Αποφοίτησε το 1977 γυμνάσιοΝο 12 Ασγκαμπάτ. Την ίδια χρονιά, εισήλθε στη Νομική Σχολή του Κρατικού Πανεπιστημίου του Τουρκμενιστάν. A. M. Gorky. Σε σχέση με τη μεταφορά του συζύγου της (εργάτη της Komsomol) στη Μόσχα, μεταφέρθηκε στη Νομική Σχολή του Κρατικού Πανεπιστημίου της Μόσχας.
Αποφοίτησε από τη Μόσχα κρατικό πανεπιστήμιοτους. M.V. Lomonosov το 1982 και μεταπτυχιακό στο Ινστιτούτο Κράτους και Δικαίου της Ακαδημίας Επιστημών της ΕΣΣΔ το 1986. Υποψήφιος Νομικών Επιστημών.
- Το 1986-1990 - κατώτερος ερευνητής, ανώτερος ερευνητής, επικεφαλής του πολιτικού και νομικού τμήματος του Ερευνητικού Κέντρου στο Ινστιτούτο Νεολαίας της Κεντρικής Επιτροπής της Komsomol και της Κρατικής Επιτροπής Εργασίας της ΕΣΣΔ. Ένας από τους ηγέτες της ομάδας προγραμματιστών του νόμου της ΕΣΣΔ «Για την Πολιτική για τη Νεολαία».
- Το 1990-1991 - επικεφαλής ειδικός, σύμβουλος του δημοτικού συμβουλίου των λαϊκών βουλευτών της Μόσχας.
- Το 1991-1992 - προϊστάμενος του Τμήματος Κοινωνικοπολιτικής Ανάλυσης και Πρόβλεψης, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Υπηρεσίας Κρατικών Συμβούλων Ρωσική Ομοσπονδίασε πολιτικά ζητήματα.
- Το 1992-1993 - σύμβουλος της διοίκησης του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
- Το 1993-1995 - Σύμβουλος του Αναπληρωτή Προέδρου της Κυβέρνησης της Ρωσικής Ομοσπονδίας S. M. Shakhrai.
- Το 1995-1997 - εκτελεστικός γραμματέας, αντιπρόεδρος πρακτορείο ειδήσεων Interfax.
- Το 1997 - Σύμβουλος του Πρώτου Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης της Ρωσικής Ομοσπονδίας - Υπουργός Καυσίμων και Ενέργειας της Ρωσικής Ομοσπονδίας B. E. Nemtsov
- Το 1997 - Βοηθός του Επικεφαλής της Διοίκησης του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
- Από τον Οκτώβριο του 1997 έως τον Μάιο του 1998 - ανώτερος βοηθός του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
- Το 1998 - επικεφαλής της γραμματείας του προέδρου της κυβέρνησης της Ρωσικής Ομοσπονδίας Σεργκέι Κιριένκο
- Από τον Μάιο του 1998 έως τον Μάρτιο του 2004 - Αναπληρωτής Επικεφαλής της Διοίκησης του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
- Από τον Μάρτιο του 2004 έως τις 13 Ιανουαρίου 2012 - Βοηθός του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
- Από τον Αύγουστο του 2004, ταυτόχρονα - Γραμματέας του Συμβουλίου υπό τον Πρόεδρο της Ρωσικής Ομοσπονδίας για την Επιστήμη, την Τεχνολογία και την Εκπαίδευση. Από τον Νοέμβριο του 2004, ταυτόχρονα - Ειδικός Αντιπρόσωπος του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας σε θέματα ανθρωπιστικής συνεργασίας με κράτη μέλη της Κοινοπολιτείας Ανεξάρτητων Κρατών.
- Από τον Ιανουάριο του 2012, είναι επικεφαλής του μηχανισμού της Κρατικής Δούμας.
Επικεφαλής ομιλητής του Προέδρου της Ρωσίας. Γράφει προεδρικά μηνύματα στην Ομοσπονδιακή Συνέλευση και άλλες δημόσιες ομιλίες του Ντμίτρι Μεντβέντεφ, προηγουμένως Βλαντιμίρ Πούτιν, Μπόρις Γέλτσιν.
Ποινική υπόθεση
Τη νύχτα της 23ης προς την 24η Νοεμβρίου 2011, κοντά στο σπίτι Νο. 41 στην οδό Varshavsky, το υπηρεσιακό αυτοκίνητο BMW 750 του Dzhokhan Pollyeva ενεπλάκη σε ατύχημα, το οποίο είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο του οδηγού του Lada model 14, του φοιτητή Albert Salchak. Ο Τύπος έχει εκφράσει εκδοχές ότι η Προεδρική Διοίκηση πραγματοποίησε μαζική δημοσίευση άρθρων στα ΜΜΕ μέσα μαζικής ενημέρωσηςσχεδιάστηκε για να δείξει την αθωότητα της Pollyeva στο περιστατικό. Ανακοινώθηκε πιθανή ποινική υπόθεση.
Βραβεία
- Τάγμα Τιμής (16 Απριλίου 2001) - για πολλά χρόνια ευσυνείδητης δημόσιας υπηρεσίας
- Ευγνωμοσύνη του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας (8 Ιουλίου 2003) - για την ενεργό συμμετοχή στην προετοιμασία της Ομιλίας του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας στην Ομοσπονδιακή Συνέλευση για το 2003
- Ευγνωμοσύνη του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας (12 Ιουνίου 2004) - για την ενεργό συμμετοχή στην προετοιμασία της Ομιλίας του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας στην Ομοσπονδιακή Συνέλευση για το 2004
- Πιστοποιητικό Τιμής από τον Πρόεδρο της Ρωσικής Ομοσπονδίας (12 Δεκεμβρίου 2008) - για ενεργό συμμετοχή στην προετοιμασία του σχεδίου Συντάγματος της Ρωσικής Ομοσπονδίας και μεγάλη συμβολή στην ανάπτυξη των δημοκρατικών θεμελίων της Ρωσικής Ομοσπονδίας
- Ευγνωμοσύνη του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας (18 Ιανουαρίου 2010) - για την ενεργό συμμετοχή στην προετοιμασία του μηνύματος του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας προς την Ομοσπονδιακή Συνέλευση της Ρωσικής Ομοσπονδίας
- Τάγμα Αξίας για την Πατρίδα, βαθμός III (15 Απριλίου 2010) - για μεγάλες υπηρεσίες προς το κράτος και πολλά χρόνια γόνιμης εργασίας για την υποστήριξη των δραστηριοτήτων του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας
- Επίτιμος Διοικητής του Διοικητηρίου της Μόσχας των κρασιών του Μπορντό.
(πρώην ανταποκριτής του Κρεμλίνου για την εφημερίδα Kommersant) στα απομνημονεύματά του για το Κρεμλίνο («Σημειώσεις ενός ανασκαφέα του Κρεμλίνου»). Στο στόμα της τριαντάχρονης Tregubova, η Dzhokhan Pollyeva έμοιαζε με μια αναζωογονητική ηλικιωμένη γυναίκα που σημειώνει συνεχώς το μήκος των φούστες των νεαρών κοριτσιών που περιφέρονται στους διαδρόμους της προεδρικής διοίκησης. Η Τρεγκούμποβα σημείωσε την ανειλικρίνεια της Pollyeva, την πονηριά της και άλλα όχι πολύ ευχάριστα χαρακτηριστικά της κυρίας του παλατιού. Υπάρχουν επίσης φήμες για τις καρδιακές υποθέσεις του ομιλητή. Διάφοροι «στρατηγοί» ονομάστηκαν μεταξύ των αγαπημένων της.
Αλλά το πρώτο λεπτομερές πορτρέτο αυτής της κυρίας δημιουργήθηκε από έναν δημοσιογράφο από την εβδομαδιαία Sobesednik:
Πρωτότυπο αυτού του υλικού
© «Συνομιλητής», 05/04/2006, σας γράφω...
Ποιος γράφει ομιλίες για τον Πρόεδρο Πούτιν
Η Pollyeva εργάστηκε σκληρά ως βοηθός των Sergei Stankevich, Sergei Shakhrai, Boris Nemtsov και Sergei Kiriyenko
Αχμίροβα Ρίμμα
Κυρία Μη Δημοσιότητα
Ένας διάσημος Αμερικανός πολιτικός επιστήμονας είπε: «Αυτός που γράφει ομιλίες στους προέδρους κυβερνά στην πραγματικότητα το κράτος». Jahan Pollyeva
- ένα από τα πιο κλειστά πρόσωπα σε μια από τις πιο κλειστές δομές - την προεδρική διοίκηση.
«Η εγγύτητα των λογογράφων είναι κατανοητή», μου είπε ένας από τους εκπροσώπους αυτής της φυλής της εποχής Γέλτσιν, ο οποίος ζήτησε να μην χρησιμοποιηθεί το επώνυμό του και ακόμη, αν είναι δυνατόν, να αλλάξει το ύφος της ομιλίας του. – Πρόκειται για επαγγελματική «παράνοια». Δεν υπήρξαν περισσότεροι από είκοσι προεδρικοί συντάκτες ομιλίας στη Ρωσία σε όλη την ιστορία. Αυτός είναι ένας πολύ στενός κύκλος ανθρώπων που όλοι γνωρίζονται καλά.
Δεν βλέπουμε πώς λειτουργούν οι αρθρώσεις - καλύπτονται με δέρμα. Με τον ίδιο τρόπο, όταν μιλάει ο πρόεδρος, δεν χρειάζεται να ξέρετε τι σκέφτηκε μόνος του και τι γράφτηκε για αυτόν σε ένα κομμάτι χαρτί. Και πόσες φορές έχει κάνει πρόβα ειλικρίνειας στη φωνή του και ατσάλι στο βλέμμα. Η προετοιμασία μιας προεδρικής ομιλίας είναι μια οικεία διαδικασία. Η ομάδα συγγραφής λόγου είναι ένα σημαντικό όργανο του προέδρου. Θεωρήστε αυτή τη γλώσσα του αρχηγού του κράτους. Το μυστήριο γύρω από τις δραστηριότητες ομιλίας των προέδρων δεν είναι μόνο ρωσικό χαρακτηριστικό. Πρόσφατα, ένας ομιλητής απολύθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες, του οποίου η γυναίκα δεν μπόρεσε να αντισταθεί να καυχηθεί στους δημοσιογράφους για το πόσο έξυπνος ήταν ο σύζυγός της: σκέφτηκε μια έκφραση που ανέτρεψε τα πάντα.σύγχρονη ιστορία
- «άξονας του κακού». Ο εκτεθειμένος λογογράφος δεν απόλαυσε τη φήμη για πολύ - απολύθηκε κυριολεκτικά την επόμενη μέρα.
"Αυτοί που γράφουν ομιλία στους προέδρους ονομάζονται" Negro", λέει ο Andrei Storh, ο οποίος ο ίδιος όργωσε για αρκετά χρόνια στη φυτεία ηχείων και τώρα εργάζεται ως επίσημος εκπρόσωπος της εταιρείας Viktor Vekselberg Renova. – Πρόκειται για μια ομάδα ανθρώπων που εργάζονται για ένα συγκεκριμένο άτομο. Επιπλέον, όταν προετοιμάζεται η ομιλία του προέδρου, οι ομιλητές του είναι υποχρεωμένοι να λαμβάνουν υπόψη τον χαρακτήρα, τα χαρακτηριστικά και τους τρόπους του «πελάτη». Κατά μία έννοια, ταυτίζονται ακόμη και με αυτούς για τους οποίους γράφουν. Δούλεψα με τον Γέλτσιν και όταν έφυγε, έφυγα κι εγώ, γιατί ο Πούτιν είναι εντελώς διαφορετικός τύπος ανθρώπου.
Καταιγίδα Προέδρων
Η Jahan Pollyeva δεν χρειάζεται να κάνει τα πάντα για να τραβήξει την προσοχή.
Μια λαμπερή ανατολίτικη εμφάνιση, ένα πυκνό σύννεφο αρωμάτων που τη συνοδεύει, θεαματικές φούστες και στενές μπλούζες - ξεχωρίζει ήδη ανάμεσα στα γκρίζα γραφειοκρατικά σακάκια.
Φαίνεται ότι πήγε στους διαδρόμους της προεδρικής διοίκησης για μισή ώρα - για δουλειές.
Στην πραγματικότητα, η Pollyeva είναι ένας δεινόσαυρος μεταξύ των αξιωματούχων. Δεν ζουν τόσο πολύ στην προεδρική διοίκηση. Ο Jahan Rejepovna είναι εδώ από το 1997. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η χώρα, ο πρόεδρος και τέσσερις επικεφαλής της διοίκησης άλλαξαν (Βαλεντίν Γιουμάσεφ, Νικολάι Μπορντιούζα, Αλεξάντερ Βολόσιν, Σεργκέι Σομπιάνιν). Άνδρες με βάρος αρσιβαριστή πέταξαν έξω από την προεδρική διοίκηση με ευκολία μπαλονιού. Αλλά ο εύθραυστος Dzhakhan Pollyeva παραμένει και γράφει συνεχώς ομιλίες στον πρόεδρο -ή μάλλον στους προέδρους- για σχεδόν 10 χρόνια. Ακόμη και το γεγονός ότι ο Γιέλτσιν, σε ένα από τα βιβλία του, την αποκαλούσε μέλος της «οικογένειάς» του δεν την εμπόδισε.
Η εργασία με τις λέξεις είναι, θα έλεγε κανείς, οικογενειακή υπόθεση για την Pollyeva. Η γιαγιά της ήταν δικαστής άρειος πάγοςΤουρκμενιστάν. Ο παππούς του Τζαχάν και οι δύο γονείς του δίδαξαν στο Πανεπιστήμιο της Ασγκαμπάτ. Η μητέρα μου δίδασκε αγγλικά, ο πατέρας μου την ιστορία της ξένης λογοτεχνίας, ο παππούς μου δίδασκε πολιτική οικονομία.
Στο σχολείο Νο. 12 του Ασγκαμπάτ, ακόμη και μετά από 20 χρόνια, η πτυχιούχος Pollyeva θυμάται καλά, όπως και όλοι οι μαθητές που έγιναν επιτυχημένοι άνθρωποι.
«Έχει τρία Β στο πιστοποιητικό της, τα υπόλοιπα είναι Α». Δεν έφτασε στο μετάλλιο, αλλά της δόθηκε επάξια πιστοποιητικό τιμής», είπε στον Interlocutor η Maya Khanova, διευθύντρια του σχολείου Νο. 12.
«Εκτός από την Τζαχάν, μαζί μας σπούδασαν και τα αδέρφια της», θυμάται η δασκάλα φυσικής Νόνα Κινγκ. «Και οι τρεις τα πήγαν καλά και συμμετείχαν σε όλες τις σχολικές δραστηριότητες. Ο αδερφός πέθανε αργότερα - σκοτώθηκε από χούλιγκαν όταν ήταν σε υπηρεσία σε απόσπασμα επαγρύπνησης. Η Τζαχάν, φυσικά, ήταν πολύ ανήσυχη, ίσως και γι' αυτό εν μέρει αποφάσισε να πάει στη νομική... Ολοκλήρωσε τις σπουδές της στη Μόσχα, στο Κρατικό Πανεπιστήμιο της Μόσχας. Αργότερα, νομίζω, επέστρεψε στο Ασγκαμπάτ, αλλά δεν μπορούσε να μείνει εκεί και πήγε ξανά στη Μόσχα. Η μικρότερη αδερφή της Abadan εργάστηκε στη ρωσική πρεσβεία στο Τουρκμενιστάν και στη συνέχεια μετακόμισε στη Μόσχα. (Αυτή τη στιγμή, ο Abadan Pollyeva εργάζεται ως Αναπληρωτής Πρόεδρος της Εκτελεστικής Επιτροπής του Συμβουλίου Ηλεκτρικής Ενέργειας της ΚΑΚ, το οποίο ενώνει όλους τους "Chubais" της Κοινοπολιτείας. Παρεμπιπτόντως, ο μόνος γιος του Dzhakhan Pollyeva, Azat Karryev, έχοντας σπουδάσει στο εξωτερικό με υποτροφία του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας, «κουνάει» και το τμήμα σχέσεων με τα ΜΜΕ της RAO UES. - συγγραφέας)
«Ενώ ακόμη ήμουν αναπληρωτής πρωθυπουργός, σε κάποια επίσημη εκδήλωση αστειεύτηκα ότι ο Dzhakhan Pollyeva είναι ο μελλοντικός πρόεδρος του Τουρκμενιστάν», θυμάται ο Boris Nemtsov. - Μετά από αυτό λοιπόν έγινε αμέσως ανεπιθύμητο άτομο στην πατρίδα της. Μπορείτε να φανταστείτε τι είδους γυναίκα πρέπει να είστε για να φοβούνται οι πρόεδροι;
Σύντομα οι Τουρκμένιοι απάντησαν το αστείο: σε μια άλλη επίσημη εκδήλωση, ο Τουρκμενμπάσι είπε κάτι σαν: «Ναι, ξέρουμε τι συμβαίνει με σένα, ο άνθρωπός μας δουλεύει για σένα» και κοίταξε εκφραστικά τον Jahan Pollyeva. Λένε ότι στον αφοσιωμένο apparatchik δεν άρεσαν πολύ τέτοιες υποδείξεις.
Komsomolskaya Pravda
Ο Τζαχάν αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή - μια σφυρηλάτηση πολιτικού προσωπικού από τον Λένιν μέχρι τον Πούτιν.
Είναι αλήθεια ότι σπούδασε όχι στην Αγία Πετρούπολη, αλλά στη Μόσχα, αλλά ο Θεός δεν έβλαψε ούτε τους συμμαθητές της - τον ολιγάρχη Alexander Mamut και τον Mikhail Vanin (πρώην επικεφαλής τελωνειακού αξιωματικού της χώρας και τώρα ο Ρώσος πρέσβης στη Σλοβενία).
«Ο Dzhakhan δεν ξεχώριζε για τίποτα υπερβολικό στην πορεία μας», θυμάται ο πρώην συμμαθητής της Pollyeva, Nikolai Gagarin, διευθύνων σύμβουλος της δικηγορικής εταιρείας «Reznik, Gagarin, Abushakhmin and Partners». «Ήταν σοβαρή και πολύ συγκεντρωμένη. Αν υπήρχε θόρυβος κατά τη διάρκεια της διάλεξης, μπορούσε να γυρίσει και να γνέφει. Δεν ήταν μέλος της ομάδας της χρυσής νεολαίας της Μόσχας, που περιλάμβανε, για παράδειγμα, τον Mamut και τον Vanin. Λόγω της σοβαρότητάς της, φαινόταν ακόμη και κάπως μεγαλύτερη. Φαίνεται ότι εκείνη την εποχή ήταν ήδη παντρεμένη και οι φοιτητικές διασκεδάσεις δεν την ενδιέφεραν πραγματικά. Τη συνάντησα πρόσφατα για πρώτη φορά μετά την αποφοίτησή της από το πανεπιστήμιο. Καταλήξαμε κατά λάθος μαζί σε ένα από τα ιαπωνικά εστιατόρια στη Μόσχα. Με αναγνώρισε, είπε ένα γεια, ο Τζαχάν είπε: «Γιατί δεν δείχνεις τον εαυτό σου;» Απάντησα: "Ναι, δεν φαίνεται να έχω ερωτήσεις για το τμήμα σας" και χωρίσαμε...
Οι γνωστοί της Pollyeva λένε ότι η μετακόμισή της στη Μόσχα διευκολύνθηκε από τη μεταφορά του συζύγου της, ο οποίος ήταν ηγέτης της Komsomol και εργαζόταν στην αστυνομία - σχεδόν συμμετείχε στην έρευνα της πιο διαβόητης σοβιετικής υπόθεσης βαμβακιού. Φαίνεται ότι γι' αυτό μεταφέρθηκε στην πρωτεύουσα και έφερε μαζί του τη νεαρή γυναίκα του. Πολλά χρόνια αργότερα χώρισαν και τώρα ο Dzhakhan Pollyeva έχει κάθε δικαίωμα να βρίσκεται στην κορυφή της λίστας με τις επιλέξιμες νύφες.
Μετά το πανεπιστήμιο, η Pollyeva ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές της σπουδές στο Ινστιτούτο Κράτους και Δικαίου. Έχει πτυχίο υποψηφίου, σπάνιο για αξιωματούχους, όχι αγορασμένο, αλλά κερδισμένο.
Στη συνέχεια, η Pollyeva ακολούθησε τη γραμμή Komsomol - έγινε κατώτερη, στη συνέχεια ανώτερη ερευνήτρια και επικεφαλής του πολιτικού και νομικού τμήματος του ερευνητικού ινστιτούτου στο Ινστιτούτο Νεότητας. Είναι δύσκολο για έναν σύγχρονο άνθρωπο να φανταστεί τι θα μπορούσε να κάνει κανείς σε ένα ίδρυμα με τέτοιο όνομα, αλλά η Pollyeva εργάστηκε ειλικρινά εκεί για τέσσερα χρόνια. Μετά το αντικείμενο επιστημονική έρευνα Jahan Pollyeva - το Komsomol ακυρώθηκε, αλλά η εκπαίδευση και ο ενθουσιασμός του μέλους της Komsomol και της ομορφιάς παρέμειναν.
«Η ιδιοφυΐα της Dzhakhan Pollyeva ήταν ότι ήταν η πρώτη στη χώρα που μίλησε για τα δικαιώματα των νέων», θυμάται ο οικονομολόγος Mikhail Delyagin, ο οποίος διασταυρώθηκε μαζί της στην κυβέρνηση. «Τα ανθρώπινα δικαιώματα είχαν απαγορευτεί τότε και θεωρούνταν πλήρης διαφωνία, αλλά μπόρεσε να βρει μια διατύπωση που δεν ήταν στασιαστική και ταυτόχρονα φρέσκια.
Περπατώντας στη λεπτή γραμμή μεταξύ του δυνατού και αυτού που δεν είναι δυνατό - σε αυτό ο Jahan Pollyeva εξακολουθεί να είναι ένας αξεπέραστος πρωταθλητής σήμερα. Για τους νέους που έλαβαν την άδεια τους, η Pollyeva έλαβε ένα βραβείο. αρκετά κύρους στη σοβιετική εποχή - ο Λένιν Κομσομόλ, ως ενεργός συμμετέχων στην ανάπτυξη του νόμου «Σχετικά με τις γενικές αρχές της πολιτικής για τη νεολαία στην ΕΣΣΔ».
Μετά από αυτό, η Pollyeva πήγε στις σκιές και δεν συμμετείχε στη δημόσια πολιτική. Είχε όμως μεγάλη ζήτηση ως σύμβουλος. Από το 1991 έως το 1998, ο μελλοντικός συγγραφέας του Κρεμλίνου εργάστηκε σκληρά ως βοηθός των Sergei Stankevich, Sergei Shakhrai, Boris Nemtsov και Sergei Kiriyenko.
«Θυμάμαι», λέει ο Μπόρις Νεμτσόφ, «ότι ο Τζαχάν και εγώ ασχοληθήκαμε με ποικίλα θέματα, έμπαινε εύκολα σε όλα. Κατάρτισαν ακόμη και το δικό τους σχέδιο για να λύσουν το πρόβλημα των Κουρίλων Νήσων. Αλήθεια, αυτό το σχέδιο δεν πήγε πουθενά αργότερα... Και όταν δήλωσαν χρεοκοπία, ήρθα στον Κιριγιένκο και είπα: «Γράψε την επιστολή παραίτησής σου, τι άλλο σου μένει;» Το αμφέβαλλε και του έδωσα το τελευταίο επιχείρημα: «Λοιπόν, δεν με πιστεύεις, ρώτησε τον Τζαχάν, δεν θα συμβουλεύσει τίποτα ανόητο». Τότε ο Κιριγιένκο κλήθηκε στην πραγματικότητα από τον Τζαχάν. Έπρεπε να την είχες δει εκείνη τη στιγμή: στο μυαλό της κατάλαβε ότι έπρεπε πραγματικά να παραιτηθεί, αλλά δεν μπορούσε να το πει απευθείας στο αφεντικό της. Αυτό είναι το μόνο που είναι - μια έξυπνη, κατανοητή, αλλά πολύ πειθαρχημένη συσκευή.
Μετά την χρεοκοπία, ο Κιριγιένκο παραιτήθηκε και ο επικεφαλής της γραμματείας του, Τζαχάν, προήχθη στην προεδρική διοίκηση.
Η Pollyeva άλλαξε τη γραφειοκρατική της υπηρεσία μόνο μία φορά, όταν πήγε να εργαστεί στο πρακτορείο Interfax για 2 χρόνια.
- Ο Jahan εισήγαγε έναν κανόνα μαζί μας - η ομιλία στο ταμπλό δεν πρέπει να είναι μεγαλύτερη από 7 λεπτά. Και στο τέλος πρέπει να περιέχει πρόταση επίλυσης του προβλήματος. Όλοι έπρεπε να προσαρμοστούμε σε αυτόν τον κανόνα», θυμάται ο πρώτος αναπληρωτής γενικός διευθυντής της Interfax Vyacheslav Terekhov.
Σύντομα ο Jahan Pollyeva άρχισε να συνδυάζει με επιτυχία τη γραφειοκρατική υπηρεσία με τη δημοσιογραφία. Τώρα γράφει μόνο για έναν αναγνώστη. Και όλοι γνωρίζουν το επίθετό του.
Ομιλητής
Από τις ομιλίες του Γέλτσιν, θυμούνται τώρα μόνο το «στρίξιμο» και το «πανίμαε-ε-φάτε». Ο Πούτιν έδωσε περισσότερα στην πολιτική λαογραφία. Ο VVP «τον μούσκεψε στην τουαλέτα», τον προέτρεψε να «μην μασήσει μύξα», του έδωσε «αυτιά από νεκρό γάιδαρο», παραλίγο να ευνουχίσει έναν ξένο δημοσιογράφο...
«Αυτές δεν είναι προετοιμασίες ομιλητών, μάλλον αυτή είναι η ομιλία του ίδιου του προέδρου», μου είπε ο Alexander Ilyin, πρώην ομιλητής του Πούτιν, τώρα ειδικός στο Κέντρο Δημοσίων Τεχνολογιών. – Αυτό δεν είναι το στυλ της Pollyeva. Μόνο από αυτήν άκουσα τη λέξη "κατάρα" και, κατά τη γνώμη μου, δεν μιλάει τέτοιο λεξιλόγιο.
«Ο Τζάχαν ήταν μεταξύ εκείνων που δημιούργησαν την προεδρική διοίκηση από την αρχή», λέει ο Βιάτσεσλαβ Τερέχοφ.
Τώρα το AP είναι η δομή με τη μεγαλύτερη επιρροή στη χώρα. Οι βουλευτές και οι υπουργοί είναι παιδιά σε σύγκριση με τα στελέχη της διοίκησης.
Με την άφιξη της Pollyeva στο εργαστήριο ομιλίας, όλοι οι παλιοί συγγραφείς του Yeltsin έφυγαν.
«Άλλος πρόεδρος, μια άλλη φορά», μου εξήγησε διστακτικά η επικεφαλής ομιλητής του Γέλτσιν, Λιουντμίλα Πικόγια, η οποία τώρα εργάζεται ως επικεφαλής του τμήματος δημοσίων σχέσεων της εταιρείας East Line.
Ο Γέλτσιν είχε τέσσερις ομιλητές που πήγαν σε μια από τις ντάκες του Στάλιν για να γράψουν ομιλίες για τον BN. Η Pollyeva έβαλε τέλος σε αυτόν τον μποέμ. Οι ομιλητές του Πούτιν έχουν αυστηρή ιεραρχία και τάξεις, όπως στον στρατό - κατώτερος βοηθός, ανώτερος βοηθός. Μια ολόκληρη μονάδα δημιουργήθηκε μέσα στη διοίκηση - η referentura, που «παράγει λόγια» για τον πρόεδρο. Στην αρχή, 11 άτομα εργάζονταν σε αυτό το «εργοστάσιο». Τώρα, λένε, σχεδόν 30-40 λογοτεχνικοί μεροκάματο εργάζονται εκεί. Για κάθε περίσταση, κάνουν διάφορες εκδοχές ομιλιών για τον Πούτιν.
– Προηγουμένως, ήταν σαφές πώς οι άνθρωποι έγιναν συντάκτες ομιλίας - μέσω της προσωπικής γνωριμίας με τη Valya Yumashev ή την Tanya Dyachenko. «Δεν έχουμε ιδέα πώς είναι τώρα», σηκώνουν τους ώμους οι λογογράφοι της εποχής του Γέλτσιν.
Για να βοηθήσει το τμήμα αναφοράς, έχει δημιουργηθεί ένα τμήμα εμπειρογνωμόνων στη διοίκηση. Η οργάνωση δεν είναι επίσης η πιο ανοιχτή. Οι ειδικοί πετούν σκέψεις και διατριβές, οι αναφορικοί τις ντύνουν το απαιτούμενο έντυπο.
Στις συνεντεύξεις της, η Jahan Pollyeva δεν ξεχνά ποτέ να πει:
Λόγω της απόλυτης μυστικότητας μιας τέτοιας μονάδας όπως η «προεδρική ρεφερεντούρα», μπορούμε να κρίνουμε τους γραφείς ομιλίας του προέδρου ως αρχαίους ανθρώπους - μόνο από τις γραπτές πηγές που έχουν φτάσει σε εμάς.
Η Dzhakhan Pollyeva μετέφερε την αντιπάθειά της για μεγάλες, μακροσκελείς ομιλίες από το Interfax στο Κρεμλίνο - το ετήσιο μήνυμα του προέδρου προς την Ομοσπονδιακή Συνέλευση έχει μειωθεί σε όγκο κατά τρεις φορές. Υπό τον Γιέλτσιν, στους ακροατές δόθηκε μια γραπτή έκδοση και ο πρόεδρος αφηγήθηκε την προφορική έκδοση. Πολλοί από το κοινό προσπάθησαν να ακολουθήσουν το κείμενο, αλλά συχνά αποκοιμήθηκαν στη διαδικασία. Η ιδέα της Jahan Pollyeva ήταν να κυκλοφορήσει το κείμενο μόνο αφού το είχε διαβάσει ο πρόεδρος. Ως αποτέλεσμα, κάθε χρόνο με το μήνυμα του προέδρου υπάρχει μια σχεδόν αστυνομική ίντριγκα: ποιος θα απολυθεί, ποιος θα διοριστεί, ποιος θα δοθεί «μαύρο σημάδι»; Εδώ οι πολιτικοί δεν έχουν χρόνο για ύπνο - κάθονται και κρέμονται από κάθε λέξη του προέδρου.
Πολλοί σημειώνουν ότι τα μηνύματα του Πούτιν είναι πιο ξεκάθαρα και πιο πρακτικά. Αλλά χρειάζονται επίσης περισσότερο χρόνο για να γραφτούν - θεωρητικά, το μήνυμα του προέδρου θα πρέπει να διαβαστεί στις αρχές του έτους...
– Η Τζαχάν αναλαμβάνει συχνά την ευθύνη, είναι πραγματική εργασιομανής. Αλήθεια, λόγω του γεγονότος ότι την τελευταία στιγμή μπορεί να απαιτήσει να αντικατασταθούν δύο ή τρεις παράγραφοι στην ομιλία του προέδρου, καθίσαμε στη δουλειά μέχρι τις δύο και τρεις το πρωί... Είναι σχεδόν αδύνατο να την πείσουμε. Είναι πολύ συναισθηματική», μου είπε ένας από τους πρώην συναδέλφους του Dzhakhan Pollyeva υπό τον όρο της ανωνυμίας.
«Είναι η πιο ζωηρή από όλους τους αξιωματούχους της διοίκησης», λέει ο Μιχαήλ Ντελιάγκιν. – Αλλά ταυτόχρονα, είναι μια σκληρή μαχήτρια υλικού και δεν θα μάλωνα μαζί της.
Μυθιστοριογράφος
Στον ελεύθερο χρόνο της, η Pollyeva γράφει ποίηση και ιστορίες - για τον εαυτό της. Σε συνέντευξή της, παραδέχτηκε ότι στη σύνταξη θα έγραφε κάτι στο στυλ του Χάρι Πότερ. Αναρωτιέμαι ποιος θα είναι αυτός που δεν πρέπει να ονομαστεί; Η επίσημη μάλιστα κατάφερε να ηχογραφήσει έναν δίσκο με ειδύλλια που ερμήνευσε η ίδια. Αυτοί οι δίσκοι δεν μπορούν να αγοραστούν με χρήματα - διανέμονται μόνο σε έναν πολύ στενό κύκλο εκείνων που είναι «τρομερά μακριά από τους ανθρώπους». Πριν από λίγο καιρό, ο Jahan Pollyeva χειροτονήθηκε διοικητής της Διοίκησης Medok-i-Grav Sautern-i-Barsak. Οι Γάλλοι δίνουν αυτόν τον τίτλο όχι για επιβλητικούς συντάκτες ομιλίας και πίστη στη δημόσια διοίκηση, αλλά για την αγάπη για το κόκκινο κρασί, την ευλάβεια και τη συλλογή αυτού του ευγενούς ποτού.
Οι «πρώην» γκρινιάζουν ότι οι ομιλίες του Πούτιν επαναλαμβάνουν μοτίβα από τις ομιλίες του προκατόχου του, Γέλτσιν. Αλλά δεν βιάζονται να φωνάξουν για τα πνευματικά τους δικαιώματα. Καταρχήν, τι νέο μπορεί να πει ο πρόεδρος σε μια ομιλία του; Δημοκρατία, ελευθερία, ανταγωνιστικότητα, βιοτικό επίπεδο... Ζήτω όλα τα καλά, κάτω όλα τα κακά. Είναι αλήθεια ότι είναι πολύ σημαντικό να μην κάνουμε λάθος για το τι θεωρείται καλό και τι θεωρείται κακό σήμερα.
Το πιο αδύναμο σημείο στις ομιλίες του Πούτιν είναι όταν είναι απαραίτητο να αντιδράσουμε γρήγορα σε ένα γεγονός. Μετά το υποβρύχιο Kursk, ο πρόεδρος δεν είπε λέξη για πολλή ώρα. Και περιμέναμε. Μετά το Μπεσλάν, ο VVP έκανε σχεδόν την πιο περίεργη ομιλία σε ολόκληρη την ιστορία της προεδρίας στη χώρα. Η βασική του ιδέα σε μια τόσο δύσκολη περίσταση είναι ότι δεν ήταν όλα τόσο άσχημα στη Σοβιετική Ένωση.
«Σε μια δημοκρατική χώρα, αυτή η ομιλία του Πούτιν θα ήταν μια εξαιρετική επιστολή παραίτησης», σχολίασε σαρκαστικά αυτή την ομιλία ο Γκάρι Κασπάροφ, ο κύριος αντίπαλος της σημερινής κυβέρνησης.
Τους τελευταίους έξι μήνες, η Lady Non-Publicity Jahan Pollyeva άρχισε να δίνει μεγάλες συνεντεύξεις. Γιόρτασε τα 46α γενέθλιά της νοικιάζοντας ένα ελικοδρόμιο στην περιοχή της Μόσχας. Δημοσιεύεται σε εξώφυλλα κοινωνικοπολιτικών περιοδικών. Για έναν μη δημόσιο πολιτικό, είναι σαν να πηγαίνει στο διάστημα. Η «έκθεση» οδηγεί είτε σε θάνατο υλικού, είτε σε εμφάνιση σε νέα – ήδη δημόσια – χωρητικότητα.
Ο Jahan Rejepovna Pollyeva γεννήθηκε στις 15 Απριλίου 1960 στο Ασγκαμπάτ, την πρωτεύουσα της Τουρκμενικής ΣΣΔ. Ο πατέρας της εργάστηκε ως δάσκαλος της ιστορίας της ξένης λογοτεχνίας, η μητέρα της - Αγγλική γλώσσα. Ο παππούς μου δίδασκε πολιτική οικονομία και η γιαγιά μου ήταν δικαστής στο Ανώτατο Δικαστήριο του Τουρκμενιστάν. Το 1982, η Pollyeva αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του Κρατικού Πανεπιστημίου της Μόσχας. Σπούδασε στο ίδιο μάθημα με τον μελλοντικό μεγαλοεπιχειρηματία Alexander Mamut, επικεφαλής της Κρατικής Επιτροπής Τελωνείων, και στη συνέχεια τον Ρώσο Πρέσβη στη Σλοβενία Mikhail Vanin και τον διάσημο δικηγόρο Nikolai Gagarin. Το 1986 αποφοίτησε από το μεταπτυχιακό στο Ινστιτούτο Κράτους και Δικαίου της Ακαδημίας Επιστημών της ΕΣΣΔ. Υποστήριξε τη διατριβή της για τον επιστημονικό τίτλο του Υποψηφίου Νομικών Επιστημών με θέμα: «Νομική συμπεριφορά ατόμων και θρησκευτικοί κανόνες».
Το 1986-1990, η Pollyeva εργάστηκε ως νεώτερος, στη συνέχεια ως ανώτερος ερευνητής και επικεφαλής του πολιτικού και νομικού τμήματος στο ερευνητικό κέντρο στο Ινστιτούτο Νεολαίας της Κεντρικής Επιτροπής της Komsomol και της Κρατικής Επιτροπής Εργασίας της ΕΣΣΔ. Το 1990-1991 ήταν σύμβουλος του δημοτικού συμβουλίου των λαϊκών βουλευτών της Μόσχας. Συμμετείχε στην ανάπτυξη του νόμου του 1991 «Για τις γενικές αρχές της κρατικής πολιτικής για τη νεολαία στην ΕΣΣΔ», για τον οποίο της απονεμήθηκε το Βραβείο Λένιν Κομσομόλ. Σύμφωνα με ορισμένους παρατηρητές, με την ανάπτυξη αυτού του νόμου, η Pollyeva ήταν η πρώτη στη χώρα που μίλησε επίσημα για τα δικαιώματα των νέων.
Το 1991-1992, η Pollyeva ήταν επικεφαλής του τμήματος κοινωνικοπολιτικής ανάλυσης και προβλέψεων στο γραφείο του Sergei Stankevich, του κρατικού συμβούλου της Ρωσικής Ομοσπονδίας για πολιτικά θέματα, αλληλεπίδραση με δημόσιες ενώσεις και διεθνικές σχέσεις. Ήταν μέλος του συμβουλίου της Ρωσικής Υπηρεσίας Κρατικών Συμβούλων. Το 1992, μετακόμισε στη Διοίκηση του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας ως σύμβουλος. Τον Δεκέμβριο του 1993 έθεσε υποψηφιότητα Κρατική Δούμασύμφωνα με τη λίστα του Ρωσικού Κινήματος Δημοκρατικών Μεταρρυθμίσεων, του οποίου επικεφαλής ήταν ο δήμαρχος της Αγίας Πετρούπολης Ανατόλι Σόμπτσακ. Το κίνημα δεν ξεπέρασε το εκλογικό όριο του πέντε τοις εκατό.
Το 1993-1995, η Pollyeva ήταν σύμβουλος του αναπληρωτή πρωθυπουργού της ρωσικής κυβέρνησης Sergei Shakhrai. Το 1995-1997 κατείχε τις θέσεις της εκτελεστικής γραμματέας και αντιπροέδρου του πρακτορείου ειδήσεων Interfax. Από τον Απρίλιο έως τον Αύγουστο του 1997, εργάστηκε ως σύμβουλος του Πρώτου Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης Μπόρις Νεμτσόφ, ο οποίος διετέλεσε επίσης υπουργός Καυσίμων και Ενέργειας. Τον Αύγουστο του 1997, διορίστηκε βοηθός του επικεφαλής της προεδρικής διοίκησης, Valentin Yumashev. Σύμφωνα με δημοσιεύματα των μέσων ενημέρωσης, μετά από αυτό το ραντεβού, η Pollyeva ήρθε κοντά στην Tatyana Dyachenko, την κόρη και σύμβουλο του πρώτου Προέδρου της Ρωσίας, Boris Yeltsin.
Τον Οκτώβριο του 1997, η Pollyeva έγινε ανώτερος σύμβουλος του προέδρου και ηγήθηκε μιας ομάδας προεδρικών συντακτών. Τον Μάιο του 1998 διορίστηκε επικεφαλής της γραμματείας του πρωθυπουργού Σεργκέι Κιριένκο και τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους έγινε αναπληρώτρια επικεφαλής της προεδρικής διοίκησης. Η Pollyeva διατήρησε αυτή τη θέση υπό τους τρεις επόμενους επικεφαλής της ρωσικής προεδρικής διοίκησης: τον Δεκέμβριο του 1998, όταν ο Yumashev αντικαταστάθηκε από τον Nikolai Bordyuzha, στη συνέχεια τον Μάρτιο του 1999, όταν ο Alexander Voloshin έγινε επικεφαλής της διοίκησης και τον Οκτώβριο του 2003, όταν αντικαταστάθηκε του Ντμίτρι Μεντβέντεφ. Σύμφωνα με δημοσιεύματα των μέσων ενημέρωσης, έδωσε μάχη με τον Βλάντισλαβ Σούρκοφ, έναν άλλο αναπληρωτή επικεφαλής της προεδρικής διοίκησης, ο οποίος κατάφερε να ξεπεράσει την Pollyeva και στην πραγματικότητα πήρε τη θέση της. Άλλες πηγές ισχυρίστηκαν ότι η Pollyeva, ως εκπρόσωπος της «παλιάς ομάδας Γέλτσιν», συγκρούστηκε επίσης με τους «τσεκιστές» που ήρθαν στη διοίκηση μαζί με τον νέο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν.
Τον Μάρτιο του 2004, ως αποτέλεσμα της αναδιοργάνωσης της διοίκησης του Κρεμλίνου, η Pollyeva έγινε βοηθός του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Επόπτευσε θέματα εκπαίδευσης και επιστήμης, οργάνωσε τις εργασίες του Ρωσικού Προεδρικού Συμβουλίου για την Επιστήμη, την Τεχνολογία και την Εκπαίδευση. Επιπλέον, η Pollyeva εξασφάλισε την προετοιμασία σχεδίων ετήσιων προεδρικών μηνυμάτων προς την Ομοσπονδιακή Συνέλευση και πραγματοποίησε γενική καθοδήγησηδραστηριότητες του προεδρικού γραφείου αναφοράς. Η Pollyeva ήταν προσωπικά υπεύθυνη για τη συγγραφή ομιλιών για τον Πούτιν. Την ίδια στιγμή, τα μέσα ενημέρωσης υποστήριξαν ότι εισήγαγε μια αυστηρή ιεραρχία μεταξύ των προεδρικών ομιλητών και αύξησε απότομα το προσωπικό τους. Επιπλέον, η Pollyeva ονομάστηκε εμπνευστής της τριπλάσιας μείωσης του όγκου των ετήσιων μηνυμάτων του προέδρου στο κοινοβούλιο, καθώς και της εισαγωγής της πρακτικής έκδοσης γραπτής έκδοσης του μηνύματος μόνο μετά την ομιλία του προέδρου. Όλα αυτά τα μέτρα συνέβαλαν στην αύξηση του ενδιαφέροντος για το μήνυμα του προέδρου μεταξύ βουλευτών, αξιωματούχων και ειδικών.
Στις 7 Μαΐου 2008 πραγματοποιήθηκε η τελετή ορκωμοσίας του Μεντβέντεφ ως Προέδρου της Ρωσίας, ο οποίος εξελέγη σε αυτή τη θέση τον Μάρτιο του ίδιου έτους. Την ίδια μέρα, ο νέος αρχηγός του κράτους, με διάταγμα, έδωσε εντολή στους υπαλλήλους της προεδρικής διοίκησης της Ρωσικής Ομοσπονδίας να ασκήσουν προσωρινά τα καθήκοντά τους και υπέβαλε την υποψηφιότητα του Πούτιν στην Κρατική Δούμα για έγκριση ως πρωθυπουργός της χώρας. Στις 8 Μαΐου 2008, ο Πούτιν εγκρίθηκε ως Πρόεδρος της κυβέρνησης της Ρωσικής Ομοσπονδίας σε συνεδρίαση της Κρατικής Δούμας και την ίδια ημέρα ο Μεντβέντεφ υπέγραψε διάταγμα που τον διορίζει στη θέση του επικεφαλής του Υπουργικού Συμβουλίου.
Στις 13 Μαΐου 2008, ο Μεντβέντεφ, με διάταγμα, διόρισε την Pollyeva ως μία από τις έξι βοηθούς του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
Το καλύτερο της ημέρας
Η Pollyeva είναι ενεργή πολιτειακή σύμβουλος της Ρωσικής Ομοσπονδίας, πρώτης τάξης, της οποίας απονεμήθηκε το Τάγμα της Τιμής (2001). Οι παρατηρητές την αξιολογούν ως μια έμπειρη και σκληρή συσκευή. Μη δημόσιο πρόσωπο, σπάνια δίνει συνεντεύξεις στα ΜΜΕ. Η Pollyeva είναι διαζευγμένη, ο πρώην σύζυγός της είναι υπάλληλος της Komsomol και ερευνητής. Είναι γνωστό ότι ο μόνος γιος τους Azat Karryev σπούδασε στο εξωτερικό με υποτροφία από τον Πρόεδρο της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Σύμφωνα με πληροφορίες το 2006 εργαζόταν στο τμήμα σχέσεων με τα ΜΜΕ της ΡΑΟ UES. Ο αδερφός της Pollyeva πέθανε μέσα σχολικά χρόνιαστο Ασγκαμπάτ: ενώ βρισκόταν σε υπηρεσία σε απόσπασμα επαγρύπνησης, σκοτώθηκε από χούλιγκαν. Η μικρότερη αδερφή της Abadan εργάστηκε στη ρωσική πρεσβεία στο Τουρκμενιστάν, στη συνέχεια μετακόμισε στη Μόσχα και ανέλαβε τη θέση του αναπληρωτή προέδρου της εκτελεστικής επιτροπής του Συμβουλίου Ηλεκτρικής Ενέργειας της ΚΑΚ.
Η Pollyeva γράφει διηγήματα και ποίηση και του αρέσει να τραγουδά. Ηχογράφησε έναν δίσκο με την εκτέλεση ρομάντζων διαφορετικών συγγραφέων, ο οποίος διανεμήθηκε σε περιορισμένες εκδόσεις σε φίλους και γνωστούς. Συλλέγει κόκκινο κρασί και έχει τον τιμητικό τίτλο μεταξύ συλλεκτών του διοικητή της γαλλικής διοίκησης Medoc-et-Grav Sauternes-et-Barsac. Πηγαίνει στο γυμναστήριο και κάνει γυμναστική.
Το 1977 αποφοίτησε από το γυμνάσιο Νο. 12 στο Ασγκαμπάτ. Την ίδια χρονιά, εισήλθε στη Νομική Σχολή του Κρατικού Πανεπιστημίου του Τουρκμενιστάν. A. M. Gorky. Σε σχέση με τη μεταφορά του συζύγου της (εργάτη της Komsomol) στη Μόσχα, μεταφέρθηκε στη Νομική Σχολή του Κρατικού Πανεπιστημίου της Μόσχας.
Αποφοίτησε από το Κρατικό Πανεπιστήμιο της Μόσχας. M.V. Lomonosov το 1982 και μεταπτυχιακό στο Ινστιτούτο Κράτους και Δικαίου της Ακαδημίας Επιστημών της ΕΣΣΔ το 1986. Υποψήφιος Νομικών Επιστημών.
- Το 1986-1990 - κατώτερος ερευνητής, ανώτερος ερευνητής, επικεφαλής του πολιτικού και νομικού τμήματος του Ερευνητικού Κέντρου στο Ινστιτούτο Νεολαίας της Κεντρικής Επιτροπής της Komsomol και της Κρατικής Επιτροπής Εργασίας της ΕΣΣΔ. Ένας από τους ηγέτες της ομάδας προγραμματιστών του νόμου της ΕΣΣΔ «Για την Πολιτική για τη Νεολαία».
- Το 1990-1991 - επικεφαλής ειδικός, σύμβουλος του δημοτικού συμβουλίου των λαϊκών βουλευτών της Μόσχας.
- Το 1991-1992 - επικεφαλής του Τμήματος Κοινωνικοπολιτικής Ανάλυσης και Πρόβλεψης, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Υπηρεσίας του Κρατικού Συμβούλου της Ρωσικής Ομοσπονδίας για Πολιτικά Θέματα.
- Το 1992-1993 - σύμβουλος της διοίκησης του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
- Το 1993-1995 - Σύμβουλος του Αναπληρωτή Προέδρου της Κυβέρνησης της Ρωσικής Ομοσπονδίας S. M. Shakhrai.
- Το 1995-1997 - εκτελεστικός γραμματέας, αντιπρόεδρος του πρακτορείου ειδήσεων Interfax.
- Το 1997 - Σύμβουλος του Πρώτου Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης της Ρωσικής Ομοσπονδίας - Υπουργός Καυσίμων και Ενέργειας της Ρωσικής Ομοσπονδίας B. E. Nemtsov
- Το 1997 - Βοηθός του Επικεφαλής της Διοίκησης του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
- Από τον Οκτώβριο του 1997 έως τον Μάιο του 1998 - ανώτερος βοηθός του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
- Το 1998 - επικεφαλής της γραμματείας του προέδρου της κυβέρνησης της Ρωσικής Ομοσπονδίας Σεργκέι Κιριένκο
- Από τον Μάιο του 1998 έως τον Μάρτιο του 2004 - Αναπληρωτής Επικεφαλής της Διοίκησης του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
- Από τον Μάρτιο του 2004 έως τις 13 Ιανουαρίου 2012 - Βοηθός του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
- Από τον Αύγουστο του 2004, ταυτόχρονα - Γραμματέας του Συμβουλίου υπό τον Πρόεδρο της Ρωσικής Ομοσπονδίας για την Επιστήμη, την Τεχνολογία και την Εκπαίδευση. Από τον Νοέμβριο του 2004, ταυτόχρονα - Ειδικός Αντιπρόσωπος του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας σε θέματα ανθρωπιστικής συνεργασίας με κράτη μέλη της Κοινοπολιτείας Ανεξάρτητων Κρατών.
- Από τον Ιανουάριο του 2012, είναι επικεφαλής του μηχανισμού της Κρατικής Δούμας.
Επικεφαλής ομιλητής του Προέδρου της Ρωσίας. Γράφει προεδρικά μηνύματα στην Ομοσπονδιακή Συνέλευση και άλλες δημόσιες ομιλίες του Ντμίτρι Μεντβέντεφ, προηγουμένως Βλαντιμίρ Πούτιν, Μπόρις Γέλτσιν.
Ποινική υπόθεση
Τη νύχτα της 23ης προς την 24η Νοεμβρίου 2011, κοντά στο σπίτι Νο. 41 στην οδό Varshavsky, το υπηρεσιακό αυτοκίνητο BMW 750 του Dzhokhan Pollyeva ενεπλάκη σε ατύχημα, το οποίο είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο του οδηγού του Lada model 14, του φοιτητή Albert Salchak. Ο Τύπος πρότεινε ότι η Προεδρική Διοίκηση διεξήγαγε μια μαζική δημοσίευση άρθρων στα μέσα ενημέρωσης με σκοπό να δείξουν την αθωότητα της Pollyeva στο περιστατικό. Ανακοινώθηκε πιθανή ποινική υπόθεση.
Βραβεία
- Τάγμα Τιμής (16 Απριλίου 2001) - για πολλά χρόνια ευσυνείδητης δημόσιας υπηρεσίας
- Ευγνωμοσύνη του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας (8 Ιουλίου 2003) - για την ενεργό συμμετοχή στην προετοιμασία της Ομιλίας του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας στην Ομοσπονδιακή Συνέλευση για το 2003
- Ευγνωμοσύνη του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας (12 Ιουνίου 2004) - για την ενεργό συμμετοχή στην προετοιμασία της Ομιλίας του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας στην Ομοσπονδιακή Συνέλευση για το 2004
- Πιστοποιητικό Τιμής από τον Πρόεδρο της Ρωσικής Ομοσπονδίας (12 Δεκεμβρίου 2008) - για ενεργό συμμετοχή στην προετοιμασία του σχεδίου Συντάγματος της Ρωσικής Ομοσπονδίας και μεγάλη συμβολή στην ανάπτυξη των δημοκρατικών θεμελίων της Ρωσικής Ομοσπονδίας
- Ευγνωμοσύνη του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας (18 Ιανουαρίου 2010) - για την ενεργό συμμετοχή στην προετοιμασία του μηνύματος του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας προς την Ομοσπονδιακή Συνέλευση της Ρωσικής Ομοσπονδίας
- Τάγμα Αξίας για την Πατρίδα, βαθμός III (15 Απριλίου 2010) - για μεγάλες υπηρεσίες προς το κράτος και πολλά χρόνια γόνιμης εργασίας για την υποστήριξη των δραστηριοτήτων του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας
- Επίτιμος Διοικητής του Διοικητηρίου της Μόσχας των κρασιών του Μπορντό.
Ασγκαμπάτ, Τουρκμενική ΣΣΔ, ΕΣΣΔ
2.
 |
 |
 |
Jahan Rejepovna Pollyeva(Τουρκμ. Jahan Rejepowna Pollyýewa; γεννήθηκε στις 15 Απριλίου, Ασγκαμπάτ, Τουρκμενική ΣΣΔ, ΕΣΣΔ) - κορυφαίος Ρώσος πολιτικός και πολιτικός, δικηγόρος, ποιητής. Υποψήφιος Νομικών Επιστημών (1986). Επίτιμος Δικηγόρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Νικητής του Βραβείου Lenin Komsomol (1991). Αναπληρωτής Κρατικός Σύμβουλος της Ρωσικής Ομοσπονδίας, 1η τάξη (1998). Μέλος της Ένωσης Ρώσων Συγγραφέων.
Καταγωγή και εκπαίδευση
Καριέρα
Η αρχή του ταξιδιού
Συμμετείχε ενεργά στην προετοιμασία του σχεδίου Συντάγματος της Ρωσικής Ομοσπονδίας, για το οποίο πολλά χρόνια αργότερα της απονεμήθηκε τιμητικό πιστοποιητικό από τον Πρόεδρο της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
Τον Δεκέμβριο του 1993, έθεσε υποψηφιότητα για την Κρατική Δούμα στη λίστα του Ρωσικού Κινήματος Δημοκρατικών Μεταρρυθμίσεων, του οποίου επικεφαλής ήταν ο δήμαρχος της Αγίας Πετρούπολης A. Sobchak. Το κίνημα δεν ξεπέρασε το εκλογικό όριο του 5%.
Πλησιάζοντας στην κορυφή
Στις 19 Μαΐου 1998, σε σχέση με μια μετάθεση σε άλλη θέση εργασίας, απαλλάχθηκε από τη θέση της ανώτερης βοηθού του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας σε σχέση με μια μετάθεση σε άλλη θέση εργασίας.
Στις 20 Μαΐου 1998, διορίστηκε επικεφαλής της γραμματείας του Προέδρου της Κυβέρνησης της Ρωσικής Ομοσπονδίας Σεργκέι Κιριγιένκο κατά τη διάρκεια των καθηκόντων του. Στις 28 Αυγούστου 1998, απαλλάχθηκε από τη θέση της σε σχέση με τη λήξη των καθηκόντων του S. Kiriyenko ως Προέδρου της Κυβέρνησης της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Επέστρεψε για να εργαστεί στη διοίκηση του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
Στην ηγεσία της Προεδρικής Διοίκησης
Διατήρησε τη θέση της τον Οκτώβριο του 2003, όταν ο D. Medvedev αντικατέστησε τον σημερινό Επικεφαλή της Διοίκησης του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας A. Voloshin. Σύμφωνα με δημοσιεύματα των μέσων ενημέρωσης, έκανε μάχη υλικού με τον συνάδελφό της - έναν άλλο αναπληρωτή επικεφαλής της διοίκησης του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας V. Surkov, ο οποίος ωστόσο κατάφερε να ξεπεράσει την Pollyeva και, στην πραγματικότητα, στη συνέχεια πήρε την καρέκλα της.
Ως αποτέλεσμα της μεταρρύθμισης της Διοίκησης του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας: από τις 2 Μαρτίου 2004 έως τις 13 Ιανουαρίου 2012 - Βοηθός του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Στις 13 Μαΐου 2008, διορίστηκε εκ νέου σε αυτή τη θέση από τον επερχόμενο Πρόεδρο της Ρωσικής Ομοσπονδίας D. Medvedev.
Διεξήγαγε τη γενική διαχείριση των δραστηριοτήτων του Referenta του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Επόπτευε την προετοιμασία των ετήσιων μηνυμάτων του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας προς την Ομοσπονδιακή Συνέλευση της Ρωσικής Ομοσπονδίας και άλλων εγγράφων προγράμματος του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας, καθώς και των κειμένων των δημόσιων ομιλιών του. Η ίδια επέβλεπε προσωπικά τη συγγραφή ομιλιών για τους Προέδρους B. Yeltsin, V. Putin και D. Medvedev. Τα μέσα ενημέρωσης ισχυρίστηκαν ότι εισήγαγε μια αυστηρή ιεραρχία μεταξύ των προεδρικών ομιλητών και αύξησε σημαντικά το προσωπικό τους. Η Pollyeva ανέλαβε την πρωτοβουλία να τριπλασιάσει τον όγκο των κειμένων στα ετήσια μηνύματα του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας προς το κοινοβούλιο και να εισαγάγει την πρακτική της έκδοσης γραπτής έκδοσης του μηνύματος μόνο μετά την ομιλία του αρχηγού του κράτους. Όλα αυτά τα μέτρα συνέβαλαν στο αυξανόμενο ενδιαφέρον για το μήνυμα του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας μεταξύ των ακροατών του (ανώτατοι αξιωματούχοι του κράτους, μέλη της κυβέρνησης, βουλευτές, στελέχη του προσωπικού και ειδικοί).
Επίσης, επέβλεψε θέματα εκπαίδευσης και επιστήμης, οργάνωσε τις εργασίες και από τον Νοέμβριο του 2004 άρχισε επίσης να συντονίζει θέματα ανθρωπιστικής συνεργασίας με τα κράτη μέλη της ΚΑΚ. Από τον Αύγουστο του 2004, ταυτόχρονα - Γραμματέας του Συμβουλίου υπό τον Πρόεδρο της Ρωσικής Ομοσπονδίας για την Επιστήμη, την Τεχνολογία και την Εκπαίδευση, και ταυτόχρονα, από τον Νοέμβριο του 2004 - Ειδικός Αντιπρόσωπος του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας για θέματα ανθρωπιστικής βοήθειας συνεργασία με κράτη μέλη της Κοινοπολιτείας Ανεξάρτητων Κρατών.
Επικεφαλής του μηχανισμού της Κρατικής Δούμας
Βαθμολογίες και απόψεις
Μπήκε στο σύγχρονο πολιτική ιστορίαΗ Ρωσία ως ο πιο επαγγελματίας ομιλητής για τον Πρόεδρο της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Οι ομιλίες του αρχηγού του κράτους, που προετοιμάστηκαν υπό την ηγεσία της, διακρίνονταν για το ιδιαίτερο ύφος, τη συντομία, την εμπεριστατωμένη επιχειρηματολογία και τη συνέπειά τους. Κάθε νέα ομιλία είχε πρωτοτυπία. Επιπλέον, με τα χρόνια της μακράς σταδιοδρομίας της στην προεδρική διοίκηση, η Pollyeva κέρδισε την εξουσία ενός ευφυούς, κοινωνικού και σοβαρού επαγγελματία apparatchik όχι μόνο μεταξύ της ηγεσίας της διοίκησης - οι ίδιοι οι αρχηγοί κρατών χρειάζονταν τις συμβουλές της (B. Yeltsin, V. Putin, D. Medvedev) και ρωσικές πρεμιέρες (S. Kiriyenko, V. Chernomyrdin, E. Primakov και S. Stepashin).
Οι παρατηρητές την αξιολογούν ως μια έμπειρη και σκληρή συσκευή. Μη δημόσιο πρόσωπο, σπάνια δίνει συνεντεύξεις στα ΜΜΕ. Ωστόσο, πρόσφατα παρακολουθεί αρκετά συχνά μεγάλες δημόσιες εκδηλώσεις που διοργανώνονται από κορυφαίες προσωπικότητες του ρωσικού σόου μπίζνες: συμμετέχει στις εθνικές τελετές βραβείων Golden Gramophone, ερμηνεύει μουσικές συνθέσεις σε συνδυασμό με τον I. Matvienko και τον A. Buinov, ο οποίος, σύμφωνα με την ίδια, είναι η ίδια. παλιός φίλος. Η Pollyeva γράφει διηγήματα και ποίηση και του αρέσει να τραγουδά. Ηχογράφησα έναν δίσκο με την απόδοση ρομάντζων διαφορετικών συγγραφέων, ο οποίος διανεμήθηκε σε περιορισμένες εκδόσεις σε φίλους και γνωστούς. Συλλέγει κόκκινο κρασί, επισκέψεις γυμναστήριο, κάνει γυμναστική.
Δημιουργία
Τραγουδοποιός. Συνεργάζεται με τους Igor Matvienko, Igor Krutoy και άλλους διάσημους Ρώσους συνθέτες. Είναι ο συγγραφέας των στίχων μιας σειράς δημοφιλών τραγουδιών που ερμηνεύουν οι πιο κορυφαίοι αστέρες της εγχώριας show business:
- «Μια χιονοθύελλα ξανά» (ισπανικά: Alla Pugacheva, Kristina Orbakaite)
- «Μπορώ» (Ισπανικά: Alla Pugacheva)
- «Μας κέρδισαν, πετάμε» (Ισπανικά: Alla Pugacheva)
- «The Chosen One» (Ισπανικά: Nikolai Baskov, Yaroslav Sumishevsky)
- «Γυναικεία Άνοιξη» (Ισπανικά: Lyudmila Sokolova)
- «Αντίο» (Ισπανικά: Sati Casanova)
- «Night and Day» (Ισπανικά: Alexander Buinov)
- «Πεθαίνουν από αγάπη» (Ισπανικά: Alexander Buinov)
- "April" (Ισπανικά: Mark Tishman)
- «Καιγόμαστε» (Ισπανικά: Anastasia Spiridonova)
- "Half" (Ισπανικά: Mark Tishman και Victoria Daineko)
- "Ellipsis" (ισπανική ομάδα "Roots" και Victoria Daineko)
- «Καρδιά» (Ισπανική Valeria, Alexander Buinov)
- «Η νοσταλγία είναι γαλλική λέξη» (Ιγκόρ Μιρκουρμπάνοφ)
- «Ομίχλη» (ισπανικά: Angelica Agurbash)
- «Κρύο κρύο» (Ισπανικά: Sergey Naryshkin, Nikolay Rastorguev, Alexander Buinov, κ.λπ.)
- «Εκεί, μακριά» (Ισπανικά: Sergei Volchkov)
- Το "Live" συνυπογράφει με τους V. Seleznev, Igor Matvienko, Alexander Shaganov και Timati. Το τραγούδι ερμηνεύεται από μια υπερομάδα 27 Ρώσων καλλιτεχνών της ποπ, 2016.
Τον Απρίλιο του 2016, γιόρτασε τα γενέθλιά της με μια επετειακή δημιουργική βραδιά στο θέατρο Alexander Gradsky (Μόσχα), στην οποία συμμετείχαν η Svetlana Medvedeva, ο Sergei Naryshkin και άλλοι διάσημοι πολιτικοί και αστέρια της ρωσικής σόου μπίζνες.
Οικογένεια
Ο σύζυγος - , γενικός διευθυντής RVS-Holding LLC, Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ένωσης Βιομηχανίας Ελικοπτέρων, Master of Sports στα αθλήματα ελικοπτέρων, νικητής του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος 2006.
Ο πρώην σύζυγος είναι πρώην υπάλληλος της Komsomol και συνταξιούχος ανακριτής. Ο αδερφός της Pollyeva ήταν υπάλληλος του εισαγγελέα και πέθανε ως αποτέλεσμα ενός μεθυσμένου καυγά σε ένα εστιατόριο.
Ο γιος - Azat Karryev, εργάζεται στο τμήμα σχέσεων μέσων της RAO UES. Η μικρότερη αδερφή, Abadan Pollyeva, εργάστηκε προηγουμένως στη Ρωσική Πρεσβεία στο Τουρκμενιστάν, στη συνέχεια μετακόμισε στη Μόσχα και πήρε τη θέση του αντιπροέδρου της Εκτελεστικής Επιτροπής του Συμβουλίου Ηλεκτρικής Ενέργειας της ΚΑΚ και σήμερα είναι επικεφαλής του οργανωτικού και αναλυτικού τμήματος του της Μόνιμης Επιτροπής του Κράτους της Ένωσης Ρωσίας και Λευκορωσίας.
Ατύχημα με εταιρικό αυτοκίνητο
Βραβεία
- Βραβείο Λένιν Κομσομόλ (1991) - για την ανάπτυξη του νόμου της ΕΣΣΔ "Περί των γενικών αρχών της κρατικής πολιτικής για τη νεολαία στην ΕΣΣΔ"
- τιμητικός τίτλος «Επίτιμος Δικηγόρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας»
- Order of Honor (2001) - για πολλά χρόνια ευσυνείδητης δημόσιας υπηρεσίας
- Ευγνωμοσύνη του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας (2003) - για ενεργό συμμετοχή στην προετοιμασία της Ομιλίας του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας στην Ομοσπονδιακή Συνέλευση για το 2003
- Ευγνωμοσύνη του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας (2004) - για ενεργό συμμετοχή στην προετοιμασία της Ομιλίας του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας στην Ομοσπονδιακή Συνέλευση για το 2004
- εθνικό βραβείο για τη δημόσια αναγνώριση των επιτευγμάτων των γυναικών "Ολυμπία" (2005) της Ρωσικής Ακαδημίας Επιχειρήσεων και Επιχειρηματικότητας.
- Επίτιμος Διοικητής της Μόσχας Commandery of Bordeaux Wines (2006).
- Πιστοποιητικό Τιμής από τον Πρόεδρο της Ρωσικής Ομοσπονδίας (2008) - για ενεργό συμμετοχή στην προετοιμασία του σχεδίου Συντάγματος της Ρωσικής Ομοσπονδίας και μεγάλη συμβολή στην ανάπτυξη των δημοκρατικών θεμελίων της Ρωσικής Ομοσπονδίας
- Ευγνωμοσύνη του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας (2010) - για ενεργό συμμετοχή στην προετοιμασία του μηνύματος του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας προς την Ομοσπονδιακή Συνέλευση της Ρωσικής Ομοσπονδίας
- Τάγμα Αξίας για την Πατρίδα, βαθμός III (2010) - για μεγάλες υπηρεσίες προς το κράτος και πολυετή γόνιμη εργασία για την υποστήριξη των δραστηριοτήτων του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας
- Τάγμα του Alexander Nevsky (2015) - για πετυχημένες εργασιακές επιτυχίες, πολυετή ευσυνείδητη εργασία και ενεργές κοινωνικές δραστηριότητες
Γράψτε μια κριτική για το άρθρο "Pollyeva, Dzhakhan Redzhepovna"
Σημειώσεις
- //rutube.ru
- // personas.ru
- // my.mail.ru
- //rutube.ru
- // law.edu.ru
- // graph.document.kremlin.ru
- //docs.cntd.ru
- //docs.cntd.ru
- Διάταγμα της Κυβέρνησης της Ρωσικής Ομοσπονδίας της 20ης Μαΐου 1998 Αρ. 556-r
- Διάταγμα της Κυβέρνησης της Ρωσικής Ομοσπονδίας της 28ης Αυγούστου 1998 Αρ. 1224-r
- //customsunion.ru
- Η Επιτροπή Κανονισμών της Δούμας υποστήριξε ομόφωνα την υποψηφιότητα του Dzhakhan Pollyeva για τη θέση του επικεφαλής του μηχανισμού της Κρατικής Δούμας. - ITAR-TASS, 27/12/2011
- //docs.cntd.ru
- "Rossiyskaya Gazeta" // rg.ru (27 Δεκεμβρίου 2011)
- //youtube.com
- // muzbank.pro
- //youtube.com
- //postkomsg.com
- // lifenews.ru (25 Νοεμβρίου 2011)
- // graph.document.kremlin.ru
- //pravoteka.ru
- //pravoteka.ru
- // ex.ru
- Αχμίροβα Ρίμα. «Σας γράφω... Ποιος γράφει ομιλίες για τον Πρόεδρο Πούτιν». // Εφημερίδα «Sobesednik», 4 Μαΐου 2006*
- // document.kremlin.ru
- // szrf.ru
- // publication.pravo.gov.ru
Εδαφος διά παιγνίδι γκολφ
- στον ιστότοπο kremlin.ru
- - άρθρο στη Lentapedia. 2012
- // rospres.com
Απόσπασμα που χαρακτηρίζει τους Pollyev, Jahan Redzhepovna
- Λοιπόν, τι συζητάμε σήμερα; - είπε η μητέρα, καθισμένη στα μαξιλάρια και περιμένοντας έως ότου η Νατάσα, έχοντας επίσης κυλήσει τον εαυτό της μερικές φορές, ξάπλωσε δίπλα της κάτω από την ίδια κουβέρτα, απλώνοντας τα χέρια της και παίρνοντας μια σοβαρή έκφραση.Αυτές οι νυχτερινές επισκέψεις στη Νατάσα, που έγιναν πριν ο κόμης επιστρέψει από το κλαμπ, ήταν μια από τις αγαπημένες απολαύσεις μητέρας και κόρης.
- Για τι μιλάμε σήμερα; Και πρέπει να σου πω...
Η Νατάσα κάλυψε το στόμα της μητέρας της με το χέρι της.
«Για τον Μπόρις... το ξέρω», είπε σοβαρά, «γι' αυτό ήρθα». Μη μου πεις, το ξέρω. Όχι, πες μου! – Άφησε το χέρι της. - Πες μου, μαμά. Είναι ωραίος;
– Νατάσα, είσαι 16 χρονών, παντρεύτηκα στην ηλικία σου. Λες ότι ο Borya είναι ωραίος. Είναι πολύ γλυκός και τον αγαπώ σαν γιο, αλλά τι θέλεις;... Τι πιστεύεις; Του έχεις γυρίσει τελείως το κεφάλι, το βλέπω...
Λέγοντας αυτό, η κόμισσα κοίταξε πίσω στην κόρη της. Η Νατάσα ήταν ξαπλωμένη, ίσια και ακίνητη, κοιτάζοντας μπροστά μια από τις σφίγγες από μαόνι σκαλισμένες στις γωνίες του κρεβατιού, έτσι ώστε η κόμισσα να δει μόνο το πρόσωπο της κόρης της στο προφίλ. Αυτό το πρόσωπο χτύπησε την κόμισσα με την ιδιαιτερότητα της σοβαρής και συγκεντρωμένης έκφρασης.
Η Νατάσα άκουγε και σκέφτηκε.
- Λοιπόν, τι μετά; - είπε εκείνη.
– Του γύρισες τελείως το κεφάλι, γιατί; Τι θέλεις από αυτόν; Ξέρεις ότι δεν μπορείς να τον παντρευτείς.
- Γιατί; – είπε η Νατάσα χωρίς να αλλάξει θέση.
«Επειδή είναι νέος, επειδή είναι φτωχός, επειδή είναι συγγενής… επειδή δεν τον αγαπάς εσύ ο ίδιος».
- Γιατί ξέρεις;
- Το ξέρω. Αυτό δεν είναι καλό φίλε μου.
«Και αν θέλω...» είπε η Νατάσα.
«Σταμάτα να μιλάς ανοησίες», είπε η Κόμισσα.
- Και αν θέλω...
- Νατάσα, σοβαρά μιλάω...
Η Νατάσα δεν την άφησε να τελειώσει, τράβηξε το μεγάλο χέρι της κόμισσας προς το μέρος της και το φίλησε από πάνω, μετά στην παλάμη, μετά το γύρισε ξανά και άρχισε να τη φιλάει στο κόκκαλο της άνω άρθρωσης του δακτύλου, μετά στο μεταξύ, μετά πάλι στο κόκκαλο, λέγοντας ψιθυριστά: «Ιανουάριος, Φεβρουάριος, Μάρτιος, Απρίλιος, Μάιος».
- Μίλα, μάνα, γιατί σιωπάς; «Μίλα», είπε κοιτάζοντας πίσω στη μητέρα, η οποία κοίταζε την κόρη της με τρυφερό βλέμμα και, εξαιτίας αυτής της περισυλλογής, φαινόταν να έχει ξεχάσει όλα όσα ήθελε να πει.
- Δεν είναι καλό, ψυχή μου. Δεν θα καταλάβουν όλοι την παιδική σας σχέση και βλέποντάς τον τόσο κοντά σας μπορεί να σας βλάψει στα μάτια των άλλων νέων που έρχονται σε εμάς και, το πιο σημαντικό, να τον βασανίζουν μάταια. Μπορεί να βρήκε ένα ταίρι για τον εαυτό του, έναν πλούσιο. και τώρα τρελαίνεται.
- Λειτουργεί; – επανέλαβε η Νατάσα.
– Θα σου πω για μένα. Είχα έναν ξάδερφο...
- Το ξέρω - Kirilla Matveich, αλλά είναι γέρος;
– Δεν ήταν πάντα γέρος. Αλλά να τι, Νατάσα, θα μιλήσω στον Μπόρια. Δεν χρειάζεται να ταξιδεύει τόσο συχνά...
- Γιατί να μην το κάνει, αν θέλει;
- Γιατί ξέρω ότι αυτό δεν θα τελειώσει με τίποτα.
- Γιατί ξέρεις; Όχι, μαμά, δεν του το λες. Τι ανοησίες! - είπε η Νατάσα με τον τόνο ενός ατόμου από το οποίο θέλουν να του πάρουν την περιουσία.
«Λοιπόν, δεν θα παντρευτώ, οπότε αφήστε τον να φύγει, αν εκείνος διασκεδάζει και εγώ διασκεδάζω». – Η Νατάσα χαμογέλασε και κοίταξε τη μητέρα της.
«Όχι παντρεμένη, έτσι απλά», επανέλαβε.
- Πώς είναι αυτό φίλε μου;
- Ναι, ναι. Λοιπόν, είναι πολύ απαραίτητο να μην παντρευτώ, αλλά... έτσι.
«Ναι, ναι», επανέλαβε η κόμισσα και, κουνώντας ολόκληρο το σώμα της, γέλασε με ένα ευγενικό, απροσδόκητο γέλιο γριάς.
«Σταμάτα να γελάς, σταμάτα», φώναξε η Νατάσα, «κουνάς όλο το κρεβάτι». Μου μοιάζεις τρομερά, το ίδιο γέλιο... Περίμενε... - Έπιασε και τα δύο χέρια της κόμισσας, φίλησε το κόκαλο του μικρού δαχτύλου στο ένα - Ιούνη, και συνέχισε να φιλάει τον Ιούλιο, τον Αύγουστο από την άλλη. - Μαμά, είναι πολύ ερωτευμένος; Τι λέτε για τα μάτια σας; Ήσουν τόσο ερωτευμένος; Και πολύ γλυκό, πολύ, πολύ γλυκό! Αλλά δεν είναι του γούστου μου - είναι στενό, σαν επιτραπέζιο ρολόι... Δεν καταλαβαίνεις;... Στενό, ξέρεις, γκρι, ανοιχτό...
- Γιατί λες ψέματα! - είπε η κόμισσα.
Η Νατάσα συνέχισε:
– Δεν καταλαβαίνεις; Θα καταλάβαινε η Νικολένκα... Ο χωρίς αυτιά είναι μπλε, σκούρο μπλε με κόκκινο, και είναι τετράγωνος.
«Φλερτάρεις κι εσύ μαζί του», είπε η κόμισσα γελώντας.
- Όχι, είναι μασόνος, το έμαθα. Είναι ωραίο, σκούρο μπλε και κόκκινο, πώς να σας το εξηγήσω...
«Κόμισσα», ακούστηκε η φωνή του κόμη πίσω από την πόρτα. -Είσαι ξύπνιος; – Η Νατάσα πήδηξε ξυπόλητη, άρπαξε τα παπούτσια της και έτρεξε στο δωμάτιό της.
Δεν μπορούσε να κοιμηθεί για πολλή ώρα. Συνέχιζε να σκέφτεται ότι κανείς δεν μπορούσε να καταλάβει όλα όσα καταλάβαινε και ήταν μέσα της.
"Σόνια;" σκέφτηκε, κοιτάζοντας την κοιμισμένη, κουλουριασμένη γάτα με την τεράστια πλεξούδα της. «Όχι, πού να πάει!» Είναι ενάρετη. Ερωτεύτηκε τη Νικολένκα και δεν θέλει να μάθει τίποτα άλλο. Ούτε η μαμά καταλαβαίνει. Είναι απίστευτο πόσο έξυπνος είμαι και πόσο... είναι ωραία», συνέχισε, μιλώντας στον εαυτό της σε τρίτο πρόσωπο και φανταζόμενη ότι κάποιος πολύ έξυπνος μιλούσε για αυτήν, ο πιο έξυπνος και πιο καλός άνθρωπος… «Έχει τα πάντα, τα πάντα», συνέχισε ο άντρας, «είναι εξαιρετικά έξυπνη, γλυκιά και μετά καλή, εξαιρετικά καλή, επιδέξιη, κολυμπάει, οδηγεί τέλεια και έχει φωνή! Θα πει κανείς, καταπληκτική φωνή!». Τραγούδησε την αγαπημένη της μουσική φράση από την Όπερα Cherubini, πετάχτηκε στο κρεβάτι, γέλασε με τη χαρούμενη σκέψη ότι ήταν έτοιμος να αποκοιμηθεί, φώναξε στον Dunyasha να σβήσει το κερί και πριν προλάβει να φύγει η Dunyasha, εκείνη είχε ήδη περάσει σε έναν άλλο, ακόμα πιο χαρούμενο κόσμο των ονείρων, όπου όλα ήταν τόσο εύκολα και υπέροχα όσο στην πραγματικότητα, αλλά ήταν ακόμα καλύτερα, γιατί ήταν διαφορετικά.
Την επόμενη μέρα, η κόμισσα, προσκαλώντας τον Μπόρις στη θέση της, μίλησε μαζί του και από εκείνη την ημέρα σταμάτησε να επισκέπτεται τους Ροστόφ.
Στις 31 Δεκεμβρίου, την παραμονή της Πρωτοχρονιάς του 1810, le reveillon [βραδινό δείπνο], υπήρχε μια χοροεσπερίδα στο σπίτι του ευγενή της Αικατερίνης. Το διπλωματικό σώμα και ο κυρίαρχος υποτίθεται ότι ήταν στην μπάλα.
Στην Promenade des Anglais, το περίφημο σπίτι ενός ευγενή έλαμπε από αμέτρητα φώτα. Στη φωταγωγημένη είσοδο με ένα κόκκινο πανί στέκονταν αστυνομικοί, και όχι μόνο χωροφύλακες, αλλά ο αρχηγός της αστυνομίας στην είσοδο και δεκάδες αστυνομικοί. Οι άμαξες έφυγαν, και νέες ανέβηκαν με κόκκινους πεζούς και πεζούς με φτερωτά καπέλα. Άντρες με στολές, αστέρια και κορδέλες βγήκαν από τις άμαξες. κυρίες με σατέν και ερμίνα κατέβηκαν προσεκτικά τα θορυβώδη σκαλιά και περπάτησαν βιαστικά και σιωπηλά κατά μήκος του υφάσματος της εισόδου.
Σχεδόν κάθε φορά που ερχόταν μια νέα άμαξα, ακουγόταν ένα μουρμουρητό στο πλήθος και έβγαζαν τα καπέλα.
«Ηγεμόνας;... Όχι, υπουργέ... πρίγκιπα... απεσταλμένος... Δεν βλέπεις τα πούπουλα;...» είπε από το πλήθος. Ένας από το πλήθος, καλύτερα ντυμένος από τους άλλους, φαινόταν να γνωρίζει τους πάντες και φώναζε ονομαστικά τους πιο ευγενείς ευγενείς εκείνης της εποχής.
Ήδη το ένα τρίτο των καλεσμένων είχε φτάσει σε αυτή τη χοροεσπερίδα και οι Ροστόφ, που υποτίθεται ότι ήταν σε αυτήν την μπάλα, ετοιμάζονταν ακόμα βιαστικά να ντυθούν.
Υπήρχε πολλή συζήτηση και προετοιμασία για αυτήν την μπάλα στην οικογένεια του Ροστόφ, πολλοί φόβοι ότι η πρόσκληση δεν θα γινόταν, το φόρεμα δεν θα ήταν έτοιμο και όλα δεν θα πήγαιναν όπως έπρεπε.
Μαζί με τους Ροστόφ, η Marya Ignatievna Peronskaya, φίλη και συγγενής της κόμισσας, μια αδύνατη και κίτρινη κουμπάρα του παλιού γηπέδου, που ηγείται των επαρχιακών Ροστόφ στην υψηλότερη κοινωνία της Αγίας Πετρούπολης, πήγε στη μπάλα.
Στις 10 το βράδυ, οι Ροστόφ έπρεπε να πάρουν την κουμπάρα στον κήπο της Ταυρίδας. κι όμως ήταν ήδη πέντε λεπτά πριν από δέκα, και οι νεαρές κυρίες δεν ήταν ακόμη ντυμένες.
Η Νατάσα πήγαινε στην πρώτη μεγάλη μπάλα στη ζωή της. Εκείνη τη μέρα σηκώθηκε στις 8 το πρωί και ήταν σε πυρετό άγχος και δραστηριότητα όλη μέρα. Όλη της η δύναμή της, από το πρωί, είχε στόχο να εξασφαλίσει ότι όλοι: αυτή, η μητέρα, η Σόνια ήταν ντυμένες με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Η Σόνια και η Κόμισσα την εμπιστεύονταν απόλυτα. Η κόμισσα έπρεπε να φορούσε ένα βελούδινο φόρεμα masaka, οι δυο τους φορούσαν λευκά καπνιστά φορέματα σε ροζ, μεταξωτά καλύμματα με τριαντάφυλλα στο μπούστο. Τα μαλλιά έπρεπε να χτενιστούν a la grecque [στα ελληνικά].
Όλα τα απαραίτητα είχαν ήδη γίνει: τα πόδια, τα χέρια, ο λαιμός, τα αυτιά ήταν ήδη ιδιαίτερα προσεκτικά, σαν αίθουσα χορού, πλυμένα, αρωματισμένα και κονιοποιημένα. Φορούσαν ήδη μετάξι, διχτυωτές κάλτσες και λευκά σατέν παπούτσια με φιόγκους. τα χτενίσματα είχαν σχεδόν τελειώσει. Η Σόνια τελείωσε το ντύσιμο, όπως και η Κόμισσα. αλλά η Νατάσα που δούλευε για όλους έμεινε πίσω. Καθόταν ακόμα μπροστά στον καθρέφτη με ένα πενιουάρ ντυμένο στους λεπτούς ώμους της. Η Σόνια, ήδη ντυμένη, στάθηκε στη μέση του δωματίου και, πιέζοντας οδυνηρά με το μικρό της δάχτυλο, κάρφωσε την τελευταία κορδέλα που τσούριζε κάτω από την καρφίτσα.
«Όχι έτσι, όχι έτσι, Σόνια», είπε η Νατάσα, γυρίζοντας το κεφάλι της μακριά από τα μαλλιά της και πιάνοντας τα μαλλιά με τα χέρια της, τα οποία η υπηρέτρια που τα κρατούσε δεν πρόλαβε να αφήσει. - Όχι έτσι, έλα εδώ. – Η Σόνια κάθισε. Η Νατάσα έκοψε την κασέτα διαφορετικά.
«Με συγχωρείτε, νεαρή κοπέλα, δεν μπορείτε να το κάνετε αυτό», είπε η καμαριέρα κρατώντας τα μαλλιά της Νατάσα.
- Ω, Θεέ μου, μετά! Αυτό είναι, Σόνια.
-Έρχεσαι σύντομα; – ακούστηκε η φωνή της κόμισσας, «είναι ήδη δέκα».
- Τώρα, τώρα. -Είσαι έτοιμη μαμά;
- Απλώς καρφιτσώστε το ρεύμα.
«Μην το κάνεις χωρίς εμένα», φώναξε η Νατάσα, «δεν θα μπορέσεις!»
- Ναι, δέκα.
Αποφασίστηκε να είναι στο χορό στις δέκα και μισή, και η Νατάσα έπρεπε ακόμα να ντυθεί και να σταματήσει στον κήπο Ταυρίδας.
Έχοντας τελειώσει τα μαλλιά της, η Νατάσα, με μια κοντή φούστα, από την οποία φαινόταν τα παπούτσια της αίθουσας χορού, και με τη μπλούζα της μητέρας της, έτρεξε προς τη Σόνια, την εξέτασε και μετά έτρεξε στη μητέρα της. Γυρίζοντας το κεφάλι της, κάρφωσε το ρεύμα και, μόλις πρόλαβε να φιλήσει τα γκρίζα μαλλιά της, έτρεξε ξανά προς τα κορίτσια που της έστριβαν τη φούστα.
Το θέμα ήταν η φούστα της Νατάσας, που ήταν πολύ μακριά. Δύο κοπέλες το στρίμωξαν, δαγκώνοντας βιαστικά τις κλωστές. Η τρίτη, με καρφίτσες στα χείλη και τα δόντια της, έτρεξε από την Κοντέσα στη Σόνια. η τέταρτη κράτησε ολόκληρο το καπνιστό της φόρεμα στο σηκωμένο χέρι της.
- Mavrusha, μάλλον, καλή μου!
- Δώσε μου μια δακτυλήθρα από εκεί, κοπέλα.
- Σύντομα, επιτέλους; - είπε ο κόμης μπαίνοντας πίσω από την πόρτα. - Ορίστε λίγο άρωμα για εσάς. Η Περόνσκαγια έχει ήδη κουραστεί να περιμένει.
«Είναι έτοιμο, νεαρή κυρία», είπε η καμαριέρα, σηκώνοντας με δύο δάχτυλα το φουσκωμένο καπνιστό φόρεμα και φυσώντας και κουνώντας κάτι, εκφράζοντας με αυτή τη χειρονομία μια επίγνωση του ευάερου και της αγνότητας αυτού που κρατούσε.
Η Νατάσα άρχισε να φοράει το φόρεμά της.
«Τώρα, τώρα, μην πας, μπαμπά», φώναξε στον πατέρα της, ο οποίος άνοιξε την πόρτα, ακόμα κάτω από την ομίχλη της φούστας της, που κάλυπτε ολόκληρο το πρόσωπό της. Η Σόνια χτύπησε την πόρτα. Ένα λεπτό αργότερα η καταμέτρηση αφέθηκε να μπει. Ήταν με μπλε φράκο, κάλτσες και παπούτσια, αρωματισμένος και λαδωμένος.
- Ω, μπαμπά, είσαι τόσο καλός, πολύτιμος! – είπε η Νατάσα, στεκόμενη στη μέση του δωματίου και ισιώνοντας τις πτυχές της ομίχλης.
«Με συγχωρείτε, νεαρή κυρία, επιτρέψτε μου», είπε η κοπέλα, στάθηκε στα γόνατά της, βγάζοντας το φόρεμά της και γυρίζοντας τις καρφίτσες από τη μια πλευρά του στόματός της στην άλλη με τη γλώσσα της.
- Η θέλησή σου! - Η Sonya φώναξε με απόγνωση στη φωνή της, κοιτάζοντας το φόρεμα της Νατάσα, - το θέλημά σου, είναι καιρός πάλι!
Η Νατάσα απομακρύνθηκε για να κοιτάξει γύρω στο μπουντουάρ. Το φόρεμα ήταν μακρύ.
«Για τον Θεό, κυρία, τίποτα δεν είναι πολύ», είπε η Μαβρούσα, σέρνοντας στο πάτωμα πίσω από τη νεαρή κυρία.
«Λοιπόν, είναι μακρύ, άρα θα το σκουπίσουμε, θα το σκουπίσουμε σε ένα λεπτό», είπε η αποφασισμένη Ντουνιάσα, βγάζοντας μια βελόνα από το μαντήλι στο στήθος της και επιστρέφοντας στη δουλειά στο πάτωμα.
Αυτή την ώρα, η κόμισσα μπήκε ντροπαλά, με ήσυχα βήματα, με το σημερινό και βελούδινο φόρεμά της.
- Ωχ! ομορφιά μου! - φώναξε ο κόμης, - καλύτερα από όλους σας!... - Ήθελε να την αγκαλιάσει, αλλά εκείνη τραβήχτηκε κοκκινίζοντας, για να μην τσαλακωθεί.
«Μαμά, περισσότερο από την πλευρά του ρεύματος», είπε η Νατάσα. «Θα το κόψω», και όρμησε προς τα εμπρός, και τα κορίτσια που στριφογύριζαν, δεν πρόλαβαν να ορμήσουν πίσω της, έσκισαν ένα κομμάτι καπνού.
- Θεέ μου! Τι είναι αυτό; Δεν φταίω εγώ...
«Θα τα σκουπίσω όλα, δεν θα είναι ορατό», είπε η Ντουνιάσα.
- Ομορφιά, είναι δικό μου! - είπε η νταντά που μπήκε πίσω από την πόρτα. - Και η Sonyushka, τι ομορφιά!...
Στις δέκα και τέταρτο τελικά μπήκαν στις άμαξες και έφυγαν. Αλλά έπρεπε ακόμα να σταματήσουμε στον κήπο Tauride.
Η Περόνσκαγια ήταν ήδη έτοιμη. Παρά τα γηρατειά και την ασχήμια της, έκανε ακριβώς το ίδιο πράγμα με τους Ροστόφ, αν και όχι με τόση βιασύνη (αυτό ήταν συνηθισμένο πράγμα για εκείνη), αλλά το παλιό, άσχημο σώμα της ήταν επίσης αρωματισμένο, πλυμένο, σκονισμένο και τα αυτιά της ήταν επίσης πλυμένη προσεκτικά, και μάλιστα, και ακριβώς όπως οι Ροστόφ, η ηλικιωμένη υπηρέτρια θαύμασε με ενθουσιασμό τη στολή της ερωμένης της όταν βγήκε στο σαλόνι με ένα κίτρινο φόρεμα με έναν κωδικό. Η Περόνσκαγια επαίνεσε τις τουαλέτες των Ροστόφ.
Οι Ροστόφ επαίνεσαν το γούστο και το ντύσιμό της και, φροντίζοντας τα μαλλιά και τα φορέματά της, στις έντεκα εγκαταστάθηκαν στις άμαξές τους και έφυγαν.
Από το πρωί εκείνης της ημέρας, η Νατάσα δεν είχε ούτε ένα λεπτό ελευθερίας και ούτε μια φορά είχε χρόνο να σκεφτεί τι είχε μπροστά της.
Στον υγρό, κρύο αέρα, στο στενό και ημιτελές σκοτάδι της ταλαντευόμενης άμαξας, για πρώτη φορά φαντάστηκε ζωηρά τι την περίμενε εκεί, στο χορό, στις φωτισμένες αίθουσες - μουσική, λουλούδια, χορός, ο κυρίαρχος, όλα τα λαμπρή νεολαία της Πετρούπολης. Αυτό που την περίμενε ήταν τόσο όμορφο που δεν πίστευε καν ότι θα συμβεί: ήταν τόσο αταίριαστο με την εντύπωση του κρύου, της στενότητας και του σκοταδιού της άμαξας. Κατάλαβε όλα όσα την περίμεναν μόνο όταν, έχοντας περπατήσει κατά μήκος του κόκκινου πανιού της εισόδου, μπήκε στην είσοδο, έβγαλε το γούνινο παλτό της και περπάτησε δίπλα στη Σόνια μπροστά στη μητέρα της ανάμεσα στα λουλούδια κατά μήκος των φωτιζόμενων σκαλοπατιών. Μόνο τότε θυμήθηκε πώς έπρεπε να συμπεριφέρεται στην μπάλα και προσπάθησε να υιοθετήσει τον μεγαλοπρεπή τρόπο που θεωρούσε απαραίτητο για ένα κορίτσι στη μπάλα. Αλλά ευτυχώς για εκείνη, ένιωσε ότι τα μάτια της έτρεχαν: δεν έβλεπε τίποτα καθαρά, ο σφυγμός της χτυπούσε εκατό φορές το λεπτό και το αίμα άρχισε να χτυπάει στην καρδιά της. Δεν μπορούσε να δεχτεί τον τρόπο που θα την έκανε αστεία, και περπατούσε παγωμένη από ενθουσιασμό και προσπαθώντας με όλη της τη δύναμη να το κρύψει. Και αυτός ήταν ο τρόπος που της ταίριαζε περισσότερο απ' όλα. Μπροστά και πίσω τους, μιλώντας το ίδιο ήσυχα αλλά και με φορέματα, μπήκαν καλεσμένοι. Οι καθρέφτες στις σκάλες αντανακλούσαν κυρίες με λευκά, μπλε, ροζ φορέματα, με διαμάντια και πέρλες ανοιχτά χέριακαι τους λαιμούς.
Η Νατάσα κοίταξε στους καθρέφτες και στην αντανάκλαση δεν μπορούσε να ξεχωρίσει τον εαυτό της από τους άλλους. Όλα αναμειγνύονταν σε μια λαμπρή πομπή. Κατά την είσοδο στην πρώτη αίθουσα, το ομοιόμορφο βρυχηθμό των φωνών, των βημάτων και των χαιρετισμών κώφωσε τη Νατάσα. το φως και η λάμψη την τύφλωσαν ακόμη περισσότερο. Η ιδιοκτήτρια και οικοδέσποινα, που είχε ήδη μισή ώρα όρθια μπροστινή πόρτακαι όσοι έλεγαν τα ίδια λόγια σε όσους έμπαιναν: «charme de vous voir», [με θαυμασμό που σας βλέπω] χαιρέτησαν τους Ροστόφ και την Περόνσκαγια με τον ίδιο τρόπο.
Δύο κορίτσια με λευκά φορέματα, με πανομοιότυπα τριαντάφυλλα στα μαύρα μαλλιά τους, κάθισαν με τον ίδιο τρόπο, αλλά η οικοδέσποινα κάρφωσε άθελά της περισσότερο το βλέμμα της στην αδύνατη Νατάσα. Την κοίταξε και της χαμογέλασε ιδιαίτερα, πέρα από το αριστοτεχνικό της χαμόγελο. Κοιτάζοντάς την, η οικοδέσποινα θυμήθηκε, ίσως, τη χρυσή, αμετάκλητη κοριτσίστικη εποχή της και την πρώτη της μπάλα. Ο ιδιοκτήτης ακολούθησε επίσης τη Νατάσα με τα μάτια του και ρώτησε τον κόμη ποια ήταν η κόρη του;
- Charmante! [Γοητευτικό!] - είπε, φιλώντας τις άκρες των δακτύλων του.
Οι καλεσμένοι στέκονταν στην αίθουσα, συνωστίζονταν στην εξώπορτα, περιμένοντας τον κυρίαρχο. Η Κόμισσα έβαλε τον εαυτό της στην πρώτη σειρά αυτού του πλήθους. Η Νατάσα άκουσε και ένιωσε ότι αρκετές φωνές τη ρώτησαν και την κοίταξαν. Κατάλαβε ότι όσοι της έδιναν σημασία την συμπάθησαν και αυτή η παρατήρηση την ηρεμούσε κάπως.
«Υπάρχουν άνθρωποι σαν εμάς, και υπάρχουν και χειρότεροι από εμάς», σκέφτηκε.
Ο Peronskaya ονόμασε την κόμισσα τα πιο σημαντικά άτομα που ήταν στην μπάλα.
«Αυτός είναι ο Ολλανδός απεσταλμένος, βλέπετε, γκριζομάλλης», είπε η Περόνσκαγια, δείχνοντας έναν γέρο με ασημί γκρίζα σγουρά, άφθονα μαλλιά, περιτριγυρισμένο από κυρίες, τις οποίες έκανε να γελάσει για κάποιο λόγο.
«Και εδώ είναι, η βασίλισσα της Αγίας Πετρούπολης, η κόμισσα Μπεζουκάγια», είπε, δείχνοντας την Ελένη καθώς έμπαινε μέσα.
- Τι καλά! Δεν θα υποχωρήσει στη Marya Antonovna. Κοίτα πώς συρρέουν κοντά της μικροί και μεγάλοι. Είναι και καλή και έξυπνη... Λένε ότι ο πρίγκιπας... τρελαίνεται μαζί της. Αλλά αυτά τα δύο, αν και δεν είναι καλά, είναι ακόμα πιο περικυκλωμένα.
Έδειξε μια κυρία που περνούσε από το χολ με μια πολύ άσχημη κόρη.
«Αυτή είναι μια νύφη εκατομμυριούχος», είπε η Περόνσκαγια. - Και εδώ είναι οι γαμπροί.
«Αυτός είναι ο αδερφός της Μπεζούκοβα, ο Ανατόλ Κουράγκιν», είπε, δείχνοντας τον όμορφο φρουρό του ιππικού που πέρασε δίπλα τους, κοιτάζοντας κάπου από το ύψος του υψωμένου κεφαλιού του τις κυρίες. - Τι καλά! δεν είναι; Λένε ότι θα τον παντρέψουν με αυτή την πλούσια γυναίκα. .Και η σάλτσα σου, Drubetskoy, είναι επίσης πολύ μπερδεμένη. Λένε εκατομμύρια. «Γιατί, είναι ο ίδιος ο Γάλλος απεσταλμένος», απάντησε για τον Caulaincourt όταν η κόμισσα ρώτησε ποιος ήταν. - Φαίνεσαι σαν κάποιο είδος βασιλιά. Ωστόσο, οι Γάλλοι είναι ωραίοι, πολύ ωραίοι. Όχι μίλια για την κοινωνία. Και εδώ είναι! Όχι, η Marya Antonovna μας είναι η καλύτερη! Και πόσο απλά ντυμένος. Ωραίος! «Και αυτή η χοντρή, με τα γυαλιά, είναι παγκόσμιας κλάσης φαρμακοποιός», είπε η Περόνσκαγια, δείχνοντας τον Μπεζούχοφ. «Βάλε τον δίπλα στη γυναίκα σου: είναι ανόητος!»
Ο Πιέρ περπάτησε, κουνώντας το παχύ του σώμα, χωρίζοντας το πλήθος, κουνώντας δεξιά κι αριστερά το ίδιο πρόχειρα και καλοπροαίρετα σαν να περπατούσε μέσα στο πλήθος ενός παζαριού. Κινήθηκε μέσα στο πλήθος, αναζητώντας προφανώς κάποιον.
Η Νατάσα κοίταξε με χαρά το γνώριμο πρόσωπο του Πιέρ, αυτού του γελωτοποιού μπιζελιού, όπως τον αποκαλούσε η Περόνσκαγια, και ήξερε ότι ο Πιέρ τους αναζητούσε, και ειδικά αυτήν, στο πλήθος. Ο Πιέρ της υποσχέθηκε να είναι στην μπάλα και να τη συστήσει στους κυρίους.
Όμως, πριν φτάσει σε αυτούς, ο Μπεζούχοϊ σταμάτησε δίπλα σε μια κοντή, πολύ όμορφη μελαχρινή με λευκή στολή, η οποία στεκόταν στο παράθυρο, μιλούσε με κάποιον ψηλό άνδρα με αστέρια και κορδέλα. Η Νατάσα αναγνώρισε αμέσως τον κοντό άνδρα νέοςμε λευκή στολή: ήταν ο Μπολκόνσκι, που της φαινόταν πολύ ανανεωμένος, ευδιάθετος και πιο όμορφος.
– Να ένας άλλος φίλος, ο Μπολκόνσκι, βλέπεις, μαμά; - είπε η Νατάσα, δείχνοντας τον πρίγκιπα Αντρέι. – Θυμηθείτε, πέρασε τη νύχτα μαζί μας στο Otradnoye.
- Α, τον ξέρεις; - είπε η Περόνσκαγια. - Δεν το αντέχω. Il fait a present la pluie et le beau temps. [Τώρα καθορίζει αν ο καιρός είναι βροχερός ή καλός. (Γαλλική παροιμία σημαίνει ότι είναι πετυχημένος.)] Και τέτοια περηφάνια που δεν υπάρχουν σύνορα! Ακολούθησα το παράδειγμα του μπαμπά μου. Και επικοινώνησα με τον Speransky, γράφουν κάποια έργα. Δείτε πώς αντιμετωπίζονται οι κυρίες! «Του μιλάει, αλλά έχει απομακρυνθεί», είπε, δείχνοντάς τον. «Θα τον είχα χτυπήσει αν μου φερόταν όπως με αυτές τις κυρίες».
Ξαφνικά όλα άρχισαν να κινούνται, το πλήθος άρχισε να μιλάει, κινήθηκε, αποχωρίστηκε ξανά, και ανάμεσα στις δύο χωρισμένες σειρές, στον ήχο της μουσικής, μπήκε ο κυρίαρχος. Ο κύριος και η οικοδέσποινα τον ακολούθησαν. Ο Αυτοκράτορας περπάτησε γρήγορα, υποκλίνοντας δεξιά και αριστερά, σαν να προσπαθούσε να απαλλαγεί γρήγορα από αυτό το πρώτο λεπτό της συνάντησης. Οι μουσικοί έπαιξαν τον Polskoy, γνωστό τότε από τις λέξεις που συνέθεταν σε αυτό. Αυτά τα λόγια άρχισαν: «Αλέξανδρε, Ελισάβετ, μας χαροποιείς...» Ο Αυτοκράτορας μπήκε στο σαλόνι, το πλήθος ξεχύθηκε στις πόρτες. Πολλά πρόσωπα με αλλαγμένες εκφράσεις περπάτησαν βιαστικά πέρα δώθε. Το πλήθος τράπηκε πάλι σε φυγή από τις πόρτες του σαλονιού, στο οποίο εμφανίστηκε ο κυρίαρχος, συνομιλώντας με την οικοδέσποινα. Κάποιος νεαρός άνδρας με μπερδεμένο βλέμμα πάτησε τις κυρίες, ζητώντας τους να απομακρυνθούν. Μερικές κυρίες με πρόσωπα που εκφράζουν την πλήρη λησμονιά σε όλες τις συνθήκες του κόσμου, που τους χαλάνε τις τουαλέτες, πίεσαν μπροστά. Οι άνδρες άρχισαν να πλησιάζουν τις κυρίες και να σχηματίζουν πολωνικά ζευγάρια.
Όλα χωρίστηκαν και ο κυρίαρχος, χαμογελώντας και κρατώντας την κυρά του σπιτιού από το χέρι, βγήκε από την πόρτα του σαλονιού. Πίσω του ήταν ο ιδιοκτήτης και ο M.A. Naryshkina, τότε απεσταλμένοι, υπουργοί, διάφοροι στρατηγοί, τους οποίους η Peronskaya καλούσε συνέχεια. Περισσότερες από τις μισές κυρίες είχαν κυρίους και πήγαιναν ή ετοιμάζονταν να πάνε στην Πόλσκαγια. Η Νατάσα ένιωσε ότι παρέμεινε με τη μητέρα της και τη Σόνια ανάμεσα στη μειοψηφία των κυριών που σπρώχτηκαν στον τοίχο και δεν οδηγήθηκαν στην Polskaya. Στάθηκε με τα λεπτά χέρια της κρεμασμένα, και με το ελαφρώς καθορισμένο στήθος της να σηκώνεται σταθερά, κρατώντας την ανάσα της, τα αστραφτερά, τρομαγμένα μάτια της κοιτούσαν μπροστά της, με μια έκφραση ετοιμότητας για τη μεγαλύτερη χαρά και τη μεγαλύτερη λύπη. Δεν την ενδιέφερε ούτε ο κυρίαρχος ούτε όλα τα σημαντικά πρόσωπα στα οποία επεσήμανε η Περόνσκαγια - είχε μια σκέψη: «είναι πραγματικά πιθανό να μην έρθει κανείς κοντά μου, δεν θα χορέψω πραγματικά από τους πρώτους, θα κάνουν όλα αυτά άντρες που τώρα δεν με προσέχουν; Φαίνεται ότι δεν με βλέπουν καν, και αν με κοιτάξουν, κοιτούν με μια έκφραση σαν να έλεγαν: Α! δεν είναι αυτή, δεν υπάρχει τίποτα να παρακολουθήσετε. Όχι, αυτό δεν μπορεί να είναι! - σκέφτηκε. «Θα πρέπει να ξέρουν πόσο θέλω να χορεύω, πόσο σπουδαίος χορεύω και πόσο διασκεδαστικό θα είναι για αυτούς να χορεύουν μαζί μου».
Οι ήχοι του Πολωνού, που συνεχίστηκαν για αρκετό καιρό, είχαν ήδη αρχίσει να ακούγονται θλιβεροί - μια ανάμνηση στα αυτιά της Νατάσα. Ήθελε να κλάψει. Η Περόνσκαγια απομακρύνθηκε από κοντά τους. Ο Κόμης βρισκόταν στην άλλη άκρη της αίθουσας, η κοντέσα, η Σόνια κι εκείνη στέκονταν μόνες σαν σε δάσος μέσα σε αυτό το εξωγήινο πλήθος, χωρίς ενδιαφέρον και περιττό για κανέναν. Ο πρίγκιπας Αντρέι πέρασε δίπλα τους με κάποια κυρία, προφανώς δεν τους αναγνώριζε. Ο όμορφος Ανατόλ, χαμογελώντας, είπε κάτι στην κυρία που οδηγούσε και κοίταξε το πρόσωπο της Νατάσα με το ίδιο βλέμμα που κοιτάζει κανείς τους τοίχους. Ο Μπόρις περνούσε δίπλα τους δύο φορές και κάθε φορά γύριζε μακριά. Ο Μπεργκ και η γυναίκα του, που δεν χόρευαν, τους πλησίασαν.
Η Νατάσα θεώρησε προσβλητικό αυτό το δέσιμο της οικογένειας εδώ στην μπάλα, σαν να μην υπήρχε άλλο μέρος για οικογενειακές συζητήσεις εκτός από τη μπάλα. Δεν άκουσε ούτε κοίταξε τη Βέρα, που της έλεγε κάτι για το πράσινο φόρεμά της.
Τελικά, ο κυρίαρχος σταμάτησε δίπλα στην τελευταία του κυρία (χόρευε με τρεις), η μουσική σταμάτησε. ο απασχολημένος βοηθός έτρεξε προς τους Ροστόφ, ζητώντας τους να παραμερίσουν κάπου αλλού, αν και στέκονταν στον τοίχο, και οι διακριτοί, προσεκτικοί και συναρπαστικά μετρημένοι ήχοι ενός βαλς ακούστηκαν από το ρεφρέν. Ο Αυτοκράτορας κοίταξε το κοινό με ένα χαμόγελο. Πέρασε ένα λεπτό και κανείς δεν είχε ξεκινήσει ακόμα. Ο βοηθός διευθυντής πλησίασε την κόμισσα Μπεζούκοβα και την κάλεσε. Σήκωσε το χέρι της, χαμογελώντας, και το έβαλε, χωρίς να τον κοιτάξει, στον ώμο του βοηθού. Ο βοηθός διευθυντής, κύριος της τέχνης του, με αυτοπεποίθηση, αργά και μετρημένα, αγκαλιάζοντας σφιχτά την κυρία του, ξεκίνησε πρώτα μαζί της σε ένα μονοπάτι ολίσθησης, κατά μήκος της άκρης του κύκλου, και τη σήκωσε στη γωνία της αίθουσας αριστερό χέρι, το γύρισε, και λόγω των συνεχώς επιταχυνόμενων ήχων της μουσικής, ακούγονταν μόνο οι μετρημένοι κρότοι από τα σπιρούνια των γρήγορων και επιδέξιων ποδιών του βοηθού, και κάθε τρεις χτύπους στη στροφή, φαινόταν το κυματιστό βελούδινο φόρεμα της κυρίας του να φουντώσει. Η Νατάσα τους κοίταξε και ήταν έτοιμη να κλάψει που δεν ήταν αυτή που χόρευε αυτόν τον πρώτο γύρο του βαλς.
Ο πρίγκιπας Αντρέι, με τη λευκή στολή του συνταγματάρχη (ιππικού), με κάλτσες και παπούτσια, ζωηρός και χαρούμενος, στεκόταν στις πρώτες σειρές του κύκλου, όχι μακριά από τους Ροστόφ. Ο βαρόνος Φίργκοφ μίλησε μαζί του για την αυριανή υποτιθέμενη πρώτη συνεδρίαση του Συμβουλίου της Επικρατείας. Ο πρίγκιπας Αντρέι, ως πρόσωπο κοντά στον Speransky και συμμετέχοντας στις εργασίες της νομοθετικής επιτροπής, θα μπορούσε να δώσει σωστές πληροφορίες σχετικά με τη συνάντηση αύριο, για το οποίο υπήρχαν διάφορες φήμες. Αλλά δεν άκουσε τι του είπε ο Φιργκόφ και κοίταξε πρώτα τον κυρίαρχο, μετά τους κυρίους που ετοιμάζονταν να χορέψουν, που δεν τολμούσαν να μπουν στον κύκλο.
Ο πρίγκιπας Αντρέι παρατήρησε αυτούς τους κυρίους και τις κυρίες δειλά στην παρουσία του κυρίαρχου, να πεθαίνουν από την επιθυμία να προσκληθούν.
Ο Πιέρ πλησίασε τον Πρίγκιπα Αντρέι και του έπιασε το χέρι.
– Πάντα χορεύεις. Εκεί είναι η προστατευόμενή μου [η αγαπημένη], νεαρή Ροστόβα, καλέστε την», είπε.
- Πού; – ρώτησε ο Μπολκόνσκι. «Συγγνώμη», είπε, γυρίζοντας στον βαρόνο, «θα τελειώσουμε αυτή τη συζήτηση κάπου αλλού, αλλά πρέπει να χορέψουμε στο μπαλάκι». «Πήγε μπροστά προς την κατεύθυνση που του έδειξε ο Πιερ. Το απελπισμένο, παγωμένο πρόσωπο της Νατάσα τράβηξε το μάτι του πρίγκιπα Αντρέι. Την αναγνώρισε, μάντεψε το συναίσθημά της, συνειδητοποίησε ότι ήταν αρχάριος, θυμήθηκε τη συνομιλία της στο παράθυρο και με μια χαρούμενη έκφραση στο πρόσωπό του πλησίασε την κόμισσα Ροστόβα.
«Επιτρέψτε μου να σας συστήσω την κόρη μου», είπε η κόμισσα κοκκινίζοντας.
«Έχω τη χαρά να είμαι γνωστός, αν με θυμάται η κόμισσα», είπε ο πρίγκιπας Αντρέι με ένα ευγενικό και χαμηλό τόξο, αντικρούοντας εντελώς τις παρατηρήσεις της Περόνσκαγια για την αγένειά του, πλησιάζοντας τη Νατάσα και σηκώνοντας το χέρι του για να αγκαλιάσει τη μέση της πριν τελειώσει. πρόσκληση για χορό. Πρότεινε μια περιοδεία βαλς. Αυτή η παγωμένη έκφραση στο πρόσωπο της Νατάσας, έτοιμη για απόγνωση και απόλαυση, φωτίστηκε ξαφνικά με ένα χαρούμενο, ευγνώμων, παιδικό χαμόγελο.
«Σε περίμενα πολύ καιρό», σαν να είπε αυτό το φοβισμένο και χαρούμενο κορίτσι, με το χαμόγελό της που φάνηκε πίσω από τα έτοιμα δάκρυα, σηκώνοντας το χέρι της στον ώμο του πρίγκιπα Αντρέι. Ήταν το δεύτερο ζευγάρι που μπήκε στον κύκλο. Ο πρίγκιπας Αντρέι ήταν ένας από τους καλύτερους χορευτές της εποχής του. Η Νατάσα χόρεψε υπέροχα. Τα πόδια της με σατέν παπούτσια αίθουσας χορού γρήγορα, εύκολα και ανεξάρτητα από αυτήν έκαναν τη δουλειά τους και το πρόσωπό της έλαμπε από την απόλαυση της ευτυχίας. Ο γυμνός λαιμός και τα χέρια της ήταν λεπτά και άσχημα. Σε σύγκριση με τους ώμους της Ελένης, οι ώμοι της ήταν λεπτοί, το στήθος της ήταν ασαφές, τα χέρια της ήταν λεπτά. αλλά η Έλεν φαινόταν ήδη να έχει ένα βερνίκι από όλες τις χιλιάδες ματιές που γλιστρούσαν πάνω από το σώμα της, και η Νατάσα φαινόταν σαν ένα κορίτσι που είχε εκτεθεί για πρώτη φορά και που θα ντρεπόταν πολύ για αυτό αν δεν την είχαν διαβεβαιώσει ότι ήταν τόσο απαραίτητο.
- VKontakte 0
- Google+ 0
- ΕΝΤΑΞΕΙ 0
- Facebook 0
