Ρωσικό λαϊκό παραμύθι Τα 3 γουρουνάκια. The Three Little Pigs (The Tale of the Three Little Pigs). Ένα παραμύθι που αξίζει να διαβαστεί στα παιδιά

Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχαν τρία γουρουνάκια στον κόσμο. Τρία αδέρφια.

Είναι όλα στο ίδιο ύψος, στρογγυλά, ροζ, με τις ίδιες εύθυμες ουρές.

Ακόμη και τα ονόματά τους ήταν παρόμοια. Τα ονόματα των χοιριδίων ήταν Nif-Nif, Nuf-Nuf και Naf-Naf. Όλο το καλοκαίρι έπεφταν στο πράσινο γρασίδι, λιάζονταν στον ήλιο και κολυμπούσαν σε λακκούβες.

Αλλά μετά ήρθε το φθινόπωρο.

Ο ήλιος δεν ήταν πια τόσο καυτός, γκρίζα σύννεφα απλώνονταν πάνω από το κιτρινισμένο δάσος.

«Ήρθε η ώρα να σκεφτούμε τον χειμώνα», είπε κάποτε ο Ναφ-Ναφ στους αδελφούς του, ξυπνώντας νωρίς το πρωί. «Τρέμομαι από το κρύο». Μπορεί να κρυώσουμε. Ας χτίσουμε ένα σπίτι και ας περάσουμε τον χειμώνα μαζί κάτω από μια ζεστή στέγη.

Όμως τα αδέρφια του δεν ήθελαν να αναλάβουν τη δουλειά. Είναι πολύ πιο ευχάριστο να περπατάς και να πηδάς στο λιβάδι τις τελευταίες ζεστές μέρες από το να σκάβεις το έδαφος και να κουβαλάς βαριές πέτρες.

- Θα έρθει στον καιρό! Ο χειμώνας είναι ακόμα πολύ μακριά. «Θα κάνουμε άλλη μια βόλτα», είπε ο Νιφ-Νιφ και έκανε τούμπα πάνω από το κεφάλι του.

«Όταν χρειαστεί, θα χτίσω για τον εαυτό μου ένα σπίτι», είπε ο Νουφ-Νουφ και ξάπλωσε σε μια λακκούβα.

- Λοιπόν, όπως θέλεις. Τότε θα χτίσω ένα σπίτι για τον εαυτό μου», είπε ο Ναφ-Ναφ «Δεν θα σε περιμένω».

Κάθε μέρα γινόταν όλο και πιο κρύο.

Αλλά ο Nif-Nif και ο Nuf-Nuf δεν βιάζονταν. Δεν ήθελαν καν να σκέφτονται τη δουλειά. Σε αδράνεια από το πρωί μέχρι το βράδυ. Το μόνο που έκαναν ήταν να παίζουν τα γουρουνόπουλα τους, να πηδούν και να πέφτουν.

«Σήμερα θα κάνουμε άλλη μια βόλτα», είπαν, «και αύριο το πρωί θα ξεκινήσουμε τις δουλειές μας».

Αλλά την επόμενη μέρα είπαν το ίδιο πράγμα.

Και μόνο όταν μια μεγάλη λακκούβα κοντά στο δρόμο άρχισε να καλύπτεται με μια λεπτή κρούστα πάγου το πρωί, οι τεμπέληδες αδερφοί έφτασαν επιτέλους στη δουλειά.

Η Nif-Nif αποφάσισε ότι θα ήταν πιο εύκολο και πιο πιθανό να φτιάξει ένα σπίτι από άχυρο. Χωρίς να συμβουλευτεί κανέναν, έκανε ακριβώς αυτό. Μέχρι το βράδυ η καλύβα του ήταν έτοιμη.

Ο Νιφ-Νιφ έβαλε το ποτήρι στη στέγη και, πολύ ευχαριστημένος από το σπίτι του, τραγούδησε χαρούμενα:

Τουλάχιστον θα γυρίσεις τον μισό κόσμο,

Θα τριγυρνάς, θα τριγυρνάς,

Δεν θα βρείτε καλύτερο σπίτι

Δεν θα το βρεις, δεν θα το βρεις!

Σιγουρεύοντας αυτό το τραγούδι, κατευθύνθηκε προς το Nuf-Nuf.

Ο Νουφ-Νουφ έχτιζε επίσης ένα σπίτι για τον εαυτό του όχι πολύ μακριά. Προσπάθησε να τελειώσει γρήγορα αυτό το βαρετό και χωρίς ενδιαφέρον θέμα. Στην αρχή, όπως ο αδερφός του, ήθελε να φτιάξει για τον εαυτό του ένα σπίτι από άχυρο. Αλλά μετά αποφάσισα ότι θα έκανε πολύ κρύο σε ένα τέτοιο σπίτι τον χειμώνα. Το σπίτι θα είναι πιο δυνατό και ζεστό αν χτιστεί από κλαδιά και λεπτές ράβδους.

Έτσι έκανε.

Έβαλε πασσάλους στο έδαφος, τους έπλεξε με κλαδιά, στοίβαξε ξερά φύλλα στη στέγη και μέχρι το βράδυ το σπίτι ήταν έτοιμο.

Ο Νουφ-Νουφ περπάτησε περήφανα γύρω του αρκετές φορές και τραγούδησε:

Έχω ένα καλό σπίτι

Ένα νέο σπίτι, ένα ανθεκτικό σπίτι.

Δεν φοβάμαι τη βροχή και τη βροντή,

Βροχή και βροντή, βροχή και βροντή!

Πριν προλάβει να τελειώσει το τραγούδι, ο Nif-Nif έτρεξε έξω από πίσω από έναν θάμνο.

- Λοιπόν, το σπίτι σου είναι έτοιμο! - Ο Νιφ-Νιφ είπε στον αδερφό του «Είπα ότι μόνοι μας θα αντεπεξέλθουμε σε αυτό το θέμα!» Τώρα είμαστε ελεύθεροι και μπορούμε να κάνουμε ό,τι θέλουμε!

- Ας πάμε στο Ναφ-Ναφ να δούμε τι σπίτι έφτιαξε για τον εαυτό του! - είπε ο Nuf-Nuf - Δεν τον έχουμε δει για πολύ καιρό!

- Πάμε να δούμε! - Ο Νιφ-Νιφ συμφώνησε.

Και τα δύο αδέρφια, χαρούμενα που δεν είχαν πλέον να ανησυχούν για τίποτα, χάθηκαν πίσω από τους θάμνους.

Το Naf-Naf είναι απασχολημένο με την κατασκευή εδώ και αρκετές μέρες. Έσυρε πέτρες, ζύμωσε πηλό και τώρα σιγά σιγά έχτισε ένα αξιόπιστο, ανθεκτικό σπίτι στο οποίο μπορούσε να προφυλαχθεί από τον άνεμο, τη βροχή και τον παγετό.

Έφτιαξε μια βαριά δρύινη πόρτα στο σπίτι με ένα μπουλόνι για να μην μπει ο λύκος από το γειτονικό δάσος.

Ο Nif-Nif και ο Nuf-Nuf βρήκαν τον αδερφό τους στη δουλειά.

- Το γουρουνόσπιτο πρέπει να είναι φρούριο! - Ο Ναφ-Ναφ τους απάντησε ήρεμα, συνεχίζοντας να εργάζεται.

-Θα τσακωθείς με κάποιον; - Ο Νιφ-Νιφ γρύλισε χαρούμενα και έκλεισε το μάτι στον Νουφ-Νουφ.

Και τα δύο αδέρφια διασκέδασαν τόσο πολύ που τα τσιρίγματα και τα γρυλίσματα τους ακούστηκαν μακριά από το γκαζόν.

Και ο Ναφ-Ναφ, σαν να μην είχε συμβεί τίποτα, συνέχισε να στρώνει τον πέτρινο τοίχο του σπιτιού του, βουίζοντας ένα τραγούδι κάτω από την ανάσα του:

Φυσικά, είμαι πιο έξυπνος από όλους

Πιο έξυπνος από όλους, πιο έξυπνος από όλους!

Φτιάχνω ένα σπίτι από πέτρες,

Από πέτρες, από πέτρες!

Κανένα ζώο στον κόσμο

Ένα πονηρό θηρίο, ένα τρομερό θηρίο,

Δεν θα σπάσει αυτή την πόρτα

Μέσα από αυτήν την πόρτα, από αυτήν την πόρτα!

- Για ποιο ζώο μιλάει; - ρώτησε ο Νιφ-Νιφ τον Νουφ-Νουφ.

- Για ποιο ζώο μιλάς; - ρώτησε ο Νουφ-Νουφ τον Ναφ-Ναφ.

- Για τον λύκο λέω! - απάντησε ο Ναφ-Ναφ και έβαλε άλλη μια πέτρα.

- Κοίτα πόσο φοβάται τον λύκο! - είπε ο Νιφ-Νιφ.

- Φοβάται ότι θα τον φάνε! - πρόσθεσε ο Nuf-Nuf.

Και τα αδέρφια έγιναν ακόμη πιο ευδιάθετα.

- Τι είδους λύκοι μπορεί να υπάρχουν εδώ; - είπε ο Νιφ-Νιφ.

Και άρχισαν και οι δύο να χορεύουν και να τραγουδούν:

Δεν φοβόμαστε τον γκρίζο λύκο,

Γκρίζος λύκος, γκρίζος λύκος!

Που πας, ηλίθιο λύκο,

Γέρος λύκος, τρομερός λύκος;

Ήθελαν να πειράξουν τον Ναφ-Ναφ, αλλά δεν γύρισε καν.

«Πάμε, Νουφ-Νουφ», είπε τότε ο Νιφ-Νιφ «Δεν έχουμε τίποτα να κάνουμε εδώ!»

Και δύο γενναία αδέρφια πήγαν περίπατο.

Στο δρόμο τραγουδούσαν και χόρευαν και όταν μπήκαν στο δάσος έκαναν τόσο θόρυβο που ξύπνησαν έναν λύκο που κοιμόταν κάτω από ένα πεύκο.

- Τι είναι αυτός ο θόρυβος? - ο θυμωμένος και πεινασμένος λύκος γκρίνιαξε δυσαρεστημένος και κάλπασε προς το μέρος από όπου έβγαιναν τα τσιρίσματα και τα γρυλίσματα δύο ανόητων μικρών γουρουνιών.

- Λοιπόν, τι είδους λύκοι μπορεί να υπάρχουν εδώ! - είπε εκείνη τη στιγμή ο Νιφ-Νιφ, που είχε δει λύκους μόνο σε φωτογραφίες.

«Αν τον πιάσουμε από τη μύτη, θα το μάθει!» - πρόσθεσε ο Nuf-Nuf, ο οποίος επίσης δεν είχε δει ποτέ ζωντανό λύκο.

«Θα σε γκρεμίσουμε, θα σε δέσουμε, ακόμα και θα σε κλωτσήσουμε έτσι, έτσι!» — καυχιόταν ο Νιφ-Νιφ και έδειξε πώς θα αντιμετωπίσουν τον λύκο.

Και τα αδέρφια πάλι χάρηκαν και τραγούδησαν:

Δεν φοβόμαστε τον γκρίζο λύκο,

Γκρίζος λύκος, γκρίζος λύκος!

Που πας, ηλίθιο λύκο,

Γέρος λύκος, τρομερός λύκος;

Και ξαφνικά είδαν έναν πραγματικό ζωντανό λύκο! Στάθηκε πίσω από ένα μεγάλο δέντρο και είχε τόσο τρομερό βλέμμα, τόσο κακά μάτια και τόσο οδοντωτό στόμα που ο Νιφ-Νιφ και ο Νουφ-Νουφ είχαν μια ανατριχίλα από την πλάτη τους και οι λεπτές ουρές τους έτρεμαν.

Τα καημένα τα γουρουνάκια δεν μπορούσαν καν να κουνηθούν από φόβο.

Ο λύκος ετοιμάστηκε να πηδήξει, χτύπησε τα δόντια του, ανοιγόκλεισε το δεξί του μάτι, αλλά τα γουρουνάκια συνήλθαν ξαφνικά και, τσιρίζοντας σε όλο το δάσος, έφυγαν τρέχοντας.

Ποτέ πριν δεν χρειάστηκε να τρέξουν τόσο γρήγορα! Γυαλίζοντας τα τακούνια τους και σηκώνοντας σύννεφα σκόνης, τα γουρουνάκια όρμησαν το καθένα στο σπίτι τους.

Ο Νιφ-Νιφ ήταν ο πρώτος που έφτασε στην αχυρένια καλύβα του και μετά βίας κατάφερε να χτυπήσει την πόρτα μπροστά στη μύτη του λύκου.

- Ξεκλείδωσε την πόρτα τώρα! - γρύλισε ο λύκος: «Αλλιώς θα το σπάσω!»

«Όχι», γρύλισε ο Νιφ-Νιφ, «Δεν θα το ξεκλειδώσω!»

Πίσω από την πόρτα ακουγόταν η ανάσα ενός τρομερού θηρίου.

- Ξεκλείδωσε την πόρτα τώρα! - ο λύκος γρύλισε ξανά «Διαφορετικά θα το φυσήξω τόσο δυνατά που ολόκληρο το σπίτι σου θα γκρεμιστεί!»

Αλλά ο Νιφ-Νιφ, από φόβο, δεν μπορούσε πια να απαντήσει.

Τότε ο λύκος άρχισε να φυσάει: "F-f-f-f-u-u-u!"

Καλαμάκια πετούσαν από την ταράτσα του σπιτιού, οι τοίχοι του σπιτιού έτρεμαν.

Ο λύκος πήρε άλλη μια βαθιά ανάσα και φύσηξε για δεύτερη φορά: «F-f-f-f-u-u-u!»

Όταν ο λύκος φύσηξε για τρίτη φορά, το σπίτι ήταν σκορπισμένο προς όλες τις κατευθύνσεις, σαν να το είχε χτυπήσει τυφώνας.

Ο λύκος χτύπησε τα δόντια του ακριβώς μπροστά από το ρύγχος του μικρού γουρουνιού. Αλλά ο Νιφ-Νιφ απέφυγε επιδέξια και άρχισε να τρέχει. Ένα λεπτό αργότερα ήταν ήδη στην πόρτα του Νουφ-Νουφ.

Τα αδέρφια μόλις πρόλαβαν να κλειδωθούν όταν άκουσαν τη φωνή ενός λύκου:

- Λοιπόν, τώρα θα σας φάω και τους δύο!

Ο Νιφ-Νιφ και ο Νουφ-Νουφ κοιτάχτηκαν φοβισμένοι. Όμως ο λύκος ήταν πολύ κουρασμένος και γι' αυτό αποφάσισε να χρησιμοποιήσει ένα κόλπο.

- Αλλαξα γνώμη! - είπε τόσο δυνατά που όλοι στο σπίτι μπορούσαν να τον ακούσουν "Δεν θα φάω αυτά τα αδύνατα γουρουνάκια!" Καλύτερα να πάω σπίτι!

- Ακουσες? - Ο Nif-Nif ρώτησε τον Nuf-Nuf "Είπε ότι δεν θα μας φάει!" Είμαστε αδύνατοι!

- Αυτο ειναι πολυ καλο! - είπε ο Νουφ-Νουφ και αμέσως σταμάτησε να τρέμει.

Τα αδέρφια ένιωσαν χαρούμενοι και τραγούδησαν σαν να μην είχε συμβεί τίποτα:

Δεν φοβόμαστε τον γκρίζο λύκο,

Γκρίζος λύκος, γκρίζος λύκος!

Που πας, ηλίθιο λύκο,

Γέρος λύκος, τρομερός λύκος;

Αλλά ο λύκος δεν σκέφτηκε καν να φύγει. Απλώς παραμέρισε και κρύφτηκε. Το βρήκε πολύ αστείο. Δύσκολα συγκρατήθηκε να μη γελάσει. Πόσο έξυπνα ξεγέλασε τα δύο ανόητα γουρουνάκια!

Όταν τα γουρουνάκια ηρέμησαν τελείως, ο λύκος πήρε το δέρμα του προβάτου και σύρθηκε προσεκτικά προς το σπίτι.

Στην πόρτα σκεπάστηκε με το δέρμα και χτύπησε ήσυχα.

Ο Νιφ-Νιφ και ο Νουφ-Νουφ φοβήθηκαν πολύ όταν άκουσαν το χτύπημα.

- Ποιος είναι εκεί? - ρώτησαν και οι ουρές τους άρχισαν να τρέμουν ξανά.

- Είμαι εγώ-εγώ, καημένο το προβατάκι! - τσίριξε ο λύκος με μια λεπτή, εξωγήινη φωνή - Άσε με να ξενυχτήσω, ξέφυγα από το κοπάδι και είμαι πολύ κουρασμένος!

- Ασε με να μπω? — ρώτησε ο καλός ο Νιφ-Νιφ τον αδελφό του.

- Μπορείτε να αφήσετε τα πρόβατα να φύγουν! - Ο Νουφ-Νουφ συμφώνησε «Ένα πρόβατο δεν είναι λύκος!»

Όταν όμως τα γουρουνάκια άνοιξαν την πόρτα, δεν είδαν ένα πρόβατο, αλλά τον ίδιο οδοντωτό λύκο. Τα αδέρφια χτύπησαν την πόρτα και ακούμπησαν πάνω της με όλη τους τη δύναμη για να μην μπορέσει το τρομερό θηρίο να τους διαρρήξει.

Ο λύκος θύμωσε πολύ. Δεν κατάφερε να ξεγελάσει τα γουρουνάκια. Πέταξε τα πρόβατα του και γρύλισε:

- Λοιπόν, περίμενε λίγο! Δεν θα μείνει τίποτα από αυτό το σπίτι τώρα!

Και άρχισε να φυσάει. Το σπίτι είναι λίγο λοξό. Ο λύκος φύσηξε δεύτερη φορά, μετά τρίτη και μετά τέταρτη φορά.

Φύλλα πετούσαν από τη στέγη, οι τοίχοι έτρεμαν, αλλά το σπίτι ήταν ακόμα όρθιο.

Και μόνο όταν ο λύκος φύσηξε για πέμπτη φορά, το σπίτι σείστηκε και διαλύθηκε. Μόνο η πόρτα στάθηκε για αρκετή ώρα στη μέση των ερειπίων.

Τα γουρουνάκια άρχισαν να τρέχουν μακριά τρομαγμένα. Τα πόδια τους είχαν παραλύσει από τον φόβο, κάθε τρίχα έτρεμε, οι μύτες τους ήταν στεγνές. Τα αδέρφια όρμησαν στο σπίτι του Ναφ-Ναφ.

Ο λύκος τους προσπέρασε με τεράστια άλματα. Μια φορά σχεδόν έπιασε τον Nif-Nif από το πίσω πόδι, αλλά το τράβηξε πίσω στο χρόνο και ανέβασε το ρυθμό του.

Έσπρωξε και ο λύκος. Ήταν σίγουρος ότι αυτή τη φορά τα γουρουνάκια δεν θα έτρεχαν μακριά του.

Ήταν όμως και πάλι άτυχος.

Τα γουρουνάκια πέρασαν γρήγορα μπροστά από μια μεγάλη μηλιά χωρίς καν να την αγγίξουν. Όμως ο λύκος δεν πρόλαβε να γυρίσει και έπεσε πάνω σε μια μηλιά, η οποία τον έβρεξε με μήλα. Ένα σκληρό μήλο τον χτύπησε ανάμεσα στα μάτια. Ένα μεγάλο εξόγκωμα εμφανίστηκε στο μέτωπο του λύκου.

Και ο Nif-Nif και ο Nuf-Nuf, ούτε ζωντανοί ούτε νεκροί, έτρεξαν στο σπίτι του Naf-Naf εκείνη την ώρα.

Ο αδερφός τους άφησε να μπουν στο σπίτι. Τα καημένα τα γουρούνια ήταν τόσο φοβισμένα που δεν μπορούσαν να πουν τίποτα. Όρμησαν σιωπηλά κάτω από το κρεβάτι και κρύφτηκαν εκεί.

Ο Ναφ-Ναφ μάντεψε αμέσως ότι ένας λύκος τους κυνηγούσε. Όμως δεν είχε τίποτα να φοβηθεί στο πέτρινο σπίτι του. Έκλεισε γρήγορα την πόρτα, κάθισε σε ένα σκαμπό και τραγούδησε δυνατά:

Κανένα ζώο στον κόσμο

Ένα πονηρό θηρίο, ένα τρομερό θηρίο,

Δεν θα ανοίξει αυτή την πόρτα

Αυτή η πόρτα, αυτή η πόρτα!

Αλλά ακριβώς τότε ακούστηκε ένα χτύπημα στην πόρτα.

- Άνοιξε χωρίς να μιλάς! - ήχησε η τραχιά φωνή του λύκου.

- Όπως και να είναι! Δεν θα το σκεφτώ καν! — απάντησε ο Ναφ-Ναφ με σταθερή φωνή.

- Α, καλά! Λοιπόν, υπομονή! Τώρα θα τα φάω και τα τρία!

- Δοκιμάστε! - απάντησε ο Ναφ-Ναφ πίσω από την πόρτα, χωρίς καν να σηκωθεί από το σκαμνί του.

Ήξερε ότι αυτός και τα αδέρφια του δεν είχαν τίποτα να φοβηθούν στο δυνατό πέτρινο σπίτι.

Τότε ο λύκος ρούφηξε περισσότερο αέρα και φύσηξε όσο πιο δυνατά μπορούσε! Όμως όσο κι αν φύσηξε, ούτε η πιο μικρή πέτρα δεν κουνήθηκε.

Ο λύκος έγινε μπλε από την προσπάθεια.

Το σπίτι στεκόταν σαν φρούριο. Τότε ο λύκος άρχισε να κουνάει την πόρτα. Αλλά ούτε η πόρτα κουνήθηκε.

Από θυμό ο λύκος άρχισε να ξύνει με τα νύχια του τους τοίχους του σπιτιού και να ροκανίζει τις πέτρες από τις οποίες ήταν φτιαγμένες, αλλά έσπασε μόνο τα νύχια του και χάλασε τα δόντια του. Ο πεινασμένος και θυμωμένος λύκος δεν είχε άλλη επιλογή από το να πάει σπίτι του.

Αλλά μετά σήκωσε το κεφάλι του και ξαφνικά παρατήρησε έναν μεγάλο, φαρδύ σωλήνα στην οροφή.

- Ναι! Μέσα από αυτόν τον σωλήνα μπαίνω στο σπίτι! - ο λύκος χάρηκε.

Ανέβηκε προσεκτικά στη στέγη και άκουσε. Το σπίτι ήταν ήσυχο.

«Θα φάω ακόμα φρέσκο ​​γουρούνι σήμερα», σκέφτηκε ο λύκος και, γλείφοντας τα χείλη του, σκαρφάλωσε στην καμινάδα.

Αλλά μόλις άρχισε να κατεβαίνει τον σωλήνα, τα γουρουνάκια άκουσαν ένα θρόισμα. Και όταν άρχισε να πέφτει αιθάλη στο καπάκι του λέβητα, το έξυπνο Naf-Naf μάντεψε αμέσως τι συνέβαινε.

Γρήγορα όρμησε στο καζάνι, στο οποίο έβραζε νερό στη φωτιά, και έσκισε το καπάκι.

- Καλως ΗΡΘΑΤΕ! - είπε ο Ναφ-Ναφ και έκλεισε το μάτι στα αδέρφια του.

Ο Νιφ-Νιφ και ο Νουφ-Νουφ είχαν ήδη ηρεμήσει τελείως και, χαμογελώντας χαρούμενοι, κοίταξαν τον έξυπνο και γενναίο αδερφό τους.

Τα γουρουνάκια δεν χρειάστηκε να περιμένουν πολύ. Μαύρος σαν καπνοδοχοκαθαριστής, ο λύκος πιτσίλισε κατευθείαν στο βραστό νερό.

Ποτέ πριν δεν είχε πονέσει τόσο πολύ!

Τα μάτια του βγήκαν έξω από το κεφάλι του και όλη του η γούνα σηκώθηκε.

Με ένα άγριο βρυχηθμό, ο ζεματισμένος λύκος πέταξε στην καμινάδα πίσω στη στέγη, την κατέβασε στο έδαφος, έκανε τούμπα πάνω από το κεφάλι του τέσσερις φορές, πέρασε στην ουρά του πέρα ​​από την κλειδωμένη πόρτα και όρμησε στο δάσος.

Και τα τρία αδέρφια, τρία γουρουνάκια, τον πρόσεχαν και χάρηκαν που τόσο έξυπνα είχαν δώσει ένα μάθημα στον κακό ληστή.

Και μετά τραγούδησαν το χαρούμενο τραγούδι τους:

Τουλάχιστον θα γυρίσεις τον μισό κόσμο,

Θα τριγυρνάς, θα τριγυρνάς,

Δεν θα βρείτε καλύτερο σπίτι

Δεν θα το βρεις, δεν θα το βρεις!

Κανένα ζώο στον κόσμο

Ένα πονηρό θηρίο, ένα τρομερό θηρίο,

Δεν θα ανοίξει αυτή την πόρτα

Αυτή η πόρτα, αυτή η πόρτα!

Ποτέ λύκος από το δάσος

Ποτέ των ποτών

Δεν θα επιστρέψει σε εμάς εδώ,

Σε εμάς εδώ, σε εμάς εδώ!

Από τότε τα αδέρφια άρχισαν να ζουν μαζί, κάτω από μια στέγη.

Αυτά είναι όλα όσα γνωρίζουμε για τα τρία γουρουνάκια - Nif-Nif, Nuf-Nuf και Naf-Naf.

Λοιπόν, υπήρχαν τρία γουρουνάκια στον κόσμο. Τρία αδέρφια. Όλα στο ίδιο ύψος, στρογγυλά, ροζ, με τις ίδιες εύθυμες ουρές.
Ακόμα και τα ονόματά τους ήταν παρόμοια. Τα ονόματα των χοιριδίων ήταν Nif-Nif, Nuf-Nuf και Naf-Naf.
Όλο το καλοκαίρι τα γουρουνάκια έπεφταν στο καταπράσινο γρασίδι, λιάζονταν στον ήλιο και λιάζονταν σε λακκούβες.
Αλλά μετά ήρθε το φθινόπωρο. Ο ήλιος δεν ήταν πια τόσο καυτός, γκρίζα σύννεφα απλώνονταν πάνω από το κιτρινισμένο δάσος.
«Ήρθε η ώρα να σκεφτούμε τον χειμώνα», είπε κάποτε ο Ναφ-Ναφ στους αδελφούς του, ξυπνώντας νωρίς το πρωί. - Τρέμω παντού από το κρύο. Μπορεί να κρυώσουμε. Ας χτίσουμε ένα σπίτι και ας περάσουμε τον χειμώνα μαζί κάτω από μια ζεστή στέγη.
Όμως τα αδέρφια του δεν ήθελαν να αναλάβουν τη δουλειά. Είναι πολύ πιο ευχάριστο να περπατάς και να πηδάς στο λιβάδι τις τελευταίες ζεστές μέρες από το να σκάβεις το έδαφος και να κουβαλάς βαριές πέτρες.
- Θα έρθει στον καιρό! Ο χειμώνας είναι ακόμα μακριά. «Θα κάνουμε μια βόλτα», είπε ο Νιφ-Νιφ και έκανε τούμπα πάνω από το κεφάλι του.
«Όταν χρειαστεί, θα χτίσω για τον εαυτό μου ένα σπίτι», είπε ο Νουφ-Νουφ και ξάπλωσε σε μια λακκούβα.
«Κι εγώ», πρόσθεσε ο Nif-Nif.
- Λοιπόν, όπως θέλεις. Τότε θα φτιάξω το δικό μου σπίτι μόνος μου», είπε ο Ναφ-Ναφ. - Δεν θα σε περιμένω.
Κάθε μέρα γινόταν όλο και πιο κρύο. Οι Nif-Nif και Nuf-Nuf δεν βιάζονταν. Το μόνο που έκαναν ήταν να παίζουν τα γουρουνόπουλα τους, να πηδούν και να πέφτουν.
«Σήμερα θα κάνουμε άλλη μια βόλτα», είπαν, «και αύριο το πρωί θα ξεκινήσουμε τις δουλειές μας».
Αλλά την επόμενη μέρα είπαν το ίδιο πράγμα.
Κάθε μέρα γινόταν όλο και πιο κρύο. Και μόνο όταν μια μεγάλη λακκούβα κοντά στο δρόμο άρχισε να καλύπτεται με μια λεπτή κρούστα πάγου το πρωί, οι τεμπέληδες αδερφοί έφτασαν επιτέλους στη δουλειά.
Η Nif-Nif αποφάσισε ότι θα ήταν πιο εύκολο και πιο πιθανό να φτιάξει ένα σπίτι από άχυρο. Χωρίς να συμβουλευτεί κανέναν, έκανε ακριβώς αυτό. Μέχρι το βράδυ η καλύβα του ήταν έτοιμη.
Ο Νιφ-Νιφ έβαλε το ποτήρι στη στέγη και, πολύ ευχαριστημένος από το σπίτι του, τραγούδησε χαρούμενα:

Τουλάχιστον θα γυρίσεις τον μισό κόσμο,
Θα τριγυρνάς, θα τριγυρνάς,
Δεν θα βρείτε καλύτερο σπίτι
Δεν θα το βρεις, δεν θα το βρεις!

Σιγουρεύοντας αυτό το τραγούδι, κατευθύνθηκε προς το Nuf-Nuf.
Ο Νουφ-Νουφ έχτιζε επίσης ένα σπίτι για τον εαυτό του όχι πολύ μακριά.
Προσπάθησε να τελειώσει γρήγορα αυτό το βαρετό και χωρίς ενδιαφέρον θέμα. Στην αρχή, όπως ο αδερφός του, ήθελε να φτιάξει για τον εαυτό του ένα σπίτι από άχυρο. Αλλά μετά αποφάσισα ότι θα έκανε πολύ κρύο σε ένα τέτοιο σπίτι τον χειμώνα. Το σπίτι θα είναι πιο δυνατό και ζεστό αν χτιστεί από κλαδιά και λεπτές ράβδους.
Έτσι έκανε.
Έβαλε πασσάλους στο έδαφος, τους έπλεξε με κλαδιά, στοίβαξε ξερά φύλλα στη στέγη και μέχρι το βράδυ το σπίτι ήταν έτοιμο. Ο Νουφ-Νουφ περπάτησε περήφανα γύρω του αρκετές φορές και τραγούδησε:

Έχω ένα καλό σπίτι
Ένα νέο σπίτι, ένα σπίτι που διαρκεί,
Δεν φοβάμαι τη βροχή και τη βροντή,
Βροχή και βροντή, βροχή και βροντή!

Πριν προλάβει να τελειώσει το τραγούδι, ο Nif-Nif έτρεξε έξω από πίσω από έναν θάμνο.
- Λοιπόν, το σπίτι σου είναι έτοιμο! - είπε ο Νιφ-Νιφ στον αδερφό του. - Σας είπα ότι θα ασχοληθούμε γρήγορα με αυτό το θέμα! Τώρα είμαστε ελεύθεροι και μπορούμε να κάνουμε ό,τι θέλουμε!
- Ας πάμε στο Ναφ-Ναφ να δούμε τι σπίτι έφτιαξε για τον εαυτό του! - είπε ο Νουφ-Νουφ. - Δεν τον έχουμε δει πολύ καιρό!
- Πάμε να δούμε! - Ο Νιφ-Νιφ συμφώνησε.
Και τα δύο αδέρφια, πολύ χαρούμενα που δεν έπρεπε να ανησυχούν για τίποτα άλλο, χάθηκαν πίσω από τους θάμνους.
Το Naf-Naf είναι απασχολημένο με την κατασκευή εδώ και αρκετές μέρες. Μάζεψε πέτρες, ανακάτεψε πηλό και τώρα σιγά σιγά έχτισε ο ίδιος ένα αξιόπιστο, ανθεκτικό σπίτι στο οποίο μπορούσε να προφυλαχθεί από τον άνεμο, τη βροχή και τον παγετό.
Έφτιαξε μια βαριά πόρτα βελανιδιάς στο σπίτι με ένα μπουλόνι για να μην μπορεί να μπει μέσα ο λύκος από το γειτονικό δάσος.
Ο Nif-Nif και ο Nuf-Nuf βρήκαν τον αδερφό τους στη δουλειά.
-Τι χτίζεις; - φώναξαν με μια φωνή οι έκπληκτοι Nif-Nif και Nuf-Nuf.
- Τι είναι αυτό, σπίτι για γουρούνι ή φρούριο;
- Το γουρουνόσπιτο πρέπει να είναι φρούριο! - Ο Ναφ-Ναφ τους απάντησε ήρεμα, συνεχίζοντας να εργάζεται.
-Θα τσακωθείς με κάποιον; - Ο Νιφ-Νιφ γρύλισε χαρούμενα και έκλεισε το μάτι στον Νουφ-Νουφ.
Και τα δύο αδέρφια διασκέδασαν τόσο πολύ που τα τσιρίγματα και τα γρυλίσματα τους ακούστηκαν μακριά από το γκαζόν.
Και ο Ναφ-Ναφ, σαν να μην είχε συμβεί τίποτα, συνέχισε να στρώνει τον πέτρινο τοίχο του σπιτιού του, βουίζοντας ένα τραγούδι κάτω από την ανάσα του:

Κανένα ζώο στον κόσμο
Δεν θα σπάσει αυτή την πόρτα

Δεν θα σπάσει αυτή την πόρτα!

Φυσικά, είμαι πιο έξυπνος από όλους
Πιο έξυπνος από όλους, πιο έξυπνος από όλους!
Φτιάχνω ένα σπίτι από πέτρες,
Από πέτρες, από πέτρες!

Για ποιο ζώο μιλάει; - ρώτησε ο Νιφ-Νιφ τον Νουφ-Νουφ.
- Για ποιο ζώο μιλάς; - ρώτησε ο Νουφ-Νουφ τον Ναφ-Ναφ.
-Μιλάω για τον λύκο! - απάντησε ο Ναφ-Ναφ και έβαλε άλλη μια πέτρα.
- Κοίτα πόσο φοβάται τον λύκο! - είπε ο Νιφ-Νιφ.
- Τι είδους λύκοι μπορεί να υπάρχουν εδώ; - είπε ο Νιφ-Νιφ.
- Δεν υπάρχουν λύκοι! Είναι απλά δειλός! - πρόσθεσε ο Nuf-Nuf.
Και άρχισαν και οι δύο να χορεύουν και να τραγουδούν:

Δεν φοβόμαστε τον γκρίζο λύκο,
Γκρίζος λύκος, γκρίζος λύκος!
Που πας, ηλίθιο λύκο,
Γέρος λύκος, τρομερός λύκος;

Ήθελαν να πειράξουν τον Ναφ-Ναφ, αλλά δεν γύρισε καν.
«Πάμε, Νουφ-Νουφ», είπε τότε ο Νιφ-Νιφ. - Δεν έχουμε τίποτα να κάνουμε εδώ!
Και δύο γενναία αδέρφια πήγαν περίπατο. Στο δρόμο τραγουδούσαν και χόρευαν και όταν μπήκαν στο δάσος έκαναν τόσο θόρυβο που ξύπνησαν έναν λύκο που κοιμόταν κάτω από ένα πεύκο.
- Τι είναι αυτός ο θόρυβος? - ο θυμωμένος και πεινασμένος λύκος γκρίνιαξε δυσαρεστημένος και κάλπασε προς το μέρος από όπου ακούγονταν τα τσιρίσματα και τα γρυλίσματα δύο μικρών, ανόητων γουρουνιών.
- Λοιπόν, τι είδους λύκοι μπορεί να υπάρχουν εδώ! - είπε εκείνη τη στιγμή ο Nif-Nif, που είδε λύκους μόνο σε φωτογραφίες.
- Αν τον πιάσουμε από τη μύτη, θα το μάθει! - πρόσθεσε ο Νουφ-Νουφ, ο οποίος επίσης δεν είχε δει ποτέ ζωντανό λύκο.
«Θα σε γκρεμίσουμε, θα σε δέσουμε και θα σε κλωτσήσουμε έτσι, έτσι!» - καυχήθηκε ο Νιφ-Νιφ.
Και ξαφνικά είδαν έναν πραγματικό ζωντανό λύκο!
Στάθηκε πίσω από ένα μεγάλο δέντρο και είχε τόσο τρομερό βλέμμα, τόσο κακά μάτια και τόσο οδοντωτό στόμα που ο Νιφ-Νιφ και ο Νουφ-Νουφ είχαν μια ανατριχίλα να τρέχει στην πλάτη τους και οι λεπτές ουρές τους άρχισαν να τρέμουν λίγο και λίγο. Τα καημένα τα γουρουνάκια δεν μπορούσαν καν να κουνηθούν από φόβο.
Ο λύκος ετοιμάστηκε να πηδήξει, χτύπησε τα δόντια του, ανοιγόκλεισε το δεξί του μάτι, αλλά τα γουρουνάκια συνήλθαν ξαφνικά και, τσιρίζοντας σε όλο το δάσος, έφυγαν τρέχοντας. Ποτέ πριν δεν χρειάστηκε να τρέξουν τόσο γρήγορα! Γυαλίζοντας τα τακούνια τους και σηκώνοντας σύννεφα σκόνης, ο καθένας όρμησε προς το σπίτι του.
Ο Νιφ-Νιφ ήταν ο πρώτος που έφτασε στην αχυρένια καλύβα του και μετά βίας κατάφερε να χτυπήσει την πόρτα μπροστά στη μύτη του λύκου.
- Τώρα ξεκλείδωσε την πόρτα! - γρύλισε ο λύκος. - Διαφορετικά θα το σπάσω!
«Όχι», γρύλισε ο Νιφ-Νιφ, «Δεν θα το ξεκλειδώσω!»
Πίσω από την πόρτα ακουγόταν η ανάσα ενός τρομερού θηρίου.
- Τώρα ξεκλείδωσε την πόρτα! - γρύλισε ξανά ο λύκος. - Διαφορετικά θα το φυσήξω τόσο δυνατά που θα γκρεμιστεί όλο σου το σπίτι!
Αλλά ο Νιφ-Νιφ, από φόβο, δεν μπορούσε πια να απαντήσει. Τότε ο λύκος άρχισε να φυσάει: «F-f-f-f-u-u-u».
Καλαμάκια πετούσαν από την ταράτσα του σπιτιού, οι τοίχοι του σπιτιού έτρεμαν.
Ο λύκος πήρε άλλη μια βαθιά ανάσα και φύσηξε για δεύτερη φορά: «F-f-f-f-u-u-u».
Όταν ο λύκος φύσηξε για τρίτη φορά, το σπίτι ήταν σκορπισμένο προς όλες τις κατευθύνσεις, σαν να το είχε χτυπήσει τυφώνας. Ο λύκος έσπασε τα δόντια του ακριβώς μπροστά από το ρύγχος του μικρού γουρουνιού, αλλά ο Νιφ-Νιφ απέφυγε επιδέξια και άρχισε να τρέχει. Ένα λεπτό αργότερα ήταν ήδη στην πόρτα του Νουφ-Νουφ.
Τα αδέρφια μόλις πρόλαβαν να κλειδωθούν όταν άκουσαν τη φωνή ενός λύκου:
- Λοιπόν, τώρα θα σας φάω και τους δύο!
Ο Νιφ-Νιφ και ο Νουφ-Νουφ κοιτάχτηκαν φοβισμένοι. Όμως ο λύκος ήταν πολύ κουρασμένος και γι' αυτό αποφάσισε να χρησιμοποιήσει ένα κόλπο.
- Αλλαξα γνώμη! - είπε τόσο δυνατά που όλοι στο σπίτι μπορούσαν να τον ακούσουν. - Δεν θα τα φάω αυτά τα κοκαλιάρικα γουρουνάκια! Θα πάω σπίτι!
- Ακουσες? - ρώτησε ο Νιφ-Νιφ τον Νουφ-Νουφ. - Είπε ότι δεν θα μας έτρωγε! Είμαστε αδύνατοι!
- Αυτο ειναι πολυ καλο! - είπε ο Νουφ-Νουφ και αμέσως σταμάτησε να τρέμει.
Τα αδέρφια ένιωσαν χαρούμενα και τραγούδησαν σαν να μην είχε συμβεί τίποτα:

Δεν φοβόμαστε τον γκρίζο λύκο,
Γκρίζος λύκος, γκρίζος λύκος!
Που πας, ηλίθιο λύκο,
Γέρος λύκος, τρομερός λύκος;

Αλλά ο λύκος δεν σκέφτηκε καν να φύγει. Απλώς παραμέρισε και κρύφτηκε. Δύσκολα συγκρατήθηκε να μη γελάσει. Πόσο έξυπνα ξεγέλασα δύο χαζά γουρουνάκια!
Όταν τα γουρουνάκια ηρέμησαν εντελώς, ο λύκος πήρε το δέρμα του προβάτου και ανέβηκε προσεκτικά στο σπίτι. Στην πόρτα σκεπάστηκε με το δέρμα και χτύπησε ήσυχα.
Ο Nif-Nif και ο Nuf-Nuf ήταν πολύ φοβισμένοι.
- Ποιος είναι εκεί? - ρώτησαν και οι ουρές τους άρχισαν να τρέμουν ξανά.
- Είμαι εγώ, καημένο το προβατάκι! - ο λύκος τσίριξε με μια λεπτή, εξωγήινη φωνή. - Άσε με να ξενυχτήσω, έχω ξεφύγει από το κοπάδι και είμαι πολύ, πολύ κουρασμένος!
- Μπορείτε να αφήσετε τα πρόβατα να φύγουν! - Ο Νουφ-Νουφ συμφώνησε. - Το πρόβατο δεν είναι λύκος!
Όταν όμως τα γουρουνάκια άνοιξαν την πόρτα, δεν είδαν ένα πρόβατο, αλλά τον ίδιο οδοντωτό λύκο. Τα αδέρφια χτύπησαν την πόρτα και ακούμπησαν πάνω της με όλη τους τη δύναμη για να μην μπορέσει το τρομερό θηρίο να τους διαρρήξει.
Ο λύκος θύμωσε πολύ. Δεν μπορούσε να ξεπεράσει τα γουρουνάκια! Πέταξε τα πρόβατα του και γρύλισε:
- Λοιπόν, περίμενε λίγο! Δεν θα μείνει τίποτα από αυτό το σπίτι τώρα!
Και άρχισε να φυσάει. Το σπίτι είναι λίγο λοξό. Ο λύκος φύσηξε μια δεύτερη, μετά μια τρίτη και μετά μια τέταρτη φορά.
Φύλλα πετούσαν από τη στέγη, οι τοίχοι έτρεμαν, αλλά το σπίτι ήταν ακόμα όρθιο.
Και μόνο όταν ο λύκος φύσηξε για πέμπτη φορά, το σπίτι σείστηκε και διαλύθηκε. Μόνο η πόρτα στάθηκε για αρκετή ώρα στη μέση των ερειπίων.
Τα γουρουνάκια άρχισαν να τρέχουν μακριά τρομαγμένα. Τα πόδια τους είχαν παραλύσει από τον φόβο, κάθε τρίχα έτρεμε, οι μύτες τους ήταν στεγνές. Τα αδέρφια όρμησαν στο σπίτι του Ναφ-Ναφ.
Ο λύκος τους προσπέρασε με τεράστια άλματα. Μια φορά σχεδόν έπιασε τον Nif-Nif από το πίσω πόδι, αλλά το τράβηξε πίσω στο χρόνο και ανέβασε το ρυθμό του.
Έσπρωξε και ο λύκος. Ήταν σίγουρος ότι αυτή τη φορά τα γουρουνάκια δεν θα έτρεχαν μακριά του.
Ήταν όμως και πάλι άτυχος.
Τα γουρουνάκια πέρασαν γρήγορα μπροστά από μια μεγάλη μηλιά χωρίς καν να την αγγίξουν. Όμως ο λύκος δεν πρόλαβε να γυρίσει και έπεσε πάνω σε μια μηλιά, η οποία τον έβρεξε με μήλα. Ένα σκληρό μήλο τον χτύπησε ανάμεσα στα μάτια. Ένα μεγάλο εξόγκωμα εμφανίστηκε στο μέτωπο του λύκου.
Και ο Nif-Nif και ο Nuf-Nuf, ούτε ζωντανοί ούτε νεκροί, έτρεξαν στο σπίτι του Naf-Naf εκείνη την ώρα.
Ο αδερφός τους άφησε να μπουν στο σπίτι και κλείδωσε γρήγορα την πόρτα. Τα καημένα τα γουρουνάκια ήταν τόσο φοβισμένα που δεν μπορούσαν να πουν τίποτα.
Όρμησαν σιωπηλά κάτω από το κρεβάτι και κρύφτηκαν εκεί. Ο Ναφ-Ναφ μάντεψε αμέσως ότι ένας λύκος τους κυνηγούσε. Όμως δεν είχε τίποτα να φοβηθεί στο πέτρινο σπίτι του. Έκλεισε γρήγορα την πόρτα, κάθισε σε ένα σκαμπό και τραγούδησε:

Κανένα ζώο στον κόσμο
Ένα πονηρό θηρίο, ένα τρομερό θηρίο,
Δεν θα ανοίξει αυτή την πόρτα
Αυτή η πόρτα, αυτή η πόρτα!

Αλλά ακριβώς τότε ακούστηκε ένα χτύπημα στην πόρτα.
- Άνοιξε χωρίς να μιλάς! - ήχησε η τραχιά φωνή του λύκου.
- Όπως και να είναι! Και δεν θα το σκεφτόμαστε! - απάντησε ο Ναφ-Ναφ με σταθερή φωνή.
- Α, καλά! Λοιπόν, υπομονή! Τώρα θα τα φάω και τα τρία!
- Δοκιμάστε! - απάντησε ο Ναφ-Ναφ πίσω από την πόρτα, χωρίς καν να σηκωθεί από το σκαμνί του. Ήξερε ότι αυτός και τα αδέρφια του δεν είχαν τίποτα να φοβηθούν στο δυνατό πέτρινο σπίτι.
Τότε ο λύκος ρούφηξε περισσότερο αέρα και φύσηξε όσο πιο δυνατά μπορούσε! Όμως όσο κι αν φύσηξε, ούτε η πιο μικρή πέτρα δεν κουνήθηκε.
Ο λύκος έγινε μπλε από την προσπάθεια.
Το σπίτι στεκόταν σαν φρούριο. Τότε ο λύκος άρχισε να κουνάει την πόρτα. Αλλά ούτε η πόρτα κουνήθηκε.
Από θυμό ο λύκος άρχισε να ξύνει με τα νύχια του τους τοίχους του σπιτιού και να ροκανίζει τις πέτρες από τις οποίες ήταν φτιαγμένες, αλλά έσπασε μόνο τα νύχια του και χάλασε τα δόντια του. Ο πεινασμένος και θυμωμένος λύκος δεν είχε άλλη επιλογή από το να πάει σπίτι του.
Αλλά μετά σήκωσε το κεφάλι του και ξαφνικά παρατήρησε έναν μεγάλο, φαρδύ σωλήνα στην οροφή.
- Ναι! Μέσα από αυτόν τον σωλήνα θα μπω στο σπίτι! - ο λύκος χάρηκε.
Ανέβηκε προσεκτικά στη στέγη και άκουσε. Το σπίτι ήταν ήσυχο.
«Θα φάω ακόμα λίγο φρέσκο ​​γουρούνι σήμερα!» - σκέφτηκε ο λύκος και, γλείφοντας τα χείλη του, σκαρφάλωσε στον σωλήνα.
Αλλά μόλις άρχισε να κατεβαίνει τον σωλήνα, τα γουρουνάκια άκουσαν ένα θρόισμα.
Και όταν άρχισε να πέφτει αιθάλη στην οροφή του λέβητα, το έξυπνο Naf-Naf μάντεψε αμέσως τι συνέβαινε.
Γρήγορα όρμησε στο καζάνι, στο οποίο έβραζε νερό στη φωτιά, και έσκισε το καπάκι.
- Καλως ΗΡΘΑΤΕ! - είπε ο Ναφ-Ναφ και έκλεισε το μάτι στα αδέρφια του.
- Τα γουρουνάκια δεν χρειάστηκε να περιμένουν πολύ. Μαύρος σαν καπνοδοχοκαθαριστής, ο λύκος χώθηκε κατευθείαν στο καζάνι.
Ποτέ δεν είχε πονέσει τόσο πολύ!
Τα μάτια του βγήκαν έξω από το κεφάλι του και όλη του η γούνα σηκώθηκε.
Με ένα άγριο βρυχηθμό, ο ζεματισμένος λύκος πέταξε ξανά στη στέγη, την κατέβασε στο έδαφος, έκανε τούμπα πάνω από το κεφάλι του τέσσερις φορές και όρμησε στο δάσος.
Και τα τρία αδέρφια, τρία γουρουνάκια, τον πρόσεχαν και χάρηκαν που τόσο έξυπνα είχαν δώσει ένα μάθημα στον κακό ληστή.

Κανένα ζώο στον κόσμο
Δεν θα ανοίξει αυτή την πόρτα
Ένα πονηρό, τρομερό, τρομερό θηρίο,
Αυτή η πόρτα δεν ανοίγει!

Τουλάχιστον θα γυρίσεις τον μισό κόσμο,
Θα τριγυρνάς, θα τριγυρνάς,
Δεν θα βρείτε καλύτερο σπίτι
Δεν θα το βρεις, δεν θα το βρεις!

Ποτέ λύκος από το δάσος
Ποτέ των ποτών
Δεν θα επιστρέψει σε εμάς εδώ,
Σε εμάς εδώ, σε εμάς εδώ!

Από τότε τα αδέρφια άρχισαν να ζουν μαζί, κάτω από μια στέγη.
Αυτό είναι το μόνο που γνωρίζουμε για τα τρία γουρουνάκια - Nif-Nif, Nuf-Nuf και Naf-Naf.

Στον μαγικό και μαγευτικό κόσμο ενός καλού παιδικού παραμυθιού, οι πραγματικές εικόνες μπλέκονται με τις φανταστικές, μόνο που εδώ το καλό νικά πάντα το κακό, όλοι ζουν ευτυχισμένοι. Είναι με τη βοήθεια αυτού του μαγικού κόσμου που είναι πιο εύκολο να διαμορφώσει σε ένα παιδί τις σωστές έννοιες της καλοσύνης, της αλήθειας, της πίστης και της αγάπης. Χωρίς παραμύθια, η παιδική ηλικία δεν θα ήταν τόσο καταπληκτική. Χωρίς παραμύθια, απλά χάνει την ελκυστικότητα και τη μαγεία του.

Ένα καλό παραμύθι δεν πεθαίνει ποτέ. Μεταδίδεται από στόμα σε στόμα, αλλάζει ελαφρώς, αλλά εξακολουθεί να μεταφέρει μια σπίθα καλοσύνης στις ανοιχτές καρδιές των παιδιών.

Ένα από τα πιο διάσημα παραμύθια στον κόσμο είναι το αγγλικό λαϊκό παραμύθι «Τα τρία γουρουνάκια». Ναι, αυτό είναι ένα αγγλικό παραμύθι, αν και πολλοί το θεωρούν εσφαλμένα σλαβική λαογραφία. Είναι ενδιαφέρον ότι ορισμένες πηγές αποδίδουν την πατρότητα αυτού του έργου σε συγκεκριμένα άτομα, και όχι μόνο στους Βρετανούς. Σε ποιον? Θα μάθουμε τώρα.

Τρία αδέρφια γουρούνια - Nif-Nif, Nuf-Nuf και Naf-Naf - πέρασαν ένα διασκεδαστικό καλοκαίρι, περπατώντας πολύ, ξαπλώνοντας στο γρασίδι και απολάμβαναν τον ήλιο. Αλλά το έξυπνο Naf-Naf υπενθύμισε στους αδελφούς στο τέλος του καλοκαιριού ότι ήταν καιρός να σκεφτούν τη στέγαση για το χειμώνα. Ο Nif-Nif και ο Nuf-Nuf ήταν πολύ τεμπέληδες για να αρχίσουν να χτίζουν ένα σπίτι για τον εαυτό τους, απολάμβαναν ακόμα μια ανέμελη ζωή, ενώ ο έξυπνος Naf-Naf δούλευε ήδη σε ένα σπίτι. Με τον πρώτο παγετό έπιασαν δουλειά. Ο Nif-Nif έχτισε μόνος του ένα εύθραυστο σπίτι από άχυρο και το σπίτι του Nuf-Nuf ήταν φτιαγμένο από λεπτά κλαδιά. Τέτοιες καλύβες δεν μπορούσαν να προστατεύσουν όχι μόνο από το κρύο του χειμώνα, αλλά και από τον λύκο, που τόσο ήθελε να φάει αυτά τα ροζ και παχουλά γουρουνάκια. Δεν είχε κανένα πρόβλημα να φυσήξει (και έτσι να καταστρέψει) το αχυρένιο σπίτι του Nif-Nif, ο οποίος στη συνέχεια προσπάθησε να κρυφτεί στο σπίτι που ήταν φτιαγμένο από κλαδιά Nuf-Nuf. Αλλά και αυτό το σπίτι καταστράφηκε. Μόνο χάρη στο γεγονός ότι ο Naf-Naf έχτισε ένα πέτρινο σπίτι, τα γουρουνάκια μπόρεσαν να προστατευτούν από τον κακό λύκο, αλλά προσπάθησε να σκαρφαλώσει μέσα από την καμινάδα, αλλά το καλό νίκησε το κακό και τα γουρουνάκια παρέμειναν ζωντανά.

Το ακανθώδες ζήτημα της συγγραφής

Αναρωτιέμαι ποιος είναι ο πραγματικός συγγραφέας; Τα Τρία Γουρουνάκια και η συγγραφή τους συζητούνται ευρέως σήμερα. Άλλωστε, πολλοί γνωρίζουν αυτό το παραμύθι από την παιδική ηλικία, αφού είναι από τα πιο εύκολα κατανοητά. Ακόμα και στα μικρότερα παιδιά αρέσει, γι' αυτό και συχνά αποκαλείται ρωσική λαϊκή. Αλλά για τα παιδιά της Ρωσίας, όχι πολύ καιρό πριν, οι γονείς άρχισαν να διαβάζουν «Τα τρία γουρουνάκια». Ο συγγραφέας του βιβλίου με τη μετάφραση αυτού του αγγλικού παραμυθιού δεν είναι άλλος από τον διάσημο Σεργκέι Μιχάλκοφ. Είναι ενδιαφέρον ότι η εκδοχή του είναι ελαφρώς διαφορετική από την αρχική. Εξάλλου, μόνο η ρωσική εκδοχή του παραμυθιού λέει ότι τα έξυπνα γουρουνάκια απλά έδωσαν ένα μάθημα στον λύκο. Αν συγκρίνουμε αυτό το παραμύθι με την πηγή, δηλαδή με το πρωτότυπο έργο «Τα τρία γουρουνάκια» (ο συγγραφέας του παραμυθιού είναι οι άνθρωποι), τότε τα πονηρά γουρουνάκια έβρασαν τον αυθάδη λύκο σε ένα καζάνι όταν προσπάθησε να περάστε από την καμινάδα στο σπίτι του Ναφ-Ναφ.

Αυτή η σκληρότητα της λαογραφικής εκδοχής είναι εγγενής όχι μόνο σε αυτή τη συγκεκριμένη ιστορία στο πρωτότυπο, πολλά έργα (όχι μόνο αγγλικά, αλλά και άλλοι λαοί) ήταν αρκετά σκληρά, αλλά αργότερα άλλαξαν και εκσυγχρονίστηκαν στη μορφή που έχουν ήδη. έλα σε εμάς. Και έτσι, τα τρία γουρουνάκια (ο συγγραφέας του αγγλικού παραμυθιού είναι οι Άγγλοι) δεν έγιναν πια τόσο αιμοδιψείς και δεν έβρασαν τον λύκο, αλλά τον άφησαν να φύγει.

Λίγα περισσότερα για τη ρωσική εκδοχή του παραμυθιού

Ο Μιχάλκοφ είναι εξαιρετικός συγγραφέας. «Τα τρία γουρουνάκια» είναι ένα παραμύθι που μετέφρασε το 1936. Τότε κυκλοφόρησε με το όνομά του το «The Tale of the Three Little Pigs» που έγινε αμέσως αγαπητό και ευρέως γνωστό. Είναι ενδιαφέρον ότι όχι μόνο δημιουργήθηκε με βάση μια άλλη φανταστική ιστορία (ιστορία, παραμύθι), αλλά ήξερε πώς να προσθέσει τέτοια χρώματα σε αυτά, μετά από τα οποία οι χαρακτήρες ζωντάνεψαν με έναν νέο τρόπο.

Το παραμύθι του Μιχάλκοφ μεταφράστηκε στα αγγλικά

Ένα ενδιαφέρον ιστορικό γεγονός είναι ότι ήταν η έκδοση του έργου «Τα τρία γουρουνάκια» (ο συγγραφέας του παραμυθιού είναι ο Μιχάλκοφ) που εκδόθηκε το 1968 στην Αγγλία. Είναι αξιοσημείωτο ότι η κύρια πηγή αυτής της μετάφρασης ήταν η γερμανική έκδοση των «Των Τριών Γουρουνιών» του Μιχάλκοφ, η οποία εκδόθηκε το 1966. Το γεγονός αυτό επιβεβαιώνει ότι ο Μιχάλκοφ δημιούργησε πραγματικά αυτό το παραμύθι, δηλαδή είναι ο συγγραφέας. «Τα τρία γουρουνάκια» είναι ένα έργο που πολλοί αποδίδουν στην πένα του. Τουλάχιστον, είναι ο συγγραφέας της πιο δημοφιλής και ενδιαφέρουσας εκδοχής αυτού του παραμυθιού.

Περισσότερες επιλογές για πιθανούς συγγραφείς

Ποιος έγραψε το παραμύθι «Τα τρία γουρουνάκια»; Άγγλος συγγραφέας ή όχι; Μπορείτε να ακούσετε την παρακάτω απάντηση, σύμφωνα με την οποία τα αδέρφια Γκριμ θεωρούνται και οι συγγραφείς αυτού του παραμυθιού. Αλλά αυτή είναι εντελώς λάθος απάντηση. Η επιβεβαίωση αυτού μπορεί να βρεθεί στο βιβλίο «Nursery Rhymes and Stories» (εδώ συμπεριλήφθηκε η πρώτη έντυπη έκδοση αυτού του παραμυθιού), το οποίο εκδόθηκε στο Λονδίνο το 1843. Εκείνη την εποχή, οι αδερφοί Γκριμ ήταν ήδη γνωστοί και δύσκολα θα επέτρεπαν αυτό το έργο να εκδοθεί με το όνομά τους. Από την άλλη, δεν έχει καθόλου σημασία ποιος είναι ο συγγραφέας, «Τα τρία γουρουνάκια» είναι απλά ένα υπέροχο παραμύθι.

Ερμηνεία παραμυθιού σε κινούμενα σχέδια

Οι Nif-Nif, Nuf-Nuf και Naf-Naf αγαπήθηκαν τόσο πολύ από τα παιδιά που η ιστορία τους γυρίστηκε ακόμη και σε κινούμενα σχέδια. Οι πιο διάσημες επιλογές για εμάς είναι, φυσικά, η Disney και από το στούντιο Soyuzmultfilm. Και εδώ το ερώτημα ποιος έγραψε το παραμύθι «Τα τρία γουρουνάκια» έπαψε να είναι σημαντικό. Ο συγγραφέας κάθε μεμονωμένης προσαρμογής ταινιών έκανε τις δικές του προσαρμογές, αλλάζοντας έτσι ελαφρώς το παραμύθι, καθιστώντας το πιο ενδιαφέρον για τα παιδιά. Το κυριότερο είναι ότι, παρά το γεγονός ότι και οι δύο εκδοχές του παραμυθιού γυρίστηκαν τον περασμένο αιώνα, εξακολουθούν να παραμένουν ενδιαφέρουσες για τις νέες γενιές.

Το παραμύθι που έγινε η βάση για το προκλητικό καρτούν του Tex Avery

Ο παγκοσμίου φήμης animator Tex Avery κατάφερε να δώσει νέο νόημα σε ένα παιδικό παραμύθι. Στην εκδοχή καρικατούρας του καρτούν, που δημιουργήθηκε κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ο «κακός και τρομερός γκρίζος λύκος» ήταν η εικόνα του Χίτλερ. Οι «χώρες» που συμφώνησαν να υπογράψουν το σύμφωνο μη επίθεσης είναι οι ανόητοι Nif-Nif και Nuf-Nuf. Και μόνο το "Captain Pig" προετοιμαζόταν για μια πιθανή επίθεση από τον "λύκο". Θα μπορούσατε λοιπόν να πείτε ότι ο Τεξ Έιβερυ είναι και αυτός που έγραψε τα Τρία Γουρουνάκια. Ο συγγραφέας εδώ δημιουργούσε απλώς μια ιστορία για ενήλικες, όχι για παιδιά. Στη συνέχεια έγραψε τη συνέχεια αυτής της ιστορίας των «γουρουνιών».

Ένα παραμύθι που αξίζει να διαβαστεί στα παιδιά

Σε αυτό το παραμύθι έχουμε καλούς και κακούς ήρωες. Καλά γουρουνάκια, φυσικά, τα συμπονάμε. Άλλωστε ο κακός λύκος θέλει να τα φάει. Αλλά τα γουρουνάκια είναι επίσης ανόητα (Nif-Nif και Nuf-Nuf), γιατί ελπίζουν ότι τα εύθραυστα σπίτια θα τα σώσουν, και αν δεν ήταν το έξυπνο Naf-Naf, δεν θα είχαν επιβιώσει. Μόνο με το να ενωθούν τα αδέρφια μπόρεσαν να νικήσουν τον λύκο και μάλιστα να του δώσουν ένα μάθημα για να μην προσπαθήσει ποτέ ξανά να τους γλεντήσει.

Αν και αυτό το παραμύθι θεωρείται πρωτόγονο από πολλούς, εξακολουθεί να είναι ακριβώς το είδος της δουλειάς που πρέπει να διηγηθεί στα παιδιά σε όλο τον κόσμο. Σε τελική ανάλυση, ανεξάρτητα από το ποιος έγραψε "Τα τρία γουρουνάκια", ο συγγραφέας ήθελε να μεταφέρει την κύρια ουσία - πρέπει πάντα να προετοιμάζεστε για τον "χειμώνα" εγκαίρως, δηλαδή να είστε προετοιμασμένοι για κακές στιγμές και να αρχίσετε να προετοιμάζεστε εκ των προτέρων και την οικογένεια είναι η κύρια αξία, μόνο με την οικογένεια Μπορείτε να νικήσετε ακόμη και τον «λύκο». Πράγματι, μόνο με τη μορφή ενός παραμυθιού μπορούν να μεταφερθούν στα μικρά παιδιά τέτοιες σοβαρές έννοιες ζωής και μόνο με αυτή τη μορφή θα τις αντιληφθούν. Είναι σημαντικό να απαντάτε σωστά στις ερωτήσεις των παιδιών που μπορεί να κάνουν αφού ακούσουν ή διαβάσουν αυτό το έργο, ώστε να κατανοήσουν το όλο θέμα. Και είναι καλύτερο να δώσετε στα παιδιά την επιλογή στην οποία ο λύκος δεν σκοτώνεται, γιατί μετά από αυτό τα γουρουνάκια (σαν ήρωες) παύουν να είναι ευγενικά. Είναι καλύτερα να τον τιμωρήσουν για την επιθυμία του να τα φάει, γιατί αυτό είναι λάθος. Και οι νέοι γονείς δεν πρέπει να τεμπελιάσουν να πουν ξανά το συγκεκριμένο παραμύθι. Αν το μωρό ενδιαφέρεται για αυτό, σημαίνει ότι του αρέσει πολύ.

Το παραμύθι είναι η απλούστερη μορφή μετάδοσης σοφίας και εμπειρίας από γενιά σε γενιά, αυτή είναι η κληρονομιά μας, την οποία πρέπει να διατηρήσουμε για τις επόμενες γενιές, οι οποίες, ίσως, θα καταλάβουν τα πάντα με τον δικό τους τρόπο και θα αναρωτηθούν επίσης ποιος έγραψε το. παραμύθι «Τα τρία γουρουνάκια». Ο συγγραφέας μιας τέτοιας ερώτησης θα λάβει ήδη μια εντελώς διαφορετική απάντηση, η ουσία της οποίας είναι ότι ο συγγραφέας αυτού του παραμυθιού είναι οι άνθρωποι όλου του κόσμου, επειδή από γενιά σε γενιά έχει εκσυγχρονιστεί και βελτιωθεί.

Σελίδα 1 από 3

Τα τρία γουρουνάκια (παραμύθι)

Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχαν τρία γουρουνάκια στον κόσμο. Τρία αδέρφια.
Όλα στο ίδιο ύψος, στρογγυλά, ροζ, με τις ίδιες εύθυμες ουρές. Ακόμη και τα ονόματά τους ήταν παρόμοια. Τα ονόματα των χοιριδίων ήταν Nif-Nif, Nuf-Nuf και Naf-Naf.

Όλο το καλοκαίρι έπεφταν στο πράσινο γρασίδι, λιάζονταν στον ήλιο και κολυμπούσαν σε λακκούβες.
Αλλά μετά ήρθε το φθινόπωρο.
Ο ήλιος δεν ήταν πια τόσο καυτός, γκρίζα σύννεφα απλώνονταν πάνω από το κιτρινισμένο δάσος.

Είναι καιρός να σκεφτούμε τον χειμώνα», είπε κάποτε ο Ναφ-Ναφ στα αδέρφια του, ξυπνώντας νωρίς το πρωί. - Τρέμω παντού από το κρύο. Μπορεί να κρυώσουμε. Ας χτίσουμε ένα σπίτι και ας περάσουμε τον χειμώνα μαζί κάτω από μια ζεστή στέγη.
Όμως τα αδέρφια του δεν ήθελαν να αναλάβουν τη δουλειά. Είναι πολύ πιο ευχάριστο να περπατάς και να πηδάς στο λιβάδι τις τελευταίες ζεστές μέρες από το να σκάβεις το έδαφος και να κουβαλάς βαριές πέτρες.
- Θα έρθει στον καιρό! Ο χειμώνας είναι ακόμα μακριά. «Θα κάνουμε μια βόλτα», είπε ο Νιφ-Νιφ και έκανε τούμπα πάνω από το κεφάλι του.
«Όταν χρειαστεί, θα χτίσω για τον εαυτό μου ένα σπίτι», είπε ο Νουφ-Νουφ και ξάπλωσε σε μια λακκούβα.
«Κι εγώ», πρόσθεσε ο Nif-Nif.
- Λοιπόν, όπως θέλεις. Τότε θα φτιάξω το δικό μου σπίτι μόνος μου», είπε ο Ναφ-Ναφ. - Δεν θα σε περιμένω.
Κάθε μέρα γινόταν όλο και πιο κρύο. Αλλά ο Nif-Nif και ο Nuf-Nuf δεν βιάζονταν. Δεν ήθελαν καν να σκέφτονται τη δουλειά. Σε αδράνεια από το πρωί μέχρι το βράδυ. Το μόνο που έκαναν ήταν να παίζουν τα γουρουνόπουλα τους, να πηδούν και να πέφτουν.
«Σήμερα θα κάνουμε άλλη μια βόλτα», είπαν, «και αύριο το πρωί θα ξεκινήσουμε τις δουλειές μας».
Αλλά την επόμενη μέρα είπαν το ίδιο πράγμα.
Και μόνο όταν μια μεγάλη λακκούβα κοντά στο δρόμο άρχισε να καλύπτεται με μια λεπτή κρούστα πάγου το πρωί, οι τεμπέληδες αδερφοί έφτασαν επιτέλους στη δουλειά.

Η Nif-Nif αποφάσισε ότι θα ήταν πιο εύκολο και πιο πιθανό να φτιάξει ένα σπίτι από άχυρο. Χωρίς να συμβουλευτεί κανέναν, έκανε ακριβώς αυτό. Μέχρι το βράδυ η καλύβα του ήταν έτοιμη.
Ο Νιφ-Νιφ έβαλε το ποτήρι στη στέγη και, πολύ ευχαριστημένος από το σπίτι του, τραγούδησε χαρούμενα:
Τουλάχιστον θα γυρίσεις τον μισό κόσμο,
Θα τριγυρνάς, θα τριγυρνάς,
Δεν θα βρείτε καλύτερο σπίτι
Δεν θα το βρεις, δεν θα το βρεις!
Σιγουρεύοντας αυτό το τραγούδι, κατευθύνθηκε προς το Nuf-Nuf.
Ο Νουφ-Νουφ έχτιζε επίσης ένα σπίτι για τον εαυτό του όχι πολύ μακριά. Προσπάθησε να τελειώσει γρήγορα αυτό το βαρετό και χωρίς ενδιαφέρον θέμα. Στην αρχή, όπως ο αδερφός του, ήθελε να φτιάξει για τον εαυτό του ένα σπίτι από άχυρο. Αλλά μετά αποφάσισα ότι θα έκανε πολύ κρύο σε ένα τέτοιο σπίτι τον χειμώνα. Το σπίτι θα είναι πιο δυνατό και ζεστό αν χτιστεί από κλαδιά και λεπτές ράβδους.
Έτσι έκανε.

Έβαλε πασσάλους στο έδαφος, τους έπλεξε με κλαδιά, στοίβαξε ξερά φύλλα στη στέγη και μέχρι το βράδυ το σπίτι ήταν έτοιμο.
Ο Νουφ-Νουφ περπάτησε περήφανα γύρω του αρκετές φορές και τραγούδησε:
Έχω ένα καλό σπίτι
Ένα νέο σπίτι, ένα σπίτι που διαρκεί,
Δεν φοβάμαι τη βροχή και τη βροντή,
Βροχή και βροντή, βροχή και βροντή!
Πριν προλάβει να τελειώσει το τραγούδι, ο Nif-Nif έτρεξε έξω από πίσω από έναν θάμνο.
- Λοιπόν, το σπίτι σου είναι έτοιμο! - είπε ο Νιφ-Νιφ στον αδερφό του. - Σας είπα ότι θα ασχοληθούμε γρήγορα με αυτό το θέμα! Τώρα είμαστε ελεύθεροι και μπορούμε να κάνουμε ό,τι θέλουμε!
- Ας πάμε στο Ναφ-Ναφ να δούμε τι σπίτι έφτιαξε για τον εαυτό του! - είπε ο Νουφ-Νουφ. - Δεν τον έχουμε δει πολύ καιρό!
- Πάμε να δούμε! - Ο Νιφ-Νιφ συμφώνησε.

Και τα δύο αδέρφια, πολύ ευχαριστημένα που δεν είχαν πλέον να ανησυχούν για τίποτα, χάθηκαν πίσω από τους θάμνους.
Το Naf-Naf είναι απασχολημένο με την κατασκευή εδώ και αρκετές μέρες. Μάζεψε πέτρες, ανακάτεψε πηλό και τώρα σιγά σιγά έχτισε ο ίδιος ένα αξιόπιστο, ανθεκτικό σπίτι στο οποίο μπορούσε να προφυλαχθεί από τον άνεμο, τη βροχή και τον παγετό.
Έφτιαξε μια βαριά δρύινη πόρτα στο σπίτι με ένα μπουλόνι για να μην μπει ο λύκος από το γειτονικό δάσος.
Ο Nif-Nif και ο Nuf-Nuf βρήκαν τον αδερφό τους στη δουλειά.

Τι χτίζεις; - φώναξαν με μια φωνή οι έκπληκτοι Nif-Nif και Nuf-Nuf. - Τι είναι αυτό, σπίτι για γουρούνι ή φρούριο;
- Το γουρουνόσπιτο πρέπει να είναι φρούριο! - Ο Ναφ-Ναφ τους απάντησε ήρεμα, συνεχίζοντας να εργάζεται.
-Θα τσακωθείς με κάποιον; - Ο Νιφ-Νιφ γρύλισε χαρούμενα και έκλεισε το μάτι στον Νουφ-Νουφ.
Και τα δύο αδέρφια διασκέδασαν τόσο πολύ που τα τσιρίγματα και τα γρυλίσματα τους ακούστηκαν μακριά από το γκαζόν.
Και ο Ναφ-Ναφ, σαν να μην είχε συμβεί τίποτα, συνέχισε να στρώνει τον πέτρινο τοίχο του σπιτιού του, βουίζοντας ένα τραγούδι κάτω από την ανάσα του:
Φυσικά, είμαι πιο έξυπνος από όλους
Πιο έξυπνος από όλους, πιο έξυπνος από όλους!
Φτιάχνω ένα σπίτι από πέτρες,
Από πέτρες, από πέτρες!
Κανένα ζώο στον κόσμο
Ένα πονηρό θηρίο, ένα τρομερό θηρίο,
Δεν θα σκάσει από αυτή την πόρτα
Μέσα από αυτήν την πόρτα, από αυτήν την πόρτα!
- Για ποιο ζώο μιλάει; - ρώτησε ο Νιφ-Νιφ τον Νουφ-Νουφ.
- Για ποιο ζώο μιλάς; - ρώτησε ο Νουφ-Νουφ τον Ναφ-Ναφ.
- Για τον λύκο λέω! - απάντησε ο Ναφ-Ναφ και έβαλε άλλη μια πέτρα.
- Κοίτα πόσο φοβάται τον λύκο! - είπε ο Νιφ-Νιφ.
- Φοβάται ότι θα τον φάνε! - πρόσθεσε ο Nuf-Nuf.
Και τα αδέρφια έγιναν ακόμη πιο ευδιάθετα.
- Τι είδους λύκοι μπορεί να υπάρχουν εδώ; - είπε ο Νιφ-Νιφ.
- Δεν υπάρχουν λύκοι! Είναι απλά δειλός! - πρόσθεσε ο Nuf-Nuf.
Και άρχισαν και οι δύο να χορεύουν και να τραγουδούν:
Δεν φοβόμαστε τον γκρίζο λύκο,
Γκρίζος λύκος, γκρίζος λύκος!
Που πας, ηλίθιο λύκο,
Γέρος λύκος, τρομερός λύκος;

Παραμύθι Τα τρία γουρουνάκια, μετάφραση S. Marshak

Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχαν τρία γουρουνάκια στον κόσμο. Τρία αδέρφια. Όλοι έχουν το ίδιο ύψος
στρογγυλό, ροζ, με πανομοιότυπες χαρούμενες ουρές.
Ακόμη και τα ονόματά τους ήταν παρόμοια. Τα ονόματα των γουρουνιών ήταν: Nif-Nif, Nuf-Nuf και
Ναφ-Ναφ. Όλο το καλοκαίρι έπεφταν στο πράσινο γρασίδι, λιώνονταν στον ήλιο,
λιμνάζονταν στις λακκούβες.
Αλλά μετά ήρθε το φθινόπωρο.
Ο ήλιος δεν ήταν πια τόσο καυτός, γκρίζα σύννεφα απλώνονταν από πάνω
κιτρινισμένο δάσος.
«Είναι καιρός να σκεφτούμε τον χειμώνα», είπε κάποτε ο Ναφ-Ναφ στους αδελφούς του,
ξυπνώντας νωρίς το πρωί. - Τρέμω παντού από το κρύο. Μπορεί να κρυώσουμε.
Ας χτίσουμε ένα σπίτι και ας περάσουμε τον χειμώνα μαζί κάτω από μια ζεστή στέγη.
Όμως τα αδέρφια του δεν ήθελαν να αναλάβουν τη δουλειά. Πολύ πιο ωραίο μέσα
τις τελευταίες ζεστές μέρες περπατώντας και πηδώντας στο λιβάδι, αντί να σκάβετε τη γη και να σέρνετε
βαριές πέτρες.
- Θα έρθει στον καιρό! Ο χειμώνας είναι ακόμα μακριά. Θα κάνουμε μια βόλτα ξανά», είπε ο Nif-Nif και
γύρισε πάνω από το κεφάλι του.
«Όταν χρειαστεί, θα χτίσω για τον εαυτό μου ένα σπίτι», είπε ο Νουφ-Νουφ και ξάπλωσε μέσα
βορβορώδης.
«Κι εγώ», πρόσθεσε ο Nif-Nif.
- Λοιπόν, όπως θέλεις. Τότε θα φτιάξω το δικό μου σπίτι μόνος μου», είπε ο Ναφ-Ναφ.
- Δεν θα σε περιμένω.
Κάθε μέρα γινόταν όλο και πιο κρύο.
Αλλά ο Nif-Nif και ο Nuf-Nuf δεν βιάζονταν. Δεν ήθελαν καν να σκέφτονται τη δουλειά.
Σε αδράνεια από το πρωί μέχρι το βράδυ. Το μόνο που έκαναν ήταν να παίξουν το δικό τους
γουρουνοπαιχνίδια, άλματα και αναποδιές.
«Σήμερα θα κάνουμε άλλη μια βόλτα», είπαν, «και αύριο το πρωί θα κάνουμε
μέχρι κάποιο σημείο.
Αλλά την επόμενη μέρα είπαν το ίδιο πράγμα.
Και μόνο όταν μια μεγάλη λακκούβα κοντά στο δρόμο άρχισε να σκεπάζει το πρωί
με μια λεπτή κρούστα πάγου, τα τεμπέλη αδέρφια έπιασαν επιτέλους δουλειά.
Η Nif-Nif αποφάσισε ότι θα ήταν πιο εύκολο και πιο πιθανό να φτιάξει ένα σπίτι από άχυρο. Ούτε με
Χωρίς να συμβουλευτεί κανέναν, έκανε ακριβώς αυτό. Μέχρι το βράδυ ήταν η καλύβα του
έτοιμος.
Ο Nif-Nif έβαλε την τελευταία σταγόνα στη στέγη και, πολύ ευχαριστημένος με το δικό του
σπίτι, τραγούδησε χαρούμενα:

Τουλάχιστον θα γυρίσεις τον μισό κόσμο,
Θα τριγυρνάς, θα τριγυρνάς,
Δεν θα βρείτε καλύτερο σπίτι
Δεν θα το βρεις, δεν θα το βρεις!

Σιγουρεύοντας αυτό το τραγούδι, κατευθύνθηκε προς το Nuf-Nuf.
Ο Νουφ-Νουφ έχτιζε επίσης ένα σπίτι για τον εαυτό του όχι πολύ μακριά.
Προσπάθησε να τελειώσει γρήγορα αυτό το βαρετό και χωρίς ενδιαφέρον θέμα.
Στην αρχή, όπως ο αδερφός του, ήθελε να φτιάξει για τον εαυτό του ένα σπίτι από άχυρο. Αλλά μετά
Αποφάσισα ότι θα έκανε πολύ κρύο σε ένα τέτοιο σπίτι τον χειμώνα. Το σπίτι θα είναι πιο δυνατό και
πιο ζεστό αν είναι κατασκευασμένο από κλαδιά και λεπτές ράβδους.
Έτσι έκανε.
Έδιωξε πασσάλους στο χώμα, τους έπλεξε με κλαδιά και στοίβαξε
φεύγει και μέχρι το βράδυ το σπίτι ήταν έτοιμο.
Ο Νουφ-Νουφ περπάτησε περήφανα γύρω του αρκετές φορές και τραγούδησε:

Έχω ένα καλό σπίτι
Ένα νέο σπίτι, ένα σπίτι που διαρκεί,
Δεν φοβάμαι τη βροχή και τη βροντή,
Βροχή και βροντή, βροχή και βροντή!

Πριν προλάβει να τελειώσει το τραγούδι, ο Nif-Nif έτρεξε έξω από πίσω από έναν θάμνο.
- Λοιπόν, το σπίτι σου είναι έτοιμο! - είπε ο Νιφ-Νιφ στον αδερφό του. - Είπα ότι εμείς
και θα το χειριστούμε μόνοι μας! Τώρα είμαστε ελεύθεροι και μπορούμε να κάνουμε ό,τι θέλουμε
παρακαλούμε!
- Ας πάμε στο Ναφ-Ναφ να δούμε τι σπίτι έφτιαξε για τον εαυτό του! - είπε
Noof-Noof. - Δεν τον έχουμε δει πολύ καιρό!
- Πάμε να δούμε! - Ο Νιφ-Νιφ συμφώνησε.
Και τα δύο αδέρφια, πολύ ευχαριστημένα που δεν χρειάζονταν τίποτα περισσότερο
φρόντισε, κρύφτηκε πίσω από τους θάμνους.
Το Naf-Naf είναι απασχολημένο με την κατασκευή εδώ και αρκετές μέρες. Εκπαιδεύτηκε
πέτρες, ανάμειξε πηλό και τώρα σιγά σιγά έχτισε ο ίδιος ένα αξιόπιστο, ανθεκτικό σπίτι, μέσα
που θα μπορούσε να προσφέρει καταφύγιο από τον άνεμο, τη βροχή και τον παγετό.
Έφτιαξε μια βαριά δρύινη πόρτα στο σπίτι με ένα μπουλόνι για να βγει ο λύκος
το γειτονικό δάσος δεν μπορούσε να τον φτάσει.
Ο Nif-Nif και ο Nuf-Nuf βρήκαν τον αδερφό τους στη δουλειά.
-Τι χτίζεις; - ο έκπληκτος Nif-Nif και
Noof-Noof. - Τι είναι αυτό, σπίτι για γουρούνι ή φρούριο;
- Το γουρουνόσπιτο πρέπει να είναι φρούριο! - Ο Ναφ-Ναφ τους απάντησε ήρεμα,
ενώ συνεχίζει να εργάζεται.
-Θα τσακωθείς με κάποιον; - Ο Νιφ-Νιφ γρύλισε χαρούμενα
και έκλεισε το μάτι στον Nuf-Nuf.
Και τα δύο αδέρφια διασκέδασαν τόσο πολύ που ακούγονταν μακριά τα τσιρίγματα και τα γρυλίσματα τους.
απέναντι από το γκαζόν.
Και ο Ναφ-Ναφ, σαν να μην είχε συμβεί τίποτα, συνέχισε να στρώνει τον πέτρινο τοίχο του
στο σπίτι, βουίζοντας ένα τραγούδι κάτω από την ανάσα μου:

Φυσικά, είμαι πιο έξυπνος από όλους
Πιο έξυπνος από όλους, πιο έξυπνος από όλους!
Φτιάχνω ένα σπίτι από πέτρες,
Από πέτρες, από πέτρες!
Κανένα ζώο στον κόσμο

Δεν θα σκάσει από αυτή την πόρτα
Μέσα από αυτήν την πόρτα, από αυτήν την πόρτα!

Για ποιο ζώο μιλάει; - ρώτησε ο Νιφ-Νιφ τον Νουφ-Νουφ.
- Για ποιο ζώο μιλάς; - ρώτησε ο Νουφ-Νουφ τον Ναφ-Ναφ.
- Για τον λύκο λέω! - απάντησε ο Ναφ-Ναφ και έβαλε άλλη μια πέτρα.
- Κοίτα πόσο φοβάται τον λύκο! - είπε ο Νιφ-Νιφ.
- Φοβάται ότι θα τον φάνε! - πρόσθεσε ο Nuf-Nuf.
Και τα αδέρφια έγιναν ακόμη πιο ευδιάθετα.
- Τι είδους λύκοι μπορεί να υπάρχουν εδώ; - είπε ο Νιφ-Νιφ.
- Δεν υπάρχουν λύκοι! Είναι απλά δειλός! - πρόσθεσε ο Nuf-Nuf.
Και άρχισαν και οι δύο να χορεύουν και να τραγουδούν:

Δεν φοβόμαστε τον γκρίζο λύκο,
Γκρίζος λύκος, γκρίζος λύκος!
Που πας, ηλίθιο λύκο,
Γέρος λύκος, τρομερός λύκος;

Ήθελαν να πειράξουν τον Ναφ-Ναφ, αλλά δεν γύρισε καν.
«Πάμε, Νουφ-Νουφ», είπε τότε ο Νιφ-Νιφ. - Δεν έχουμε τίποτα να κάνουμε εδώ!
Και δύο γενναία αδέρφια πήγαν περίπατο.
Στο δρόμο τραγούδησαν και χόρευαν, και όταν μπήκαν στο δάσος, έγιναν τόσο θορυβώδεις,
ότι ξύπνησαν έναν λύκο που κοιμόταν κάτω από ένα πεύκο.
- Τι είναι αυτός ο θόρυβος? - ο θυμωμένος και πεινασμένος λύκος γκρίνιαξε δυσαρεστημένος και κάλπασε προς το μέρος του
στο μέρος όπου τα τσιρίσματα και τα γρυλίσματα δύο μικρών, ηλίθιων
γουρουνάκια.
- Λοιπόν, τι είδους λύκοι μπορεί να υπάρχουν εδώ! - Ο Νιφ-Νιφ έλεγε εκείνη τη στιγμή,
που έβλεπε λύκους μόνο σε εικόνες.
- Αν τον πιάσουμε από τη μύτη, θα το μάθει! - πρόσθεσε ο Nuf-Nuf, ο οποίος
Ούτε έχω δει ποτέ ζωντανό λύκο.
«Θα σε γκρεμίσουμε, θα σε δέσουμε και θα σε κλωτσήσουμε έτσι, έτσι!» - καυχήθηκε
Ο Νιφ-Νιφ έδειξε πώς θα αντιμετωπίσουν τον λύκο.
Και τα αδέρφια πάλι χάρηκαν και τραγούδησαν:

Δεν φοβόμαστε τον γκρίζο λύκο,
Γκρίζος λύκος, γκρίζος λύκος!
Που πας, ηλίθιο λύκο,
Γέρος λύκος, τρομερός λύκος;

Και ξαφνικά είδαν έναν πραγματικό ζωντανό λύκο!
Στάθηκε πίσω από ένα μεγάλο δέντρο και φαινόταν τόσο τρομακτικό
κακά μάτια και τόσο οδοντωτό στόμα που ο Nif-Nif και ο Nuf-Nuf είναι στην πλάτη
Ένα ρίγος έτρεξε και οι λεπτές ουρές άρχισαν να τρέμουν.
Τα καημένα τα γουρουνάκια δεν μπορούσαν καν να κουνηθούν από φόβο.
Ο λύκος ετοιμάστηκε να πηδήξει, χτύπησε τα δόντια του, ανοιγόκλεισε το δεξί του μάτι, αλλά
Τα γουρουνάκια συνήλθαν ξαφνικά και, τσιρίζοντας σε όλο το δάσος, έφυγαν τρέχοντας.
Ποτέ πριν δεν χρειάστηκε να τρέξουν τόσο γρήγορα!
Γυαλίζοντας τα τακούνια τους και σηκώνοντας σύννεφα σκόνης, τα γουρουνάκια όρμησαν το καθένα στο δικό του
Σπίτι.
Ο Νιφ-Νιφ ήταν ο πρώτος που έφτασε στην αχυρένια καλύβα του και μετά βίας τα κατάφερε
χτυπήστε την πόρτα στο πρόσωπο του λύκου.
- Τώρα ξεκλείδωσε την πόρτα! - γρύλισε ο λύκος. - Διαφορετικά θα το σπάσω!
«Όχι», γρύλισε ο Νιφ-Νιφ, «Δεν θα το ξεκλειδώσω!»
Πίσω από την πόρτα ακουγόταν η ανάσα ενός τρομερού θηρίου.
- Τώρα ξεκλείδωσε την πόρτα! - γρύλισε ξανά ο λύκος. - Διαφορετικά θα φυσήξω έτσι,
ότι όλο σου το σπίτι θα γκρεμιστεί!
Αλλά ο Νιφ-Νιφ, από φόβο, δεν μπορούσε πια να απαντήσει.
Τότε ο λύκος άρχισε να φυσάει: "F-f-f-f-u-u-u!"
Καλαμάκια πετούσαν από την ταράτσα του σπιτιού, οι τοίχοι του σπιτιού έτρεμαν.
Ο λύκος πήρε άλλη μια βαθιά ανάσα και φύσηξε για δεύτερη φορά: «F-f-f-f-u-u-u!»
Όταν ο λύκος φύσηξε για τρίτη φορά, το σπίτι σκορπίστηκε προς όλες τις κατευθύνσεις, σαν
τον χτύπησε ένας τυφώνας.
Ο λύκος έσπασε τα δόντια του ακριβώς μπροστά από το ρύγχος του μικρού γουρουνιού. Αλλά
Ο Νιφ-Νιφ απέφυγε επιδέξια και άρχισε να τρέχει. Ένα λεπτό αργότερα ήταν ήδη στην πόρτα
Nuf-Nuf.
Τα αδέρφια μόλις πρόλαβαν να κλειδωθούν όταν άκουσαν τη φωνή ενός λύκου:
- Λοιπόν, τώρα θα σας φάω και τους δύο!
Ο Νιφ-Νιφ και ο Νουφ-Νουφ κοιτάχτηκαν φοβισμένοι. Αλλά ο λύκος είναι πολύ
Ήμουν κουρασμένος και γι' αυτό αποφάσισα να χρησιμοποιήσω ένα κόλπο.
- Αλλαξα γνώμη! - είπε τόσο δυνατά που όλοι στο σπίτι μπορούσαν να τον ακούσουν. - ΕΓΩ
Δεν θα φάω αυτά τα κοκαλιάρικα γουρουνάκια! Καλύτερα να πάω σπίτι!
- Ακουσες? - ρώτησε ο Νιφ-Νιφ τον Νουφ-Νουφ. - Είπε ότι δεν θα το έκανε
είμαστε εκεί! Είμαστε αδύνατοι!
- Αυτο ειναι πολυ καλο! - είπε ο Νουφ-Νουφ και αμέσως σταμάτησε να τρέμει.
Τα αδέρφια ένιωσαν χαρούμενα και τραγούδησαν σαν να μην είχε συμβεί τίποτα:

Δεν φοβόμαστε τον γκρίζο λύκο,
Γκρίζος λύκος, γκρίζος λύκος!
Που πας, ηλίθιο λύκο,
Γέρος λύκος, τρομερός λύκος;

Αλλά ο λύκος δεν σκέφτηκε καν να φύγει. Απλώς παραμέρισε και
κρύφτηκε. Το βρήκε πολύ αστείο. Δύσκολα μπορούσε να συγκρατηθεί
σκάσει στα γέλια. Πόσο έξυπνα ξεγέλασε τα δύο ανόητα γουρουνάκια!
Όταν τα γουρουνάκια ηρέμησαν τελείως, ο λύκος πήρε το δέρμα του προβάτου και με προσοχή
ανέβηκε στο σπίτι. oskazkax.ru - oskazkax.ru
Στην πόρτα σκεπάστηκε με το δέρμα και χτύπησε ήσυχα.
Ο Νιφ-Νιφ και ο Νουφ-Νουφ φοβήθηκαν πολύ όταν άκουσαν το χτύπημα.
- Ποιος είναι εκεί? - ρώτησαν και οι ουρές τους άρχισαν να τρέμουν ξανά.
- Είμαι εγώ-εγώ- το καημένο το προβατάκι! - τσίριξε με λεπτή, εξωγήινη φωνή
λύκος. - Άσε με να ξενυχτήσω, έχω ξεφύγει από το κοπάδι και είμαι πολύ κουρασμένος!
- Ασε με να μπω? - ρώτησε ο καλός ο Νιφ-Νιφ τον αδελφό του.
- Μπορείτε να αφήσετε τα πρόβατα να φύγουν! - Ο Νουφ-Νουφ συμφώνησε. - Το πρόβατο δεν είναι λύκος!
Όταν όμως τα γουρουνάκια άνοιξαν την πόρτα, είδαν όχι ένα πρόβατο, αλλά όλα αυτά
ή ένας οδοντωτός λύκος. Τα αδέρφια χτύπησαν την πόρτα και ακούμπησαν πάνω της με όλη τους τη δύναμη,
ώστε το φοβερό θηρίο να μην μπόρεσε να τους σπάσει.
Ο λύκος θύμωσε πολύ. Δεν μπορούσε να ξεπεράσει τα γουρουνάκια! Έπεσε
έβγαλε τα πρόβατα του και γρύλισε:
- Λοιπόν, περίμενε λίγο! Δεν θα μείνει τίποτα από αυτό το σπίτι τώρα!
Και άρχισε να φυσάει. Το σπίτι είναι λίγο λοξό. Τότε ο λύκος φύσηξε μια δεύτερη ανάσα
τρίτη και μετά τέταρτη φορά.
Φύλλα πετούσαν από τη στέγη, οι τοίχοι έτρεμαν, αλλά το σπίτι ήταν ακόμα όρθιο.
Και μόνο όταν ο λύκος φύσηξε για πέμπτη φορά, το σπίτι σείστηκε και διαλύθηκε.
Μόνο η πόρτα στάθηκε για αρκετή ώρα στη μέση των ερειπίων.
Τα γουρουνάκια άρχισαν να τρέχουν μακριά τρομαγμένα. Τα πόδια τους είχαν παραλύσει από τον φόβο,
κάθε τρίχα έτρεμε, οι μύτες ήταν στεγνές. Τα αδέρφια όρμησαν στο σπίτι του Ναφ-Ναφ.
Ο λύκος τους προσπέρασε με τεράστια άλματα. Μια φορά σχεδόν άρπαξε
Ο Nif-Nif από το πίσω πόδι, αλλά το τράβηξε πίσω στο χρόνο και ανέβασε το ρυθμό του.
Έσπρωξε και ο λύκος. Ήταν σίγουρος ότι αυτή τη φορά τα γουρουνάκια δεν θα προέρχονταν από αυτόν.
θα τρέξει μακριά.
Ήταν όμως και πάλι άτυχος.
Τα γουρουνάκια πέρασαν γρήγορα μπροστά από μια μεγάλη μηλιά χωρίς καν να την αγγίξουν. ΕΝΑ
Ο λύκος δεν πρόλαβε να γυρίσει και έπεσε πάνω σε μια μηλιά, η οποία τον έβρεξε με μήλα.
Ένα σκληρό μήλο τον χτύπησε ανάμεσα στα μάτια. Η μεγάλη βολή πήδηξε πάνω στον λύκο
στο μέτωπο.
Και ο Nif-Nif και ο Nuf-Nuf, ούτε ζωντανοί ούτε νεκροί, έτρεξαν στο σπίτι εκείνη την ώρα
Ναφ-Νάφα.
Ο αδερφός τους άφησε γρήγορα να μπουν στο σπίτι. Τα καημένα τα γουρουνάκια ήταν τόσο φοβισμένα που
δεν μπορούσαν να πουν τίποτα. Όρμησαν σιωπηλά κάτω από το κρεβάτι και κρύφτηκαν εκεί.
Ο Ναφ-Ναφ μάντεψε αμέσως ότι ένας λύκος τους κυνηγούσε. Όμως δεν είχε να φοβηθεί τίποτα
στο πέτρινο σπίτι του. Έκλεισε γρήγορα την πόρτα και κάθισε
ένα σκαμνί και τραγούδησε δυνατά:

Κανένα ζώο στον κόσμο
Ένα πονηρό θηρίο, ένα τρομερό θηρίο,
Δεν θα ανοίξει αυτή την πόρτα
Αυτή η πόρτα, αυτή η πόρτα!

Αλλά ακριβώς τότε ακούστηκε ένα χτύπημα στην πόρτα.
-Ποιος χτυπάει; - ρώτησε ο Ναφ-Ναφ με ήρεμη φωνή.
- Άνοιξε χωρίς να μιλάς! - ήχησε η τραχιά φωνή του λύκου.
- Όπως και να είναι! Δεν θα το σκεφτώ καν! - απάντησε ο Ναφ-Ναφ με σταθερή φωνή.
- Α, καλά! Λοιπόν, υπομονή! Τώρα θα τα φάω και τα τρία!
- Δοκιμάστε! - απάντησε ο Ναφ-Ναφ πίσω από την πόρτα, χωρίς καν να σηκωθεί από τα δικά του
κόπρανα.
Ήξερε ότι αυτός και τα αδέρφια του δεν είχαν τίποτα να φοβηθούν στο δυνατό πέτρινο σπίτι.
Τότε ο λύκος ρούφηξε περισσότερο αέρα και φύσηξε όσο πιο δυνατά μπορούσε!
Μα όσο κι αν φύσηξε, ούτε την πιο μικρή πέτρα
μετακόμισε από τη θέση του.
Ο λύκος έγινε μπλε από την προσπάθεια.
Το σπίτι στεκόταν σαν φρούριο. Τότε ο λύκος άρχισε να κουνάει την πόρτα. Αλλά ούτε η πόρτα είναι
ενέδωσε.
Από θυμό ο λύκος άρχισε να ξύνει τους τοίχους του σπιτιού με τα νύχια του και να ροκανίζει πέτρες, από
τα οποία διπλώθηκαν, αλλά έσπασε μόνο τα νύχια του και χάλασε τα δόντια του.
Ο πεινασμένος και θυμωμένος λύκος δεν είχε άλλη επιλογή από το να πάει σπίτι του.
Αλλά μετά σήκωσε το κεφάλι του και ξαφνικά παρατήρησε έναν μεγάλο, φαρδύ σωλήνα επάνω
στέγη.
- Ναι! Μέσα από αυτόν τον σωλήνα θα μπω στο σπίτι! - ο λύκος χάρηκε.
Ανέβηκε προσεκτικά στη στέγη και άκουσε. Το σπίτι ήταν ήσυχο.
«Θα φάω ακόμα λίγο φρέσκο ​​γουρούνι σήμερα!» - σκέφτηκε ο λύκος και,
Έγλειψε τα χείλη του και σκαρφάλωσε στον σωλήνα.
Αλλά μόλις άρχισε να κατεβαίνει τον σωλήνα, τα γουρουνάκια άκουσαν ένα θρόισμα. ΕΝΑ
όταν άρχισε να πέφτει αιθάλη στο καπάκι του λέβητα, το έξυπνο Naf-Naf μάντεψε αμέσως
τι συμβαίνει.
Γρήγορα όρμησε στο καζάνι, στο οποίο έβραζε νερό στη φωτιά, και έσκισε
κάλυψε το.
- Καλως ΗΡΘΑΤΕ! - είπε ο Ναφ-Ναφ και έκλεισε το μάτι στα αδέρφια του.
Ο Νιφ-Νιφ και ο Νουφ-Νουφ είχαν ήδη ηρεμήσει τελείως και, χαμογελώντας χαρούμενοι,
κοίταξε τον έξυπνο και γενναίο αδερφό τους.
Τα γουρουνάκια δεν χρειάστηκε να περιμένουν πολύ. Μαύρος σαν λύκος καπνοδοχοκαθαριστής
πιτσιλίζεται κατευθείαν σε βραστό νερό.
Ποτέ δεν είχε πονέσει τόσο πολύ!
Τα μάτια του βγήκαν έξω από το κεφάλι του και όλη του η γούνα σηκώθηκε.
Με ένα άγριο βρυχηθμό, ο ζεματισμένος λύκος πέταξε στην καμινάδα πίσω στη στέγη,
το κατέβασε στο έδαφος, έκανε τούμπες πάνω από το κεφάλι του τέσσερις φορές, καβάλησε
στην ουρά του πέρασε την κλειδωμένη πόρτα και όρμησε στο δάσος.
Και τρία αδέρφια, τρία γουρουνάκια, τον πρόσεχαν και χάρηκαν,
που τόσο έξυπνα έδωσαν μάθημα στον κακό ληστή.
Και μετά τραγούδησαν το χαρούμενο τραγούδι τους:

Τουλάχιστον θα γυρίσεις τον μισό κόσμο,
Θα τριγυρνάς, θα τριγυρνάς,
Δεν θα βρείτε καλύτερο σπίτι
Δεν θα το βρεις, δεν θα το βρεις!

Κανένα ζώο στον κόσμο
Ένα πονηρό θηρίο, ένα τρομερό θηρίο,
Δεν θα ανοίξει αυτή την πόρτα
Αυτή η πόρτα, αυτή η πόρτα!

Ποτέ λύκος από το δάσος
Ποτέ των ποτών
Δεν θα επιστρέψει σε εμάς εδώ,
Σε εμάς εδώ, σε εμάς εδώ!

Από τότε τα αδέρφια άρχισαν να ζουν μαζί, κάτω από μια στέγη.
Αυτό είναι το μόνο που γνωρίζουμε για τα τρία γουρουνάκια - Nif-Nifa, Nuf-Nufa
και Ναφ-Ναφ.