω ότι αύριο είναι μια νέα μέρα,
Και ένας νέος νόμος για εσάς.

Όχι ανοησίες, δεν είσαι φάντασμα του δάσους,
Όμως ο γέρος δεν ήξερε νεράιδες
Με τέτοια άπιστα μάτια,
Με τόσο μεταβλητή ψυχή!

Όλη η ύπαρξη και η ύπαρξη συμφωνούν
Σε μεγάλη, αδιάκοπη σιωπή.
Κοιτάξτε εκεί με συμπάθεια, αδιάφορα, -
Δεν με νοιάζει - το σύμπαν είναι μέσα μου.
Νιώθω και πιστεύω και ξέρω
Δεν μπορείς να παρασύρεις έναν μάντη με συμπάθεια.
Περιέχω στον εαυτό μου άφθονα
Όλα αυτά τα φώτα με τα οποία καίγεσαι.
Αλλά δεν υπάρχει πια αδυναμία ή δύναμη,
Το παρελθόν και το μέλλον είναι μέσα μου.
Όλη η ύπαρξη και η ύπαρξη έχει παγώσει
Στη μεγάλη, αμετάβλητη σιωπή.
Είμαι εδώ στο τέλος, γεμάτος διορατικότητα,
Έχω ξεπεράσει τα όρια.
Απλώς περιμένω ένα συμβατικό όραμα,
Να πετάξει σε άλλο κενό.

Κάποιος ψιθυρίζει και γελάει
Μέσα από την γαλάζια ομίχλη.
Μόνο εγώ θα νιώθω λυπημένος στη σιωπή
Ξανά γέλιο από αγαπημένες χώρες!

Πάλι ψίθυρος - και ψιθυριστά
Το χάδι κάποιου, σαν σε όνειρο,
Στη γυναικεία ανάσα κάποιου,
Προφανώς, είμαι για πάντα χαρούμενος!

Ψιθύρισε, γέλα, αγάπη μου,
Γλυκιά εικόνα, τρυφερό όνειρο.
Έχετε μια δύναμη που δεν είναι από εδώ, προφανώς.
Προικισμένος και εμπνευσμένος.

Σε μια λευκή νύχτα ο μήνας είναι κόκκινος
Επιπλέει στο μπλε.
Φανταστικές-όμορφες περιπλανήσεις,
Αντανακλάται στον Νέβα.

Βλέπω και ονειρεύομαι
Εκτέλεση μυστικών σκέψεων.
Υπάρχει καλοσύνη κρυμμένη μέσα σου;
Κόκκινο φεγγάρι, ήσυχος θόρυβος;

Τα ουράνια πράγματα δεν μπορούν να μετρηθούν με το μυαλό,
Το Azure είναι κρυμμένο από τα μυαλά.
Μόνο περιστασιακά φέρνουν τα σεραφείμ
Ιερό όνειρο για τους εκλεκτούς του κόσμου.

Και φαντάστηκα τη ρωσική Αφροδίτη,
Τυλιγμένο σε βαρύ χιτώνα,
Χωρίς πάθος στην αγνότητα, χωρίς χαρά χωρίς μέτρο,
Τα χαρακτηριστικά του προσώπου είναι ένα ήρεμο όνειρο.

Δεν είναι η πρώτη φορά που έρχεται στη γη,
Ο κόσμος όμως συνωστίζεται γύρω της για πρώτη φορά
Οι ήρωες δεν είναι ίδιοι και οι ιππότες είναι διαφορετικοί...
Και η λάμψη των βαθιών ματιών της είναι παράξενη...

Ακούγονται, χαίρονται,
Να μην κουράζεσαι ποτέ
Γιορτάζουν τη νίκη
Είναι ευλογημένοι για πάντα.

Ποιος θα ακολουθήσει το γύρω κουδούνισμα,
Που θα νιώσει έστω και μια σύντομη στιγμή
Το άπειρό μου στη μυστική μήτρα,
Η αρμονική μου γλώσσα;
Αφήστε την ελευθερία μου να είναι ξένη σε όλους,
Άσε με να είμαι ξένος με όλους, στον κήπο μου
Η φύση κουδουνίζει και μαίνεται.
Είμαι συνεργός της σε όλα!

Μόνος, έρχομαι σε σένα,
Μαγεμένος από τα φώτα της αγάπης.
Μαντεύεις. - Μη με καλείς...
Κάνω μαγικά εδώ και πολύ καιρό ο ίδιος.

Από το βαρύ φορτίο των ετών
Σώθηκα μόνο με μαντεία,
Και πάλι σε ξόρκισα,
Αλλά η απάντηση είναι ασαφής και ασαφής.

Μέρες γεμάτες περιουσία
Λατρεύω τα χρόνια - μην τηλεφωνείς...
Θα σβήσουν σύντομα τα φώτα;
Μαγεμένη σκοτεινή αγάπη;

Και ο βαρύς ύπνος της καθημερινής συνείδησης
Θα το αποτινάξεις, λαχταρώντας και αγαπώντας.
Vl. Solovyov

Έχω ένα συναίσθημα για σένα. Τα χρόνια περνούν -
Όλα σε μια μορφή Σε προβλέπω.

Όλος ο ορίζοντας φλέγεται - και αφόρητα καθαρός,
Και περιμένω σιωπηλά, λαχταρώντας και αγαπώντας.

Όλος ο ορίζοντας φλέγεται και η εμφάνιση είναι κοντά,
Αλλά φοβάμαι: θα αλλάξεις την εμφάνισή σου,

Και θα προκαλέσεις αναιδείς υποψίες,
Αλλαγή των συνηθισμένων χαρακτηριστικών στο τέλος.

Ω, πώς θα πέσω - και δυστυχώς και χαμηλά,
Χωρίς να ξεπερνάω θανατηφόρα όνειρα!

Πόσο ξεκάθαρος είναι ο ορίζοντας! Και η λάμψη είναι κοντά.
Αλλά φοβάμαι: Θα αλλάξεις την εμφάνισή σου.

Και είναι πολύ αργά για να ευχηθούμε
Όλα έχουν περάσει: και η ευτυχία και η λύπη.
Vl. Solovyov

Μην θυμώνεις και συγχωρείς. Ανθίζεις μόνος σου
Ναι, και δεν μπορώ να το επιστρέψω
Αυτά τα χρυσά όνειρα, αυτή η βαθιά πίστη...
Η πορεία μου είναι απελπιστική.

Ανθίζοντας από νυσταγμένες σκέψεις, νιώθεις πολλή ευδαιμονία,
Είσαι δυνατός με το γαλάζιο.
Έχω άλλη ζωή και άλλο δρόμο,
Και η ψυχή δεν έχει χρόνο να κοιμηθεί.

Πιστέψτε - πιο δυστυχισμένος από τη νεαρή μου λατρεία
Όχι σε μια τεράστια χώρα,
Εκεί που η μυστηριώδης ιδιοφυΐα σου ανέπνευσε και αγάπησε,
Αδιάφορη για μένα.

Πίσω από την ομίχλη, πίσω από τα δάση
Αν ανάψει, εξαφανίζεται
Οδηγώ μέσα από υγρά χωράφια -
Θα αναβοσβήνει πάλι από μακριά.

Φώτα περιπλάνησης λοιπόν
Αργά το βράδυ, απέναντι από το ποτάμι,
Πάνω από θλιβερά λιβάδια
Συναντιόμαστε μαζί σας.

Αλλά ακόμα και τη νύχτα δεν υπάρχει απάντηση,
Θα πας στα καλάμια του ποταμού,
Παρασύροντας την πηγή του φωτός,
Κλείνεις πάλι από μακριά.

Στη νεανική απραξία, στην αυγή τεμπελιά
Η ψυχή ανέβηκε ψηλά και εκεί βρήκε το Αστέρι.
Το βράδυ ήταν ομιχλώδες, οι σκιές έπεφταν απαλά.
Το Evening Star περίμενε σιωπηλά.

Ανενόχλητος, στα σκοτεινά σκαλιά
Μπήκες και, Ήσυχα, βγήκες στην επιφάνεια.
Και ένα τρανταχτό όνειρο σε τεμπελιά προ της αυγής
Μεταφέρθηκε στα έναστρα μονοπάτια.

Και η νύχτα πέρασε μέσα σε μια ομίχλη ονείρων.
Και δειλά νιάτα με αμέτρητα όνειρα.
Και πλησιάζει η αυγή. Και οι σκιές τρέχουν μακριά.
Και, Καθαρά, κύλησες με τον ήλιο.

Σήμερα περπάτησες μόνος,
Δεν έχω δει τα θαύματά Σου.
Εκεί, πάνω από το ψηλό σου βουνό,
Το δάσος απλώθηκε οδοντωτό.

Και αυτό το δάσος, ερμητικά κλειστό,
Και αυτά τα ορεινά μονοπάτια
Με εμπόδισαν να συγχωνευτώ με το άγνωστο,
Να ανθίσεις με το γαλάζιο σου.

Ακούγοντας το κάλεσμα της ταραγμένης ζωής,
Πιτσιλίζει κρυφά μέσα μου,
Ψεύτικες και στιγμιαίες σκέψεις
Δεν θα υποχωρήσω ούτε στα όνειρά μου.
Περιμένω ένα κύμα - ένα ευνοϊκό κύμα
Στο ακτινοβόλο βάθος.

Ακολουθώ λίγο, λυγίζοντας τα γόνατά μου,
Πράος στην εμφάνιση, ήσυχος στην καρδιά,
Πλωτές Σκιές
Οι φασαριόζικες υποθέσεις του κόσμου
Ανάμεσα σε οράματα, όνειρα,
Φωνές άλλων κόσμων.

Διάφανες, άγνωστες σκιές
Κολυμπούν σε εσένα, και εσύ κολυμπάς μαζί τους,
Στην αγκαλιά των γαλάζιων ονείρων,
Ακατανόητο για εμάς, - Δίνεις τον εαυτό σου.

Πριν Σένα γίνονται μπλε χωρίς σύνορα
Θάλασσες, χωράφια και βουνά και δάση,
Τα πουλιά καλούν το ένα το άλλο στα ελεύθερα ύψη,
Η ομίχλη ανεβαίνει, οι ουρανοί γίνονται κόκκινοι.

Και εδώ, κάτω, στη σκόνη, στην ταπείνωση,
Βλέποντας αθάνατα χαρακτηριστικά για μια στιγμή,
Ένας άγνωστος σκλάβος, γεμάτος έμπνευση,
Σε τραγουδάει. Δεν τον ξέρεις

Δεν μπορείς να τον ξεχωρίσεις σε ένα πλήθος ανθρώπων,
Δεν θα τον ανταμείψετε με ένα χαμόγελο,
Όταν σε προσέχει, ανελεύθερος,
Δοκιμάζοντας για μια στιγμή την αθανασία Σου.

Περιμένω τηλέφωνο, ψάχνω απάντηση,
Ο ουρανός είναι μουδιασμένος, η γη είναι σιωπηλή,
Πίσω από το κίτρινο γήπεδο - κάπου μακριά -
Για μια στιγμή ξύπνησε η έκκλησή μου.

Περιμένω - και μια νέα συγκίνηση με αγκαλιάζει.
Ο ουρανός γίνεται πιο φωτεινός, η σιωπή βαθαίνει...
Το μυστικό της νύχτας θα καταστραφεί με μια λέξη...
Ο Θεός έλεος, νυχτερινές ψυχές!

Για μια στιγμή ξύπνησα πίσω από ένα χωράφι με καλαμπόκι, κάπου,
Η έκκλησή μου είναι μια μακρινή ηχώ.
Ακόμα περιμένω την κλήση, ψάχνω απάντηση,
Αλλά περιέργως η σιωπή της γης διαρκεί.

Το 1904, ο Alexander Blok δημοσίευσε για πρώτη φορά τα «Ποιήματα για μια όμορφη κυρία». Μια ανάλυση που έγινε από ερευνητές του έργου του δείχνει ότι πρόκειται για την πρώτη σοβαρή ποιητική συλλογή του ποιητή. Ξεχώρισε αμέσως τον Αλεξάντερ Αλεξάντροβιτς ανάμεσα σε άλλους καλλιτέχνες της λογοτεχνίας. Στο άρθρο μας θα αναλύσουμε το "The Beautiful Lady" - μια από τις καλύτερες δημιουργίες του Alexander Alexandrovich.

Συναίσθημα για τη Λ. Μεντελίεβα

Ο κύκλος που μας ενδιαφέρει δημιουργήθηκε υπό την επίδραση της αίσθησης που είχε ο Μπλοκ για τη Λιούμποφ Μεντελέεβα, η οποία αργότερα έγινε σύζυγός του. Το Boblovo, το κτήμα Mendeleev, βρισκόταν κοντά στο Shakhmatovo, το οικογενειακό κτήμα του Alexander Alexandrovich. Χάρη σε αυτό, μπορούσε συχνά να δει τη μελλοντική σύζυγό του. Στην παρακάτω φωτογραφία είναι ο Μπλοκ με τη Λ. Μεντελέγεβα.

Η επίδραση των διδασκαλιών του V. Solovyov

Η συλλογή που μας ενδιαφέρει δημιουργήθηκε επίσης υπό την επίδραση των διδασκαλιών του V. Solovyov για την αιώνια θηλυκότητα. Σύμφωνα με αυτόν τον φιλόσοφο, το Αιώνιο Θηλυκό μπορεί να συμφιλιώσει το ουράνιο και το επίγειο, το θείο και το εγκόσμιο. Χάρη σε αυτήν, η ψυχή του ποιητή ανανεώνεται. Το συναίσθημα που βίωσε ο A. Blok για τη L. Mendeleeva επανεξετάστηκε από τον Alexander Alexandrovich στο πνεύμα των διδασκαλιών για την παγκόσμια ψυχή του Πλάτωνα και για την Αιώνια Θηλυκότητα, ενεργώντας ως μια άφθαρτη θεϊκή αρχή.

Η θέση του Solovyov αντιστοιχεί πλήρως στη γνώμη του Blok για αυτήν την περίοδο. Ο φιλόσοφος εξετάζει το Αιώνιο Θηλυκό ως ένα φαινόμενο που έχει κοσμική κλίμακα. Ο ποιητής βλέπει επίσης στην αγαπημένη του την ενσάρκωση της θεϊκής αρχής. Μπορούμε να το κρίνουμε αυτό από τις επιστολές που απευθύνονται στον Lyubov Mendeleeva. Αυτές οι απόψεις του Αλεξάντερ Αλεξάντροβιτς καθόρισαν τον γενικό χαρακτήρα του ποιητικού του κύκλου με τίτλο «Ποιήματα για μια όμορφη κυρία». Η ηρωίδα του κύκλου είναι μια μυστικιστική, ακατανόητη εικόνα ("Άγιος", "Παρθένος", "Ακατανόητος.") Μερικές φορές είναι μια πραγματική γυναίκα που έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά: ψηλή, λεπτή, πάντα αλαζονική και αυστηρή.

Μυστικό φωτοστέφανο

Η συλλογή του χαρακτηρίζεται από μια μυστικιστική αύρα, επιτρέποντάς μας να παρατηρήσουμε ότι η αίσθηση της μη πραγματικότητας όλων αυτών που συμβαίνουν ενισχύεται από ποιητικά επίθετα, όπως σε ένα ήσυχο τέλμα, άγνωστες σκιές, ένα λευκό φόρεμα. Περιβάλλουν τα συναισθήματα του συγγραφέα με μια μυστικιστική αύρα. Η αγάπη του λυρικού ήρωα μετατρέπεται σε ποίηση ημιτόνων, συμβόλων και υπαινιγμών. Αυτό το συναίσθημα είναι μια κατάσταση του νου. Συγκινεί ταυτόχρονα τον λυρικό ήρωα και τον αιχμαλωτίζει. Ο Alexander Alexandrovich στρέφεται σε ένα σύμβολο που μεταφέρει την αντίληψη από τον κόσμο των πραγματικών, συγκεκριμένων πραγμάτων σε έναν μυστηριώδη, ακατανόητο, αόριστα μαντέψιμο κόσμο. Αυτή η θεώρηση της τέχνης καθόρισε τον γενικό συμβολικό χαρακτήρα του κύκλου που μας ενδιαφέρει.

«Το κορίτσι τραγούδησε στη χορωδία της εκκλησίας...»

Ας στραφούμε σε αυτό το ποίημα, κάνοντας μια γενική δήλωση για την Ωραία Κυρία" - ένας κύκλος του οποίου αυτό είναι ένα από τα πιο διάσημα έργα. Είναι γεμάτο με τα ακόλουθα σύμβολα: "λευκό φόρεμα", "λευκός ώμος" και μια λαμπερή ακτίνα Σε αυτό το έργο, το επίθετο «λευκό» τονίζει την αίσθηση της γαλήνης, της ηρεμίας, της σιωπής που πηγάζει από τη φωνή της ηρωίδας, η οποία χαρακτηρίζεται ως «πετάει στον τρούλο». καράβια που έχουν πάει στη θάλασσα, για ανθρώπους που βρίσκονται σε μια ξένη γη, για εκείνους που έχουν ξεχάσει τη χαρά του. Το τέλος αυτού του ποιήματος είναι μυστικό. «Εμπλεκόμενος στα μυστικά», φώναξε ότι κανείς δεν θα επέστρεφε.

«Μπαίνω σε σκοτεινούς ναούς...»

Ας συνεχίσουμε με τον Μπλοκ. Τα «Ποιήματα για μια όμορφη κυρία» είναι ένας κύκλος που παρουσιάζει πολλά ενδιαφέροντα έργα. Ένα από αυτά είναι το «Μπαίνω...». Αυτή η δημιουργία του Alexander Alexandrovich δημιουργήθηκε το 1902. Είναι το κεντρικό έργο του κύκλου «Ποιήματα για μια όμορφη κυρία» (Μπλοκ). Μια ανάλυση των ποιημάτων που περιλαμβάνονται σε αυτό αποκαλύπτει μερικά ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά. Συγκεκριμένα, στο έργο που εξετάζουμε, ο λυρικός ήρωας φαντάζεται μόνο την εικόνα της «Αιώνιας Συζύγου», μιας μεγαλοπρεπούς Ωραίας Κυρίας. Αυτό είναι ένα σύμβολο της αληθινής αγάπης. Την ίδια στιγμή, ο λυρικός ήρωας περιμένει να συναντήσει τη Μίλα, και επίσης φοβάται τα δικά του συναισθήματα.

Κύκλος "Σταυροδρόμι"

Ο κύκλος «Σταυροδρόμι», που δημιουργήθηκε την περίοδο από το 1902 έως το 1904, κλείνει το βιβλίο «Ποιήματα για μια όμορφη κυρία» (Μπλοκ). Η ανάλυσή του μας επιτρέπει να παρατηρήσουμε ότι φαίνεται να ξεχωρίζει από άλλα έργα του βιβλίου. Σε αυτά τα ποιήματα του Μπλοκ αναδύεται ένα μοτίβο σύγχυσης και άγχους. Ο λυρικός ήρωας αρχίζει να σκέφτεται ότι στην πραγματική ζωή, η επίτευξη αρμονίας είναι αδύνατη. Η προσοχή του συγγραφέα στρέφεται στη σύγχρονη πραγματικότητα. Απεικονίζει μια πραγματική πόλη, τον ενδιαφέρει ο μυστικισμός του πάθους και της φύσης.

"Η τριλογία της ανθρωποποίησης"

Ο πρώτος τόμος αυτού του κύκλου αποτελείται κυρίως από τα «Ποιήματα για μια όμορφη κυρία». Ο Blok, τα ποιήματα του οποίου αναλύονται ακόμη από πολλούς ερευνητές σήμερα, ετοίμασε ανεξάρτητα τη συλλογή του για δημοσίευση. Το διένειμε σε 3 βιβλία, ενώνοντάς τα με το όνομα «Trilogy of Incarnation». Παράλληλα, στον πρώτο τόμο σκιαγραφούνται και άλλα θέματα. Αυτή είναι μια σύνδεση με την «καθημερινή ζωή», τα κοινωνικά θέματα («Από τις εφημερίδες», «Ένα παιδί κλαίει...», «Εργοστάσιο» κ.λπ.). Το μοτίβο του «τέλους του κόσμου» προκύπτει, όπως δείχνει η ανάλυση των ποιημάτων του Blok. Τα «Ποιήματα για μια όμορφη κυρία» γεμίζουν με νέα κίνητρα. Γεμάτη σκιές, λυκάνθρωπους, φαντάσματα, η σύγχρονη πόλη θυμίζει στον αναγνώστη τους πίνακες της Αποκάλυψης. Ένα παιδί που κλαίει αποδεικνύεται ότι δεν ωφελεί κανέναν, οι γυναίκες πετιούνται από τα παράθυρα... Παρά το γεγονός ότι αυτά τα ποιήματα παρουσιάζουν πληθώρα ρεαλιστικών λεπτομερειών, ο συγγραφέας διατηρεί ακόμα τη συμβολική τους ουσία. Στο έργο "Εργοστάσιο", τα μαύρα και κίτρινα χρώματα ("κάποιος είναι μαύρος", "τα παράθυρα είναι κίτρινα", κ.λπ.) συμβολίζουν την ουσία των ανθρώπων που είναι προικισμένοι με χρήματα και δύναμη. Αποδεικνύονται άψυχα. Ο ποιητής που ακούει τα πάντα «από την κορυφή του» δεν συμμετέχει σε αυτό που συμβαίνει.

Έτσι, περιγράψαμε εν συντομία "Ποιήματα για μια όμορφη κυρία" (Blok). Μπορείτε να συμπληρώσετε την ανάλυσή μας με τις δικές σας σκέψεις, αφού σημειώσαμε μόνο τα κύρια χαρακτηριστικά αυτού του κύκλου.

Ο Alexander Blok μπήκε στη λογοτεχνία ως συμβολιστής ποιητής. Στις αρχές του αιώνα, ο ευρωπαϊκός πολιτισμός βίωνε μια βαθιά κρίση λόγω της απογοήτευσης από τα προηγούμενα κοινωνικά ιδανικά. Η αίσθηση του αναπόφευκτου θανάτου του κοινωνικού συστήματος και η καταστροφική φύση της ύπαρξης απαιτούσαν αναθεώρηση των προηγούμενων ηθικών αξιών. Έτσι προέκυψε ο συμβολισμός - ένα από τα λαμπρότερα λογοτεχνικά κινήματα στην ποίηση στις αρχές του αιώνα. Ο συμβολισμός είναι μια αισθητική προσπάθεια απόδρασης από τις αντιφάσεις της πραγματικότητας στη σφαίρα των αιώνιων ιδεών και αληθειών. Στην ποίηση των Συμβολιστών, υπήρξε μια απομάκρυνση από τις αστικές παραδόσεις των Ρώσων κλασικών. Οι A. Blok, A. Bely, V. Ivanov ανήκαν στους «νεότερους» συμβολιστές που όρισαν τον συμβολισμό ως φιλοσοφική και θρησκευτική κατανόηση του κόσμου.

Το «Poems about a Beautiful Lady» (1904) είναι η πρώτη ποιητική συλλογή του A. Blok, ένα πρωτότυπο και μοναδικό έργο του μεγάλου ποιητή. Ονομάζεται το λυρικό ημερολόγιο του Blok, καθώς βασίζεται στα γεγονότα της βιογραφίας του και μιλά για τις εμπειρίες και τα συναισθήματά του. Ο ίδιος ο κύκλος «Ποιήματα για μια όμορφη κυρία» είναι το δεύτερο (κεντρικό) μέρος της συλλογής. Ωστόσο, τα χαρακτηριστικά του είναι δύσκολο να κατανοηθούν χωρίς να αναφερθούμε στα ποιήματα που απαρτίζουν την ενότητα «Ante Lucem» που ανοίγει το βιβλίο. Ο ίδιος ο τίτλος (μεταφρασμένος από τα λατινικά - «πριν από το φως») μιλά για τη μοναξιά του λυρικού ήρωα, για την παραμονή του στο σκοτάδι. Το ποίημα "Ας λάμψει ο μήνας - η νύχτα είναι σκοτεινή..." λέει απλώς για την απομόνωση του λυρικού ήρωα από τις χαρές του κόσμου:

Υπάρχει άνοιξη στην αγάπη μου ψυχή
Δεν θα αντικαταστήσει τη θυελλώδη κακοκαιρία.

Ο ποιητής συγκρίνει την κατάσταση της ψυχής του ήρωά του με μια σκοτεινή νύχτα. «Η νύχτα απλώθηκε» πάνω του, και στην ψυχή του υπάρχει το ίδιο σκοτάδι. Η μοναξιά του ήρωα με χαρακτηριστική ρομαντική στάση επιδεινώνεται από την απομόνωσή του από τη ζωή. Αν και πουθενά δεν υπάρχει άμεση αντίθεση μεταξύ του «εγώ» και του «εμείς», ωστόσο, είναι σαφές ότι κάπου υπάρχουν άνθρωποι («Περιπλανώμαι ανάμεσα στο πλήθος») που ζουν διαφορετικά, αλλά ο λυρικός ήρωας δεν μπορεί και δεν θέλει να σπάσει με τη μοναξιά σου. «Αφήστε τη ζωή να φέρει ευτυχία στους ανθρώπους», αλλά όχι σε αυτόν. Αυτή είναι η θέση του. Και υποστηρίζεται από την αντίληψή του για τους διπλούς κόσμους. Αυτός - ένα δημιουργικό άτομο - προσπαθεί να κατανοήσει τα μυστικά του σύμπαντος, δηλαδή τα μυστικά του ουράνιου, απόκοσμου κόσμου. Και, όπως γνωρίζετε, η νύχτα είναι η καλύτερη στιγμή για σκέψη. Το ποίημα αρχίζει και τελειώνει με το ίδιο τετράστιχο, στο οποίο εκφράζεται η στάση του ήρωα:

Αφήστε τον μήνα να λάμψει - η νύχτα είναι σκοτεινή.
Είθε η ζωή να φέρει ευτυχία στους ανθρώπους, -
Υπάρχει άνοιξη στην αγάπη μου ψυχή
Δεν θα αντικαταστήσει τη θυελλώδη κακοκαιρία.

Ο λυρικός ήρωας είναι πεπεισμένος ότι η νύχτα θα του μείνει σκοτεινή, ακόμα κι αν ο μήνας λάμπει. Ωστόσο, εδώ υπάρχει επίσης ένας υπαινιγμός για την πιθανότητα εμφάνισης φωτός σε αυτόν τον ζοφερό κόσμο. Ο ποιητής αποκαλεί το σκοτάδι «πριν από την αυγή», που σημαίνει ότι υπάρχει ακόμα ελπίδα για αλλαγή.

Ο κεντρικός κύκλος της συλλογής είναι ποιήματα με τίτλο «Ποιήματα για μια όμορφη κυρία», που αντικατοπτρίζουν την εξέλιξη μιας περίπλοκης σχέσης αγάπης μεταξύ του ποιητή και της μελλοντικής συζύγου του Λ. Μεντελέεβα. Και εδώ, όπως και στον πρώτο κύκλο, δεν υπάρχει αίσθηση της πραγματικότητας. Όλα είναι πολύ ασταθή, ασαφή, αβέβαια. Ωστόσο, ο ποιητής υπαινίσσεται εδώ την προσέγγιση εκείνης που θα γεμίσει νόημα τη ζωή του - την Ωραία Κυρία. Στο Blok, αναδύεται και αναπτύσσεται το μεσαιωνικό μοτίβο της ιπποτικής υπηρεσίας στην κυρία της καρδιάς του. Δεν την βλέπουμε. Είναι ασώματη, η εμφάνισή της είναι ασαφής, αλλά όλα υποδηλώνουν την εμφάνισή της.

Το ποίημα «Ο άνεμος που έφερε από μακριά...» διακρίνεται για τη δυναμική του. Είναι ο άνεμος (θα ήθελε κανείς να πει «ο άνεμος της αλλαγής») που εδώ γίνεται απόδειξη της προσέγγισης αυτού που είναι η ενσάρκωση της όμορφης και απόκοσμης ουσίας του κόσμου. Συγκρίνεται με την «κοντή άνοιξη», «πετούσαν έναστρα όνειρα γύρω της» και ο άνεμος μετέφερε τα «ηχηρά τραγούδια» της.

Τώρα ο Blok έχει άλλες εικόνες. Έτσι, η αιώνια νύχτα διαλύεται σταδιακά - εμφανίζεται ένα "μπάλωμα ουρανού", το οποίο στο τέλος του ποιήματος επεκτείνεται σε "απύθμενο γαλάζιο". Δεν αλλάζει μόνο ο κόσμος του φωτός, αλλά και ο κόσμος του ήχου. Αν νωρίτερα ο λυρικός ήρωας περιβαλλόταν από μια νεκρή και σιωπηλή νύχτα, τώρα ο άνεμος φέρνει «έναν υπαινιγμό στο τραγούδι», το οποίο στη συνέχεια μετατρέπεται σε «ηχηρά τραγούδια».

Η ζωή του ποιητή πριν την εμφάνιση της Ωραίας Κυρίας του συγκρίνεται με τον χειμώνα. Και αμέσως προμηνύεται η επικείμενη πάλη μεταξύ χειμώνα και άνοιξης. Όχι, η άνοιξη δεν είναι ακόμα, ο λυρικός ήρωας αισθάνεται ακόμα το «λυκόφως» του, αλλά είναι ήδη κοντά:

Στο λυκόφως της σχεδόν άνοιξης
Οι χειμωνιάτικες καταιγίδες έκλαιγαν...

Αν τα προηγούμενα ποιήματα διακρίνονταν για τη στατικότητα τους, αυτό είναι εντυπωσιακό στη δυναμική του. Η κίνηση μεταφέρεται εδώ με πολλά ρήματα («έφερε», «άνοιξε», «έκλαψε», «μούγκρυνε») και έναν κινούμενο ρυθμό. Η ίδια η σύνθεση του ποιήματος είναι κατασκευασμένη με τέτοιο τρόπο ώστε όλα να μιλούν για την επικείμενη καταστροφή της μοναξιάς του λυρικού ήρωα, για την προαίσθηση της εμφάνισης εκείνου που δεν γνωρίζει ακόμη, αλλά βλέπει σε «έναστρα όνειρα. ”

Έτσι, η κεντρική πλοκή του «Ποιήματα για μια όμορφη κυρία» γίνεται η προσδοκία εκείνης της συνάντησης που θα μεταμορφώσει τον λυρικό ήρωα και θα συνδέσει τον ουράνιο και τον επίγειο κόσμο. Ο λυρικός ήρωας και η Ωραία Κυρία του δεν είναι εκ των προτέρων ίσοι στο μυαλό του ποιητή. Είναι το άφταστο και αιώνια όμορφο ιδανικό του. Είναι ένας ιππότης, έτοιμος να την υπηρετήσει και να υποκλιθεί μπροστά της.

Τα "Ποιήματα για μια Όμορφη Κυρία" ενσάρκωσαν την ιδέα των "δύο κόσμων", χαρακτηριστικό των Συμβολιστών - την αντίθεση της "γης" και του "ουρανού", υλικού και πνευματικού. Η Όμορφη Κυρία είναι η Ψυχή του κόσμου - μια ουσία γυναικείας φύσης. Αυτή η ιδέα ανήκει στον V. Solovyov, ο οποίος δημιούργησε το δόγμα της Παγκόσμιας Ψυχής, που είναι πνευματική αρχή, αρμονία, σύμβολο καλοσύνης και ομορφιάς.

Σε γενικές γραμμές, η ποιητική συλλογή του Blok χαρακτηρίζεται από υπέροχα συναισθήματα, μια ρήξη με την πραγματικότητα, την αγιότητα των απόκοσμων ιδανικών και τη λατρεία της ομορφιάς.

Η λυρική πλοκή του κύκλου είναι η προσδοκία μιας συνάντησης μεταξύ του ήρωα και της Ωραίας Κυρίας, που πρέπει να μεταμορφώσουν τον κόσμο και να δημιουργήσουν το βασίλειο του Θεού στη γη. Ο λυρικός ήρωας - ένα γήινο ον - βιώνει την αγάπη για την Ωραία Κυρία, για τη θεότητα, για το απόκοσμο ιδανικό:

Έχω ένα συναίσθημα για σένα. Τα χρόνια περνούν -
Όλα σε μια μορφή Σε προβλέπω.
Όλος ο ορίζοντας φλέγεται - και αφόρητα καθαρός,
Και περιμένω σιωπηλά, λαχταρώντας και αγαπώντας.

Σε ένα φωτοστέφανο αγιότητας και θεϊκής λάμψης, εμφανίζεται το όνειρο του ήρωα, η ελπίδα για μελλοντική ευτυχία. Δεν είναι τυχαίο ότι η δράση λαμβάνει χώρα σε έναν ναό, όπου ο άνθρωπος επικοινωνεί με τον Θεό μέσω της προσευχής.

Μπαίνω σε σκοτεινούς ναούς,
Κάνω μια κακή ιεροτελεστία.
Εκεί περιμένω την Ωραία Κυρία
Στις κόκκινες λάμπες που τρεμοπαίζουν.

Η Όμορφη Κυρία είναι ένα απόκοσμο πλάσμα, που θυμίζει αόριστα γυναικεία μορφή. Αυτή είναι μια υπέροχη ιδέα, το όνειρο ενός ανθρώπου για μια καλύτερη ζωή, ελπίδα για ευτυχία, λαχτάρα για το ακατανόητο.

Τα «Ποιήματα για μια Όμορφη Κυρία» είναι γραμμένα σε μια εκλεπτυσμένη και εκλεπτυσμένη γλώσσα, εμποτισμένα με την αναζήτηση του ιδανικού, της αρμονίας, της ομορφιάς, μιας απότομης απόρριψης της καθημερινότητας και της επιθυμίας για τελειότητα.

100 υπέροχα βιβλία Demin Valery Nikitich

93. ΜΠΛΟΚ «ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΟΜΟΡΦΗ ΚΥΡΙΑ»

"ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΟΜΟΡΦΗ ΚΥΡΙΑ"

Ο Μπλοκ δεν βρήκε αμέσως το όνομα του κύκλου και, κατά συνέπεια, το βιβλίο των ποιημάτων του. Το θέμα ήταν ξεκάθαρο από την αρχή - Αιώνια Θηλυκότητα. σε αυτό φαινόταν η απάντηση στην ύπαρξη και σε όλους τους νόμους της. Προήλθε από τον Γκαίτε και τον Βλαντιμίρ Σολοβίοφ. Ο τελευταίος, λίγο πριν πεθάνει, έγραψε ένα ποίημα προγράμματος με παρόμοιο τίτλο:

Γνωρίστε αυτό: Η Αιώνια Θηλυκότητα είναι τώρα

Σε ένα άφθαρτο σώμα έρχεται στη γη...

Αρχικά, ο Blok ήθελε επίσης να ονομάσει τη συλλογή των πιο οικείων ποιημάτων του "On the Eternally Feminine". Αλλά μετά έριξε μια νέα ματιά στη δική του στροφή:

Μπαίνω σε σκοτεινούς ναούς,

Κάνω μια κακή ιεροτελεστία.

Εκεί περιμένω την Ωραία Κυρία

Στις κόκκινες λάμπες που τρεμοπαίζουν.

Έτσι γεννήθηκε το όνομα της συλλογής, που έφερε αμέσως τον νεαρό ποιητή στο προσκήνιο της ρωσικής λογοτεχνίας. Για τον Vladimir Solovyov, η Αιώνια Θηλυκότητα εμφανίστηκε επίσης με διαφορετικές μορφές. Η κύρια υπόστασή της, φυσικά, είναι η Σοφία η Σοφία του Θεού - η ενσάρκωση της Αλήθειας, της Καλοσύνης και της Ομορφιάς. Αναπτύσσοντας τη σκέψη του Ντοστογιέφσκι «Η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο», ο Solovyov υποστήριξε: «... Στο τέλος, η αιώνια ομορφιά θα είναι καρποφόρα και η σωτηρία του κόσμου θα προέλθει από αυτήν». Στην ποίηση, σε αυτή τη βάση, αναπτύχθηκε ένα ολόκληρο σύστημα άφθαρτων εικόνων - η Παναγία της Πύλης του Ουράνιου Τόξου, ο Αιώνιος Φίλος, ο Ακτινοβόλος Φίλος κ.λπ., που έγιναν οι υποστηρικτικές κατηγορίες του ρωσικού συμβολισμού. Ο Μπλοκ συνέχισε να συλλαμβάνει την έννοια της Αιώνιας Θηλυκότητας. Στα ποιήματά του, υπό την επίδραση της πρώτης του αγάπης, ο Αιώνιος φίλος του Solovyov μετατράπηκε στην Όμορφη Κυρία και την Παναγία-Αυγή-Kupina, με το όνομα της οποίας εμφανίζεται η μελλοντική σύζυγος του Blok, η κόρη του μεγάλου Μεντελέεφ, Lyubov Dmitrievna:

Είσαι λευκός, ατάραχος στα βάθη,

Στη ζωή είναι αυστηρή και θυμωμένη.

Κρυφά ανήσυχος και κρυφά αγαπημένος,

Παρθένος, Αυγή, Κουπίνα.

Το «Ποιήματα για μια όμορφη κυρία» είναι ένα ποιητικό ημερολόγιο της διαμόρφωσης των υψηλών συναισθημάτων του Μπλοκ. Ω, αυτή ήταν πραγματικά απόκοσμη αγάπη! Ένα πραγματικό σύμβολο της αγάπης! Γνωρίζοντας τη μελλοντική σύζυγό του από την παιδική του ηλικία, άρχισε να ενδιαφέρεται πραγματικά για αυτήν μόλις σε ηλικία 19 ετών, προσκαλώντας την το καλοκαίρι στη ντάτσα να παίξει το ρόλο της Οφηλίας σε μια ερασιτεχνική παράσταση, όπου ο ίδιος έπαιξε τον Άμλετ (από τότε το θέμα του Ο Άμλετ - Οφηλία έχει γίνει το μοτίβο του έργου του). Τέσσερα χρόνια ευλαβικής αγάπης - όλα αυτά, με μια ματιά, στα «Ποιήματα για μια όμορφη κυρία». Και όχι μόνο στην ποίηση. Τα γράμματά τους από εκείνη την εποχή αξίζουν να βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο με την αλληλογραφία του Abelard και της Heloise.

Alexander Blok προς Lyubov Mendeleeva (10 Νοεμβρίου 1902): Η ζωή μου, ανεξαιρέτως, ανήκει σε Σένα από την αρχή μέχρι το τέλος... Αν ποτέ καταφέρω να κάνω κάτι και να αποτυπωθώ σε κάτι, να αφήσω ένα φευγαλέο ίχνος κομήτη, όλα θα είναι δικά σου, από Εσένα και προς Εσένα.

Lyubov Mendeleev - Alexander Blok (12 Νοεμβρίου 1902): Δεν έχω λόγια να σου πω όλα όσα είναι γεμάτη η ψυχή μου, δεν υπάρχουν εκφράσεις για την αγάπη μου... Ζω και έχω ζήσει μόνο για να σου δώσω ευτυχία, και αυτό είναι η μόνη ευτυχία, ο σκοπός της ζωής μου.

Στις 17 Αυγούστου 1903 παντρεύτηκαν. Για το έργο του Blok, αυτό το γεγονός μετατράπηκε σε μια πράξη παγκόσμιας σημασίας. Πάντα κοσμικοποιούσε την αγαπημένη του:

Πιστεύω στον Ήλιο της Διαθήκης,

Βλέπω ξημερώματα σε απόσταση.

Περιμένω το παγκόσμιο φως

Από την ανοιξιάτικη γη "..."

Ένα ακατανόητο φως

Οι πίδακες έτρεμαν.

Πιστεύω στον Ήλιο της Διαθήκης.

Βλέπω τα μάτια Σου.

Ο Μπλοκ κοσμοποιεί οποιαδήποτε φαινόμενα της φύσης και της ζωής. Η έναστρη νύχτα παίρνει μια ιδιαίτερη σημασία - ένα κοσμικό σύμβολο της κοσμικής Αγάπης. Ταυτόχρονα, ο έναστρος ουρανός προσωποποιείται: ο αγαπημένος γίνεται αστέρι, τα μάτια του εραστή γίνονται αστέρια:

Και θα έρθει μια στιγμή που θα πέσεις

Σε άλλον παράδεισο.

Και στους νέους ουρανούς θα δεις

Μόνο δύο αστέρια είναι τα μάτια μου.

Ο ποιητής ζωγραφίζει ιλιγγιώδεις κοσμικές εικόνες, αναπόσπαστο μέρος των οποίων είναι ο ίδιος και η αγαπημένη του:

Ναι, θα σε πάρω μαζί μου

Και θα σε πάω εκεί

Εκεί που η γη μοιάζει με αστέρι,

Το αστέρι μοιάζει με τη Γη.

Και άφωνος από έκπληξη,

Θα δείτε νέους κόσμους -

Απίστευτα οράματα

Δημιουργώντας το παιχνίδι μου.

Αλλά αυτά τα ποιήματα θα γραφτούν αργότερα και θα αφιερωθούν σε μια άλλη γυναίκα. Η σχέση του Μπλοκ με τη γυναίκα του, που στην αρχή ήταν τόσο ρομαντική, μετατράπηκε σε προσωπική τραγωδία. Ακόμη και πριν από το γάμο της, η Lyuba Mendeleeva έγινε παγκόσμιο σύμβολο όχι μόνο για τον σύζυγό της, αλλά και για τους φίλους του, γεγονός που οδήγησε σε έντονες συγκρούσεις, ακόμη και σε μονομαχία με τον Andrei Bely (ευτυχώς για τη ρωσική κουλτούρα, δεν πραγματοποιήθηκε). Ωστόσο, η αιώνια αντίφαση μεταξύ του ονείρου και της πραγματικότητας έγινε σύντομα σαφής - μεταξύ του ίδιου του Blok και της Όμορφης Κυρίας του: αποδείχθηκε ότι ήταν μακριά από το δημιουργημένο ποιητικό ιδανικό, και επίσης μια άπιστη σύζυγος.

Η προσωπική τραγωδία του ποιητή αντικατοπτρίστηκε στα ποιήματά του, ειδικότερα, σε ένα από τα αριστουργήματα των στίχων του Μπλοκ:

Περί ανδρείας, περί κατορθωμάτων, περί δόξας

ξέχασα στη θλιμμένη γη,

Όταν το πρόσωπό σου βρίσκεται σε ένα απλό καρέ

Έλαμπε στο τραπέζι μπροστά μου.

Αλλά έφτασε η ώρα και έφυγες από το σπίτι,

Πέταξα το πολύτιμο δαχτυλίδι μέσα στη νύχτα...

Έτσι ήταν: πρώτα το πορτρέτο, σαν εικονίδιο, μετά η βέρα που αφαιρέθηκε. Και τι γίνεται με την Όμορφη Κυρία; Ήταν αυτή που άφησε τον άντρα της χωρίς προειδοποίηση και επέστρεψε πολύ καιρό αργότερα με ένα παιδί από άλλον άντρα. Επομένως, το τέλος του σχολικού βιβλίου του παραπάνω ποιήματος είναι απολύτως φυσικό:

Το πρόσωπό σου στο απλό του πλαίσιο

Το έβγαλα από το τραπέζι με το δικό μου χέρι.

Ωστόσο, μόνο η Ωραία Κυρία φταίει; Τρία χρόνια μετά τον γάμο του μαζί της, ο ποιητής ήταν ήδη απερίσκεπτα ερωτευμένος με μια άλλη - την ηθοποιό Natalya Volokhova, και της αφιέρωσε τα καλύτερα ποιήματα, τους κύκλους και τα βιβλία του:

Ω, άνοιξη χωρίς τέλος και χωρίς άκρη -

Ένα όνειρο ατελείωτο και ατελείωτο!

Σε αναγνωρίζω, ζωή!

Δέχομαι!

Και σε χαιρετώ με το κουδούνισμα της ασπίδας!

Και μετά ήταν ο τραγουδιστής Lyubov Delma

Και περνάς από σκέψεις και όνειρα,

Όπως η βασίλισσα των ευτυχισμένων καιρών,

Με το κεφάλι μου χωμένο στα τριαντάφυλλα,

Βυθισμένος σε ένα υπέροχο όνειρο.

Αλλά ανεξάρτητα από το ποιος η μοίρα φέρνει κοντά τον Μπλοκ στο μέλλον, και ανεξάρτητα από τα λυρικά αριστουργήματα που γεννιούνται, η πρώην εικόνα της Ωραίας Κυρίας, η «Σύζυγος ντυμένη στον ήλιο», ένα υπέροχο, εμπνευσμένο και σε κάποιο βαθμό ανέφικτο ιδανικό αγάπης , εξακολουθεί να λάμπει λαμπερά ανάμεσα στις γραμμές των οικείων ερωτικών στίχων. Υπό αυτή την έννοια, η μοίρα της διάσημης συλλογής αφιερωμένης στη νύφη-σύζυγο αποδείχθηκε κάτι παραπάνω από συμβολική. Ουσιαστικά, το The Beautiful Lady είναι όλη η ποίηση του Blok «χωρίς τέλος και χωρίς άκρη» και όλη η παγκόσμια ποίηση γενικά!

Από το βιβλίο Ιππότες συγγραφέας Μάλοβ Βλαντιμίρ Ιγκόρεβιτς

Η λατρεία της Ωραίας Κυρίας Η άνοδος του ιπποτισμού συνδέεται επίσης με την άνοδο της λατρείας της Ωραίας Κυρίας, μιας από τις πιο διάσημες και υψηλές εκδηλώσεις του ιπποτισμού. Το γεγονός είναι ότι η γυναίκα έχει γίνει εντελώς διαφορετική. Ο ίδιος ο ρόλος της στην κοινωνία έχει αλλάξει δραματικά. Στην πρώιμη εποχή του ιπποτισμού, πριν

Από το βιβλίο Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό (Α) συγγραφέας Brockhaus F.A.

Αλεξανδρινοί στίχοι Οι αλεξανδρινοί στίχοι είναι ιαμβικοί εξάμετροι στίχοι, οι οποίοι, ως χαρακτηριστικό γνώρισμα, έχουν μια καισούρα μετά το 3ο πόδι και συνήθως ομοιοκαταληκτούν σε ζευγάρια - 2 αρσενικά και 2 θηλυκά: Έτσι ο Angelo άθελά του έκανε τους πάντες να τρέμουν. Γενικά γκρίνιαζαν

Από το βιβλίο Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό (Β) συγγραφέας Brockhaus F.A.

Ελεύθερος στίχος Ελεύθερος στίχος ονομάζεται τα ποιήματα στα οποία δεν τηρείται ομοιοκαταληξία και σταθερό μέτρο. Από την άποψη αυτή μοιάζουν με το μέγεθος των μύθων, όπου υπάρχει μεγάλη ποικιλία μεγεθών. Ο ελεύθερος στίχος διαφέρει από την πεζογραφία με εξωτερικούς όρους μόνο στο ότι

Από το βιβλίο Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό (G-D) συγγραφέας Brockhaus F.A.

Πνευματικοί στίχοι Οι πνευματικοί στίχοι, στη λαϊκή λογοτεχνία, προέκυψαν κάτω από την άμεση επίδραση του χριστιανισμού και, κυρίως, από το υλικό που παρέχει η πνευματική γραφή. Με την αποδοχή της νέας θρησκείας, οι λαοί της νέας Ευρώπης βρίσκονταν σε εκείνο το στάδιο της ψυχικής

Από το βιβλίο Στην αρχή υπήρχε μια λέξη. Αφορισμοί συγγραφέας Ντουσένκο Κονσταντίν Βασίλιεβιτς

Καλά και κακά ποιήματα Διαφορά μεταξύ καλών και κακών ποιημάτων. Στα καλά ποιήματα θυμούνται οι καλοί στίχοι και στα κακά οι κακοί. Osip Brik (1888–1945), θεωρητικός της λογοτεχνίας Λίγοι άνθρωποι έχουν πολλά καλά ποιήματα. Lazar Lagin (1904–1979), συγγραφέας Υπάρχουν καλά ποιήματα, κακά ποιήματα και ποιήματα

Από το βιβλίο του Fontainebleau συγγραφέας Ostanina Ekaterina Alexandrovna

Ο μύθος της όμορφης Νταϊάνας. Το Fontainebleau υπό τον Ερρίκο Β' Φραγκίσκο Α' απέτυχε στις ιταλικές εκστρατείες του. Στη μάχη της Παβίας, η ήττα ήταν συντριπτική και ο μονάρχης κατέληξε σε ισπανική αιχμαλωσία. Κατάφερε να ανακτήσει την ελευθερία του χάρη στη συμφωνία που συνήφθη μεταξύ του Βασιλιά Καρόλου Ε'

Από το βιβλίο Μεγάλη Σοβιετική Εγκυκλοπαίδεια (DU) του συγγραφέα TSB

Από το βιβλίο Μυστικά των Αρχαίων Πολιτισμών του Θορπ Νικ

Από το βιβλίο 100 μεγάλοι συγγραφείς συγγραφέας Ιβάνοφ Γκενάντι Βικτόροβιτς

Από το βιβλίο Όλα τα αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας εν συντομία συγγραφέας Novikov V I

The Tale of the Beautiful Ochikubo Από τα πρώτα ιαπωνικά μυθιστορήματα στο είδος monogatari (10ος αιώνας) Μια φορά κι έναν καιρό, ζούσε ένας μέσος σύμβουλος ονόματι Minamoto no Tadayori, και είχε πολλές όμορφες κόρες, τις οποίες αγαπούσε και αγαπούσε σε πολυτελείς θαλάμους. Και είχε μια άλλη κόρη, ανέραστη,

Από το βιβλίο Ξένη Λογοτεχνία Αρχαίων Εποχών, Μεσαίωνας και Αναγέννησης συγγραφέας Νόβικοφ Βλαντιμίρ Ιβάνοβιτς

The Tale of the Beautiful Ochikubo - Από τα πρώτα ιαπωνικά μυθιστορήματα στο είδος monogatari (10ος αιώνας) Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε ένας μέσος σύμβουλος ονόματι Minamoto no Tadayori, και είχε πολλές όμορφες κόρες, τις οποίες αγαπούσε και αγαπούσε σε πολυτελείς θαλάμους. Και είχε μια άλλη κόρη, ανέραστη,

Από το βιβλίο Ιππότες συγγραφέας Μάλοβ Βλαντιμίρ Ιγκόρεβιτς

Η λατρεία της Ωραίας Κυρίας Η άνοδος της λατρείας της Ωραίας Κυρίας, μια από τις πιο διάσημες και υψηλές εκδηλώσεις του ιπποτισμού, συνδέεται επίσης με την άνοδο του ιπποτισμού. Το γεγονός είναι ότι η γυναίκα έχει γίνει εντελώς διαφορετική. Ο ίδιος ο ρόλος του στην κοινωνία άλλαξε δραματικά Στην πρώιμη εποχή του ιπποτισμού, πριν

Από το βιβλίο Σχολή Λογοτεχνικής Αριστείας. Από την ιδέα στη δημοσίευση: ιστορίες, μυθιστορήματα, άρθρα, μη μυθοπλασία, σενάρια, νέα μέσα του Wolf Jurgen

Ιστορίες και ποιήματα Οι ιστορίες συνήθως περιγράφουν ένα σύντομο χρονικό διάστημα, κάποιο μέρος της ζωής των χαρακτήρων ή μια ιστορία με μια απροσδόκητη ανατροπή. Η εργασία σε μια ιστορία απαιτεί λιγότερο χρόνο και το μέγεθος της ιστορίας μπορεί να είναι από μία έως τριάντα έως σαράντα σελίδες. Ακριβώς όπως στη δουλειά

Από το βιβλίο 150 καταστάσεις στο δρόμο που κάθε οδηγός πρέπει να μπορεί να λύσει συγγραφέας Kolisnichenko Denis Nikolaevich

Συμβουλή Νο. 35 Η μονάδα ελέγχου ABS είναι «προσαρμοσμένη» για συγκεκριμένο τύπο ελαστικού, συνήθως για συγκεκριμένο κατασκευαστή και για το σωστό μέγεθος. Όταν εγκαθιστάτε ελαστικά από άλλο κατασκευαστή για να εξοικονομήσετε χρήματα, μην ξεχάσετε να κάνετε αλλαγές στην ηλεκτρονική μονάδα ελέγχου ABS. Θυμηθείτε, το ABS δεν είναι

Από το βιβλίο Γράψε το δικό σου βιβλίο: τι δεν θα κάνει κανείς για σένα συγγραφέας Κρότοφ Βίκτορ Γκαβρίλοβιτς

Από το βιβλίο Γεωργιανό κρασί: Αναγέννηση συγγραφέας Σοροκίνα Νατάλια

Κεφάλαιο 9. Με εξαιρετική γενεαλογία Αν δεν λάβετε υπόψη τα μοναστηριακά κρασιά, τότε αυτό είναι ίσως ένα από τα πιο καθαρόαιμα. Με την καλή έννοια, μπροστά μας είναι ένας από τους λίγους κατασκευαστές στη σημερινή Γεωργία με αναγνωρίσιμες ιστορικές ρίζες, ακούγεται, συμφωνείτε,

Ο Alexander Blok έγινε γνωστός ως ένας από τους μεγαλύτερους κλασικούς ποιητές. Οι σύγχρονοι αποκαλούσαν αυτόν τον ποιητή «τον τραγικό τενόρο της εποχής». Έλαβε αφιερώσεις από λαμπρές προσωπικότητες όπως:

Μαρίνα Τσβετάεβα;
Μπόρις Παστερνάκ;
Άννα Αχμάτοβα.

Ο Alexander Blok είναι πολύ ζοφερός στα ποιήματά του. Πολλά από τα έργα του κρύβουν μια ευδιάκριτη υποτίμηση, η οποία, σε γενικές γραμμές, συνάδει με την εποχή της Art Nouveau, της οποίας ο ποιητής έγινε αντηχητής.

Να σημειωθεί ότι το βιβλίο «Poems about a Beautiful Lady» είναι μια συλλογή που ενσωματώνει ποιήματα από δύο άλλα βιβλία που εξέδωσε ο Alexander Blok από το 1898 έως το 1908. Αυτό το βιβλίο συγκέντρωσε κύκλους όπως:

"Πόλη";
"Σταυροδρόμι";
"Φαινα"?
"Φυσαλίδες της Γης"?
"Ελεύθερες σκέψεις"?
"Μάσκα για το χιόνι"

Αξίζει να σημειωθεί ότι το βιβλίο έλαβε το όνομα "Ποιήματα για μια όμορφη κυρία" χάρη στον φίλο του Blok V. Bryusov. Εκτός από τα έργα που δημιούργησε ο ίδιος ο Alexander Blok, το βιβλίο περιέχει ένα κείμενο που έγραψε η Zinaida Gippius με τίτλο «My Lunar Friend».

Ο τίτλος που έλαβε το βιβλίο, «Ποιήματα για μια όμορφη κυρία», αντικατοπτρίζει στην πραγματικότητα τις φιλοδοξίες του συγγραφέα του. Ένας μεγάλος αριθμός έργων που περιλαμβάνονται σε αυτό το βιβλίο είναι ποιήματα που δημιουργήθηκαν με την εντύπωση που έκανε στον Μπλοκ η αγαπημένη του L. Mendeleeva. Στη συνέχεια παντρεύτηκαν.

Αυτό το βιβλίο αξίζει να διαβαστεί για όλους όσους θέλουν να εκτιμήσουν το ύψος του ποιητικού ύφους του ποιητή της Αργυρής Εποχής της ρωσικής λογοτεχνίας, καθώς και για όσους θέλουν να μάθουν πολλά εκλεπτυσμένα έργα από καρδιάς και στη συνέχεια να διαβάσουν τις καρδιές τους στους εκλεκτούς τους . Τα ποιήματα που έγραψε ο Alexander Blok μπορούν να συναρπάσουν και να εμπνεύσουν, αφού ο συγγραφέας έγραψε πραγματικά με έμπνευση. Στα ποιήματά του λάτρευε την Ωραία Κυρία σαν να ήταν θεότητα, προικίζοντάς την με αθανασία και απεριόριστη δύναμη, ένα άφθαρτο σώμα και σχεδόν θεότητα.

Αν πιστεύετε στο ημερολόγιο του ίδιου του ποιητή, το οποίο δεν είναι λιγότερο ενδιαφέρον για ανάγνωση από τα ποιητικά του έργα, τότε ήταν πεπεισμένος ότι τα ποιήματά του ήταν προσευχές. Και ο Μπλοκ συνέκρινε το έργο κάθε ποιητή με έναν απόστολο που ασχολείται με τη στιχουργία σε «θεϊκή έκσταση». Ο Alexander Blok ταύτισε την έμπνευση με την πίστη.

Οι ερευνητές των ποιητικών έργων του Μπλοκ εντοπίζουν τρεις εικόνες της ηρωίδας. Αυτή είναι η Ψυχή του κόσμου, ως κοσμική εικόνα, η Βασίλισσα του Ουρανού, ως θρησκευτική εικόνα, και ένα ευγενικό, αν και κάπως αλαζονικό, κορίτσι ως καθημερινή εικόνα.

Στον λογοτεχνικό μας ιστότοπο μπορείτε να κατεβάσετε δωρεάν το βιβλίο του Alexander Blok "Poems about a Beautiful Lady" σε μορφές κατάλληλες για διαφορετικές συσκευές - epub, fb2, txt, rtf. Σας αρέσει να διαβάζετε βιβλία και να παρακολουθείτε πάντα τις νέες κυκλοφορίες; Έχουμε μια μεγάλη επιλογή βιβλίων διαφόρων ειδών: κλασικά, μοντέρνα μυθοπλασία, ψυχολογική λογοτεχνία και παιδικές εκδόσεις. Επιπλέον, προσφέρουμε ενδιαφέροντα και εκπαιδευτικά άρθρα για επίδοξους συγγραφείς και όλους όσους θέλουν να μάθουν πώς να γράφουν όμορφα. Κάθε επισκέπτης μας θα μπορεί να βρει κάτι χρήσιμο και συναρπαστικό για τον εαυτό του.

• Σύνολο:0
• Σε επαφή με 0
• Google+ 0
• Εντάξει 0
• Facebook 0